Echoencephalography (EhoEG)

Echoencephalography (EhoEG) - nieinwazyjną metodą badania mózgu przez echografii ultradźwiękowej (ultradźwięków o częstotliwości 0,5 do 15 MHz / s). Fale dźwiękowe tej częstotliwości mają zdolność penetrowania tkanki ciała i są odbijane od całej powierzchni, leży na granicy różnej gęstości i składu tkanek miękkich (welony głowy kości czaszki, opon mózgowo-rdzeniowych, tkanki mózgu, płyn mózgowo-rdzeniowy, krew). refleksyjne konstrukcje mogą być zmiany patologiczne formacje (zgniatanie, ciała obce, ropnie, torbiele, krwiaków i in.).

Wskazania echoencephalography (EhoEG)

U dzieci do 1,5 lat, jeszcze nie zarośnięte ciemiączko, które przeprowadzane są za pośrednictwem badań EhoEG ocenić wszystkie struktury mózgu. U dorosłych echoencephalography służy przede wszystkim do zidentyfikowania zmian masy mózgu w następujących schorzeń:

ból głowy,
zawroty głowy,
uraz głowy,
lokalny i rozlany obrzęk mózgu,
krwiak śródczaszkowy,
ropnie,
nowotworów mózgu
nadciśnienie wewnątrzczaszkowe,
wodogłowie,
choroby zapalne mózgu,
Inne choroby mózgu.

Echoencephalography (EhoEG) użyte do diagnozowania chorób:

niedokrwienie mózgu, udar mózgu,
Wstrząśnienie mózgu, stłuczenie mózgu
niewydolność kręgowo
Naczyń dystonii (VVD)
Mózgowy przepływ krwi
ból głowy
zawroty głowy
Sonitus
ciśnienie śródczaszkowe 
uraz szyi
encefalopatia
Choroba Parkinsona
gruczolak przysadki

Przebieg badania EhoEG

Badanie wytwarzania głównie leżące kolejno po prawej stronie, a następnie na lewej bocznej powierzchni główki od czoła do potylicznej. Najbardziej stały impuls echo sygnału odbitego od środkowej struktur mózgu (przezroczysty przegrodą, trzeci komory, szyszynki), zwany „M echa”.

Nie ma żadnych przeciwwskazań.

Echoencephalography (EhoEG) wyniki dekodowania

Echoencephalography (EhoEG) Powody rejestracji ultradźwięki odbite od granic formacji wewnątrzczaszkowe i mediów o różnej impedancji akustycznej (czaszki, rdzenia, krwi, płynu mózgowo-rdzeniowego). W praktyce neurologicznych wprowadzony Leksell szwedzkiego lekarza L. (L. Leksell 1956). Przeznaczone do tego urządzenia echoencephalograph tworzy ekscytujące generator impulsów i umożliwia rejestrację sygnału odbitego echa na ekranie oscyloskopu (echoencephalography), które mogą być ustalane w rekordzie (faktycznie echoencephalography).

Podczas echoencephalography echolokacji można stosować sposób (metoda emisyjna). Wykorzystuje ten sam przetwornik piezoelektryczny do nadawania i odbierania odbitego ultradźwięków ze struktur mózgu i gdy sygnał lokalizacji tryb transmisji emitowane z piezoelektrycznego przetwornika jest odbierane przez drugi element piezoelektryczny. W ten sposób otrzymuje się echoencephalogram dokonać początkowego kompleksu - echo miękkich tkanek głowy i kości czaszki są bezpośrednio pod ultradźwiękowych echa różnych zondom- wewnątrzmózgowych struktur i skończonych Complex - echa od wewnętrznej powierzchni kości czaszki i tkanek miękkich po drugiej stronie.

Od echa ze struktur wewnątrzmózgowych najważniejsze sygnał o największej amplitudzie - M-echo (pierwsze kryteria diagnostyczne Leksell) odbite od środkowych struktur mózgu, znajduje się w płaszczyźnie strzałkowej (III komory, a jej ściany, przezroczysta ścianki działowej, duża kształcie półksiężyca dodatkiem Interhemispheric szczelina nasady) - znajduje
po obu stronach M sygnałów echa dodatkowo znacznie mniejszej amplitudzie (drugie kryterium diagnostycznym Leksell) mieszczą się w granicach odbicia od ścianek bocznych komór.

Zwykle, struktura tworząca M echa, rozmieszczonych wyłącznie w płaszczyźnie strzałkowej i są w tej samej odległości od punktów symetrii prawej i lewej strony głowy, a więc w brak patologii echoencephalogram M echo sygnału są jednakowo oddalone od początkowych i końcowych kompleksy.

Odchylenie echo mediany K większej niż 2 mm, z jednej strony powinno być traktowane jako objaw patologii. Najbardziej informacyjny wskazania obecności w przestrzeni nadnamiotowej objętości patologicznych ostrości (guza, ropień, lokalny obrzęk mózgu, krwiaka wewnątrzczaszkowego) należy uznać przemieszczenie średnim M echa w kierunku przeciwnym do tego położenia ostrości. Pojawienie się na EEG dużej liczby odbitych sygnałów pomiędzy początkowym kompleksu i sygnał echa M oznacza przewidywany obecność obrzęku mózgu. Jeżeli średnia sygnału M oznacza dwa echa impulsu lub ząbkowane górnej i szerokiej podstawie, to oznacza, rozszerzenie komór mózgu III.

