Hipochondria

Hipochondria (zaburzenie hipochondrycznych) - zaburzenie umysłowe przejawia stałej troski o własne zdrowie i zrównoważonego podejrzeniu obecności poważnej choroby. Według niektórych badaczy, u pacjentów z hipochondrii stanowią 14% całkowitej liczby pacjentów poszukujących opieki w placówkach ochrony zdrowia generała. Opinie o hipochondrii występowania wśród mężczyzn i kobiet różnią.

Niektórzy eksperci twierdzą, że to zaburzenie często cierpią z powodu mężczyzn, podczas gdy inni uważają, że ta sama choroba często dotyka słabych i przedstawiciele silniejszej płci. Mężczyźni hypochondria zazwyczaj rozwija się po 30 roku życia, kobiety - po 40 latach. W 25% przypadków, mimo odpowiedniego leczenia, jest pogorszenie lub brak poprawy. Połowa pacjentów z chorobą staje się przewlekły. Zabieg jest przeprowadzany hipochondria psychologów klinicznych i psychiatrów terapeutów.

Przyczyny hipochondrii

Eksperci zdrowie psychiczne zidentyfikowano szereg przyczyn hipochondrii. Wśród czynników, które wywołują endogenne rozwój hipochondrii obejmują dziedziczne cechy i osobowość: podejrzliwość, nadmiernej wrażliwości, niepokój, zwiększona wrażliwość. Przyjmuje się, że pewna wartość jest rodzajem interpretacji sygnałów fizycznych - cechą wspólną dla wszystkich typów zaburzenia pod postacią somatyczną. Pacjenci z hipochondrię i podobnych zaburzeń postrzegania sygnałów normalnych obojętnych z różnych organów i układów, takich jak patologiczny (na przykład, ból), jednakże wiąże się to z tą interpretacją - z zaburzeniami czynności mózgu, zmiany wrażliwości nerwów obwodowych - pozostaje niejasny.

Egzogenne czynniki, które prowadzą do rozwoju hipochondrii, psychologowie uważają nadmierny niepokój rodziców o dobro dziecka i długotrwale lub ciężkiego prądu choroby w młodym wieku. Prawdziwe lub postrzegane zagrożenie dla własnego zdrowia zachęca pacjenta cierpiącego hipochondrii, pokaż uwagę na ich cielesnych doznań, a wiara w ich własnym bólu tworzy podatny grunt dla powstawania „pozycji pacjenta.” Człowiek przekonany o słabości jego zdrowie, nie mógł pomóc szuka choroby i może spowodować hipochondrycznych doświadczeń.

Rola w rozwoju hipochondrii grać ostrego stresu, przewlekłe sytuacje stresujące, depresji i zaburzeń psychicznych poziomie neurotyczny. Ze względu na wyczerpanie psychiczne i emocjonalne zwiększa wrażliwość psychiki. Uwaga pacjent zacznie hipochondria przypadkowo nagrane na różnych nieistotnych sygnałów wewnętrznych i zewnętrznych. Zwiększona uwaga do narządów wewnętrznych narusza autonomii funkcji fizjologicznych, nie są zaburzenia wegetatywne i somatyczne, że pacjent interpretuje jako oznaki poważnej choroby.

Eksperci uważają, że hipochondria jest nienormalnie zaostrzony instynkt samozachowawczy, jednym z przejawów lęku przed śmiercią. Jednak wielu psychologów uważa hipochondrii jako „niezdolność chorować”, która może objawiać jako ostry patologiczny i patologicznie słabą reakcję na łamanie w organizmie. Stwierdzono, że u pacjentów z hipochondrię w identyfikacji rzeczywistej istniejącej choroby fizycznej taką chorobę płacą mniej uwagi niż swoimi hipochondrycznych doświadczeń, często postrzegania tej patologii, jakby nieistotne i nieważne.

Objawy hipochondrii

hipochondrii pacjenci skarżą się na ból i dyskomfort w różnych narządach. Często są one bezpośrednio odniósł się do rzekomej choroby fizycznej lub objazdy starają się skupić uwagę lekarza na możliwość zachorowania na daną chorobę. Stopień przekonań w obecności konkretnej choroby waha się od jednej tabletki na inną. Pacjenci cierpiący na hipochondrii, może „przeskoczyć” z jednej choroby do drugiego, często - w pojedynczym narządzie lub układzie (np poprzedniego przyjmowania pacjentów martwi się o rak żołądka, a teraz dąży do rozpoznania wrzód trawienny) Przynajmniej nie jest „migracja” z bólu.

