Rzęsistkowica

rzęsistkowica (Lub rzęsistkowica) jest chorobą układu moczowo-płciowego wyłącznie z układu moczowo-płciowego człowieka. Patogen rzęsistkowica - pochwy (pochwy) Trichomonas przenoszone drogą płciową.

Organy docelowe rzęsistkowica u mężczyzn - cewki moczowej, prostaty, jąder i epididymes, pęcherzyków nasiennych, a kobiety - pochwy, pochwy części szyjki macicy, cewki moczowej. Trichomonas vaginalis występuje częściej u kobiet ze względu na bardziej poważnych przejawów rzęsistkowica i częstszych wizyt u lekarza w celach zapobiegawczych. Zasadniczo, rzęsistkowica chorych kobiet w wieku rozrodczym od 16 do 35 lat. Podczas porodu, infekcja rzęsistkowica noworodka od chorej matki występuje u około 5% przypadków. U noworodków, rzęsistkowica jest łagodny ze względu na charakter nabłonka struktury i jest zdolny do samoleczenia.

Mężczyźni zwykle, obecność Trichomonas nie powoduje żadnych widocznych objawów rzęsistkowica, są często nosicielami Trichomonas i bez cierpienia oczywisty dyskomfort, przenoszenie zakażenia do swoich partnerów seksualnych. Rzęsistkowica może być jedną z przyczyn NGU, przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego i najądrza (zapalenie najądrza) promowania rozwoju męskiej sterylności z powodu zmniejszonej ruchliwości i żywotności plemników.

Rzęsistkowica Zakażenie następuje najczęściej w czasie stosunku płciowego. Codzienny sposób - poprzez skażone ubrania pacjenta, ręczniki, stroje kąpielowe przenoszonych rzęsistkowica rzadko.

Liczba chorób związanych z rzęsistkowicy jest duża. Rzęsistkowica jest często postrzegane z innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową (agentówgonokoków, chlamydia, ureaplasmas, Grzyby z rodzaju Candida, wirusy opryszczki). Obecnie uważa się, że przyczyniają się do rozwoju Trichomonas cukrzyca, zapalenie sutek, alergie, a nawet raka.

Cechy biologiczne czynnik sprawczy rzęsistkowica

Patogeny Rzęsistkowica - Rzęsistkowica (typ prosty, Wiciowce rodzina) - jednokomórkowy organizmy beztlenowe - pasożyty są szeroko rozpowszechnione w przyrodzie. W organizmie człowieka, pasożytniczych Trichomonas 3 rodzaje: pochwy (największa, aktywny, patogennym), doustne i jelitowego. Ze względu wici Trichomonas jest bardzo aktywny i mobilnych. Trichomonas bezpłciowy i omnivores, mnożą się szybko w optymalnych warunkach - w przypadku braku tlenu, a w czasie t = 35-37 ° C

Komórki Trichomonas stałe w błonie śluzowej dróg oddechowych, powodując tam proces zapalny. Trichomonas odpady zatruwają ludzkiego ciała, zmniejszenie jego odporności.

Trichomonas mogą żyć w narządach płciowych, a nawet w krwiobiegu, które przenikają przez limfatycznego sposób przestrzeniach międzykomórkowych przez enzym - hialuronidazy. Trichomonas wysoce przystosowany do życia w organizmie człowieka: może zmieniać kształt, przebrany jako komórki plazmatyczne, limfocyty (płytek) - co czyni go trudnym do zdiagnozowania trihomoniaza- „czepiać” do siebie i innych drobnoustrojów w taki sposób, aby uniknąć ataku odpornościowy organizmu.

Mikroorganizmy (gonokoków, Ureaplasma, Chlamydia, grzyby z rodzaju Candida, wirusy opryszczki, wirus cytomegalii) Uzyskiwanie wewnątrz Trichomonas, mają na celu ochronę przed skutkami leków i ludzkiego układu odpornościowego. Ruchliwe Trichomonas może nosić inne mikroby dla układu moczowo-płciowego i naczyń krwionośnych. Uszkodzenia nabłonka Trichomonas zmniejsza swoją funkcję ochronną i ułatwienia penetracji bakterii i wirusów, choroby przenoszone drogą płciową (łącznie HIV).