Różne liczby sygnałów echa po lewej i prawej półkuli mózgu jest uważany za ultradźwiękowego Interhemispheric asymetrii, co może powodować patologiczną ogniskiem różnego pochodzenia w jednym lub w obu półkulach mózgu. Dodatkowe sygnały patologiczne
budowle zlokalizowane w obrębie jamy czaszkowej (trzecie kryterium diagnostycznego Leksell), wskazuje na obecność czaszkowych tkanek jamy o różnej gęstości. Mogą to być różnego pochodzenia i dlatego nie należy przeceniać w określeniu istoty odpowiedzialne za ich
powodów.

Gdy przesunięcie wstrząs konstrukcji linii środkowej w echoencephalography (EhoEG) nie przekracza zaburzenia fizjologiczne. Gdy ogniskowe uszkodzenie mózgu, obrzęk na skutek przemieszczenia tkanki mózgu M echo sygnału podczas echoencephalography (EhoEG) w kierunku nieruchomej półkuli może wynosić 2-5 mm, ze stopniowym wzrostem do 4 dnia i zaczyna zanikać w ciągu 1-3 tygodni. Strefa Szkody echoencephalography (EhoEG) może zarejestrować pikopodobnye sygnałów powodowane przez odbicia ultradźwięków z niewielkim ogniskowym krwotokiem.

Szczególną znachenieehoentsefalografiya (EhoEG) przejmuje kompresji mózgu. Możliwe wczesne rozpoznanie nadnamiotowej powłoki krwiaki, w którym przemieszczenie środkowych struktur mózgu w kierunku zdrowej półkuli, znajdujących się już w ciągu pierwszych godzin po TBI i ma tendencję do zwiększania się do 6-15 mm. Często podczas echoencephalography (EhoEG) obserwowano bezpośrednio odbitych sygnałów ultradźwiękowych od granicy między krwiaków i substancji mózgowej lub otaczających błon mózgowych. Podczas próby boczną echolokacji lokalizację krwiaka odbity przez jego sygnał granicznej strzela początkowy „martwe strefy”, a więc echolokacji krwiak jest możliwe tylko z przeciwnej strony.

Gematomnoe echa w echoencephalography (EhoEG) jest nie pulsującego sygnału wysokiej amplitudzie rejestracji między pulsujących sygnałów niskiej amplitudzie od ścianek bocznych komory i końcowego kompleksu (czujnik odbicie umieszczony na przeciwległej ścianie czaszki). Należy pamiętać, że w przypadku uszkodzenia i obrzęk tkanek miękkich czaszki echoencephalography (EhoEG) wykazuje znaczące różnice w odległości do systemów końcowych, które często prowadzi do błędów w interpretacji wyników badań. W takich przypadkach nie może być prowadzony przez początkowy i końcowy zestawu sygnałów od wewnętrznej powierzchni kości M-echo z późniejszym określaniu wielkości jej przemieszczania według znanych wzorów.

W przypadku dwustronnych półkulisty podtwardówkowy, krwiak u dołu tylnej i lobnopolyusnoy i sposób podstawowa wielkość lokalizacja krwotok wartość diagnostyczna echoencephalography (EhoEG) jest obniżona z powodu utraty ich krytyczne określenie przesunięcia mediana struktur mózgu. W tych przypadkach, możliwości diagnostyczne wielowymiarowego echoencephalography (EhoEG), w którym dzięki zastosowaniu specjalnych dysz rany „martwy” Wejście przestrzeń i zmiana kąta uzyskuje się w szerokim zakresie ultradźwięków.

Obserwując dynamikę urazowych chorób mózgu, określenie wielkości systemu komory (zazwyczaj do komory wartości indeksu) i wielkość pulsacji (w procentach w stosunku do m-echa sygnału). Zysk tętnienia jest zwykle koreluje ze wzrostem nadciśnienia wewnątrzczaszkowego. Normalizacja tętnienia oraz wymiary układu komory na echoencephalography (EhoEG) jest wskaźnikiem korzystnego przebiegu urazowych chorób mózgu. Całkowity brak pulsowania echoencephalography (EhoEG) jest dodatkowym kryterium potwierdzające w celu zatrzymania krążenia mózgowego w przypadku terminala śpiączki.

W ostatnich latach, opracowano sposoby i ehopulsografiya wielu EhoEG który ocenia kształtu i amplitudy echa impulsów ze ścian naczyń krwionośnych oraz system komór, w celu określenia stopnia dyslokacji naczyniowej ocenić nasilenie nadciśnienia wewnątrzczaszkowego.

Główną zaletą tej metody jest to, że pomaga zdiagnozować chorobę, co prowadzi do przemieszczenia struktur wewnątrzczaszkowych od linii środkowej mózgu. Obecnie w coraz większym stopniu zastępuje echoencephalography tomografii komputerowej (CT) oraz jądrowy rezonans magnetyczny (NMR).