Najczęściej pacjenci z obawy związane z hipochondria stanu układu sercowo-naczyniowego, układu moczowo-płciowego, układu pokarmowego i mózgu. Niektórzy pacjenci cierpiący na hipochondrii, martwisz się o ewentualnej obecności chorób zakaźnych: HIV, zapalenie wątroby .. Itd Historia nieprzyjemnych doznań może być jasny, emocjonalne, lub wręcz przeciwnie - monotonne, emocjonalnie bez wyrazu. Próbuje odwieść lekarz pacjenta powodować silne negatywne reakcje.

Skargi pacjentów cierpiących na hipochondrii, jest specyficzna i nie pasuje do obrazu klinicznego określonej choroby fizycznej. Pacjenci z hipochondrię często zauważyć obecność parestezje: uczucie mrowienia, drętwienia lub mrowienia. Drugą najczęstszą z hipochondrii wziąć psychogenne ból - ból nie jest związany z patologii organizmu. Możliwe senestalgii - nietypowe i czasami bolesne odczucia fantazyjne: pieczenie, odkręca wypalania wstrząsających etc. Czasami hypochondria obserwowane senestopatii - trudne do opisania, ale bardzo nieprzyjemne doznania, które są trudne do odnoszą się do czynności organizmu. Ponadto, pacjenci często skarżą się na ogólne złe samopoczucie, uczucie niejasne, ale globalnym niebezpieczeństwie somatycznej.

Hypochondria wpływa na charakter pacjentów i ich relacji z innymi. Pacjenci stają się samolubni, w pełni skoncentrować się na swoich bolesnych uczuć i przeżyć emocjonalnych. Zrelaksowany stosunek do tych wokół nich, jak interpretować jako oznakę braku wrażliwości i znieczulica. Są zarzuty wobec rodziny. Pozostałe udziały są nieznaczne. Pacjenci z hipochondrię, szczerze przekonani o obecności poważnej choroby, wydać wszystkie swoje siły do ​​zachowania „Personal pozostałości zdrowia”, staje się przyczyną rozpadu ścisły związek, problemy w pracy, zmniejszenie liczby kontaktów społecznych i tak dalej.

Typy hipochondrii

W zależności od charakteru i stopnia naruszenia myślenia w psychiatrii są trzy rodzaje hipochondrii: Obsessive, przewartościowane i urojeniowych. Obsessive hypochondria występuje, gdy stres lub jest konsekwencją nadmiernej wrażliwości. Najczęściej diagnozowane w zmysłowych, emocjonalnych u pacjentów z bogatej wyobraźni. Ta forma hipochondrii mogą rozwijać po nieostrożnych słów lekarza, historię drugiej osoby o swojej chorobie, oglądając program poświęcony konkretnej choroby i innych.

W łagodnym przejściowej formie hipochondrycznych doświadczeń często występują u studentów medycyny uniwersytetu ( „trzeciego roku choroby«), a także u ludzi po raz pierwszy stykają się z leku z racji zawodu, okoliczności życia lub zwykłego ciekawość (słynny»znaleźć na wszystkie choroby, z wyjątkiem poporodowej gorączki „z powieści” Trzech panów w łódce „przez Jerome K. Jerome). W większości przypadków, te doświadczenia nie są istotne klinicznie i nie wymaga specjalnego traktowania.

Charakterystyczną cechą obsesyjno hipochondrii są nagłe napady lęku i strachu o swoje zdrowie. Pacjent może bać się przeziębić, wychodząc na zewnątrz w złych warunkach pogodowych, albo boją się trucizną, zamawianie jedzenia w restauracji. Zdaje sobie sprawę, że może on podjąć konkretne kroki, aby chronić się przed chorobą lub znacznie zmniejszyć ryzyko ich wystąpienia, ale to nie pomaga uporać się ze strachem. Krytyka w tej formie zapisanej hipochondrii, myśląc o ewentualnej choroby są hipotetyczne, ale alarm nie zniknie, pomimo logicznych wniosków i próby samodzielnego perswazji.

