Pęcherzyca rumieniowaty

Według większości autorów biorących udział w badaniach w dziedzinie dermatologii, pęcherzyca rumieniowaty jest klinicznym odmianą pęcherzycy prawda, że ​​potwierdzone przypadki jego przekształcenie leaf- lub pęcherzyca zwykła. Jednak inni badacze uważają, że choroba jest formą pęcherzyca liściasta z łagodną. Lokalizacja pęcherzyca rumieniowa i podobieństwo jej przejawach na skórę głowy z obrazem łojotokowe zapalenie skóry służył jako podstawa dla drugiego chorób nazwa - pęcherzycą łojotokowe. 

Objawy Pęcherzyca rumieniowaty

Pęcherzyca rumieniowaty zaczyna się wraz z pojawieniem się dobrze wyznaczonych obszarach rumień - rumieniowatych zmian. lokalizują się głównie w tylnej części nosa i policzków. Rumieniowe plamy i objętych przez luźne drobnych szaro-żółty skorupy, które tworzą się w wyniku suszenia płynu opuszczającego przebijane pęcherzyków. Sami pęcherzyki występujące na powierzchni plam, cienkich i obwisłych, tak szybko otworzył które często pozostają niewidoczne zarówno dla pacjenta, jak i lekarza.

Przejawy rumieniowatego, pęcherzycy zlokalizowane na twarzy, łącznie z uszkodzeniem skóry głowy w postaci płatków powleczonych tłuszczowych kieszeni czerwony, podobny obraz łojotokowe zapalenie skóry. W dotkniętych obszarach występuje zanik i blizny wypadanie włosów, co prowadzi do łysienie.

Przez długi czas (średnio 5-7 lat) objawy pęcherzycy rumieniowaty mają wpływ tylko na skórę głowy. W dalszej uogólnienia mogą wystąpić z procesem wyglądu wysypka skórna międzyłopatkowej regionie, klatce piersiowej i plecach. Położony na plastry pnia rumieniowatych pokryte grubą skórką, usunięcie co powoduje ból pacjenta. Po usunięciu skórki z łatami na powierzchni znajdują się pod otwartym ujścia mieszków włosowych formularza Shipkov.

U około 33% pacjentów z pęcherzyca rumieniowatych skórnych objawów choroby towarzyszą błon śluzowych. Istnieje pozytywna oznaka Nikolskij. U niektórych pacjentów typowe wysypka rumień pęcherzyca połączone zaskorupia? Y grudek lub w ośrodkach z charakterystycznymi łojotok dobrze usuwa tłuste łuski.

Diagnoza Pęcherzyca rumieniowaty

Przyjmuje się, że forma pęcherzyca rumieniowatego dermatologa umożliwić typowych objawów klinicznych i lokalizacji zmian chorobowych. Potwierdzić diagnozę znakiem dodatnim Nikolskiego, identyfikacji rozmazów typowych komórek acantholytic pęcherzyca, histologicznych i badań immunologicznych podjętych przez materiale z biopsji. Badanie histologiczne ujawnia obecności pęcherzyków i pęknięć w warstwie rogowej i warstwach ziarnistych naskórka, rogowacenie okołomieszkowe. Podczas prowadzenia bezpośredniej immunofluorescencji obserwowane „lyupusnaya rozebrać” wzdłuż błony podstawnej i nagromadzenie wewnątrzkomórkowe przeciwciała w naskórku. Pośrednie przeciwciała immunofluorescencji wykrywa również, ale nie „zespół lyupusnoy”. We krwi pacjentów z pęcherzyca rumieniowaty są często wykrywane charakterystyczne toczeń rumieniowaty układowy Przeciwciała, przeciwciała SS-A i DS DNA.

Diagnostyka różnicowa pęcherzycą rumieniowaty jest przeprowadzana łojotokowe egzemy, toczeń rumieniowaty układowy, trądzik różowaty, popromienne zapalenie skóry, inne formy pęcherzyca, rumień wielopostaciowy wysiękowy.

Leczenie pęcherzycy rumieniowaty

Podstawowa terapia polega pęcherzyca rumieniowatym układowym podawaniu glikokortykosteroidów (prednizolon, triamcynolon, metyloprednizolon). Jeśli u pacjenta wrzody żołądka lub wrzód trawienny 12P. wnętrzności Leki podaje się domięśniowo. W postaci uogólnione do oczyszczania krwi pacjenta z krążących kompleksów immunologicznych, w tym ujawnione są sposoby pozaustrojowej hemocorrection: plazmaferezy, kaskada filtracji osocza, immunoadsorpcyjny, hemosorbtion, krioaferez. Miejscowe leczenie pęcherzyca rumieniowaty polega na nałożeniu opatrunki okluzyjne glukokortykoidem maści i zmiany chorobowej podawania triamcynolon.