Przewartościowane hypochondria - logicznie poprawne, zrozumiałe dla innych ludzi, ale wysoce przesadzone obawy o jego zdrowie. Pacjent robi wiele wysiłku w staramy się osiągnąć doskonały stan ciała jest stale podejmowania środków w celu zapobiegania niektórych chorób (np raka). Kiedy przewartościowane hipochondrii często obserwowane próby siebie, nadmierne stosowanie „metod leczniczych ludowa”, próbuje zbudować pseudo-teorii, i tak dalej. D. Zdrowie staje się absolutnym priorytetem, pozostałe interesy iść po drodze, które mogą pociągać za sobą napięcie z bliskimi, pogorszenie sytuacja finansowa lub nawet zwolnienie lub zniszczenie rodziny.

Urojenia hipochondrii - zaburzenia na podstawie patologicznego rozumowania. Charakterystyczną cechą jest paralogów myślenie, zdolność i potrzebę „połączenia nesoedinyaemoe”, na przykład: „lekarz spojrzał krzywo na mnie - tak miałem AIDS, lecz on celowo ukrywając go.” Urojenia w tej formie hipochondrii często różnią się nieprawdopodobne i fantastyczne jawne, takie jak „na ścianie nie było trzask - tak ściany zbudowane są z materiałów radioaktywnych, a ja zachoruje na raka.” Hypochondria pacjent traktuje wszelkie próby zniechęcających jako celowego oszustwa, a odmowa w prowadzeniu działań terapeutycznych jest postrzegany jako dowód rozpaczliwej sytuacji. Możliwe urojenia i halucynacje. Gatunek ten jest zazwyczaj postrzegane z hipochondrii schizofrenia i ciężki depresja. Może sprowokować próby samobójstwo.

Diagnostyka i leczenie hipochondrię

Rozpoznanie opiera się na dolegliwości pacjenta, historii choroby, te dodatkowe badania i ustalenia lekarzy ogólnych. Podczas diagnostyki, w zależności od wymagań skarg pacjentów cierpiących na hipochondrię, skierowany do terapeuty, kardiologii, neurologii, gastroenterologii, endokrynologii, onkologii i innych specjalistów. To może potrwać badania krwi i moczu, EKG, RTG klatki piersiowej, MRI mózgu, USG narządów wewnętrznych i innych badań. Po wykluczeniu patologii somatycznej hipochondrii różnicować z innymi zaburzeniami psychicznymi: depresja, zaburzenia Somatyzacja, schizofrenia, zaburzenia urojeniowe, lęku napadowego i uogólnione zaburzenie lękowe.

W zależności od wagi leczenia hipochondrii można przeprowadzić jak ambulatoryjnej lub szpitalnych terapii (średnie). Główną metodą leczenia jest psychoterapia hipochondrii. Skorygowania błędnych przekonań zastosować racjonalne psychoterapii. W obecności problemów rodziny, ostrych i przewlekłych sytuacjach stresowych konfliktów wewnętrznej z terapii, terapii Gestalt psychoanalitycznego terapii rodziny i innych metod. W leczeniu hipochondrię ważne jest, aby upewnić się, że warunki, w których pacjent będzie w stałym kontakcie z jednego lekarza, jak odwołanie się do dużej liczby specjalistów tworzy korzystne środowisko dla manipulacji zwiększa ryzyko niepotrzebnego leczenia i niepotrzebnych interwencji chirurgicznych.

Ze względu na wysokie ryzyko uzależnienia i ewentualnych problemów w obecności poważnych chorób somatycznych, które lekarze rzekomo ukrytych od hipochondrii pacjenta, stosowanie leków w tej chorobie jest ograniczona. Kiedy współistniejących depresja i zaburzenia nerwicowe poziomu przepisane uspokajających i przeciwdepresyjnych. W schizofrenii przeciwpsychotycznym wykorzystanie. Jeśli to konieczne, lek obwód obejmują beta-blokery, leki nootropowe i stabilizatory nastroju vegetostabilizatory. Rokowanie zależy od stopnia hipochondrii i współistniejących zaburzeń psychicznych.