Chociaż nowoczesne Wenerologia posiada skutecznych metod medycznych leczenia chorób przenoszonych drogą płciową najbardziej, całkowicie pozbyć rzęsistkowica jest niezwykle trudne, nawet dzisiaj. Fakt, że powłoka niebiałkowy Trichomonas nie reaguje na antybiotyki i mogą zostać zniszczone tylko specjalnymi lekami protivoprotozoynymi.

Obraz kliniczny rzęsistkowica

Zazwyczaj okres inkubacji rzęsistkowica trwa od 2 dni do 2 miesięcy. Jeśli rzęsistkowica zostały zniszczone, pierwsze objawy mogą występować w kilka miesięcy po zakażeniu spadkiem odporności lub zaostrzenia inne przewlekłe infekcje.

Rzęsistkowica (w zależności od nasilenia i czasu trwania objawów) może wypływać w kierunku ostrego podstroy i chroniczne formy trihomonadonositelstvo podobne.

Kliniczne objawy rzęsistkowica zarówno u mężczyzn jak i kobiet są różne. Rzęsistkowica u kobiet występuje z bardziej nasilonymi objawami, mężczyzna rzęsistkowica zazwyczaj istnieje w trihomonadonositelstva formularza.

Rzęsistkowica u kobiet objawia się w postaci zapalenie cewki moczowej, sromu i pochwy, bartholinitis, szyjki macicy. Ostra faza rzęsistkowicy ma następujące objawy:

• znaczny pianką żółty, zielony, brzydko zapahom-
• zaczerwienienie i podrażnienie okolicy narządów płciowych (swędzenie, pieczenie) zapalenie skóry Wewnętrzna powierzchnia boder-
• błon śluzowych narządów płciowych (nadżerki, owrzodzenia) -
• dyskomfort podczas oddawania moczu, dizuriya-
• dyskomfort podczas kontakte- seksualnej
• czasami ból w jamie brzusznej.

Objawy rzęsistkowicy u kobiet są wzmacniane przed wystąpieniem miesiączki.

W dzieciństwie, rzęsistkowica obserwowano rzadko, zwykle dziewczęta. Zakażenie następuje bezpłciowo przez matek chorych poprzez artykuły gospodarstwa domowego, pościel. Rzęsistkowica dziewcząt przejawia się w postaci sromu i pochwy, W ostrym w których objawy są podobne do postaci dorosłej choroby.

Rzęsistkowica występuje u mężczyzn jak Trichomonas zapalenia cewki moczowej (zakażenia cewki moczowej) i towarzyszy śluzowo-ropną wydzielinę, nieznaczne swędzenie, pieczenie natychmiast po stosunku lub oddawania moczu. W badaniu obserwowanych twardych nacieków zwężenie cewki moczowej. Rzęsistkowica może mieć wpływ na prostatę i najądrza, przyczyna gruczołu krokowego (40%) oraz najądrza. Bardzo rzadko rzęsistkowica u mężczyzn obserwowanych erozji i owrzodzenia śluzówki Zapalenie środkowego szwu.

Charakter i wielkość występowania krwawień w zależności od etapu procesu zapalnego: przewlekła rzęsistkowica zauważyć niewielkie ilości wydzielin śluzowych. Z biegiem czasu mogą zapadać, ale odzysk nie występuje.

Świeże rzęsistkowica, nieleczona się przewlekłe (w przypadku gdy zakażenie jest przekazywane przez co najmniej 2 miesiące) lub trihomonadonositelstvo. Przewlekłe rzęsistkowica może lat z niską objawów przepływu (~ 4% bolesne oddawanie moczu oraz ból towarzyszy mała ~ 5-8% w zaburzeniach seksualnych).

Trihomonadonositelstvo wyodrębniono jako postać rzęsistkowica, w którym patogen zidentyfikowanego laboratorium, ale nie choroby manifestacji. Ten podział jest arbitralny, ponieważ różne formy rzęsistkowica może przekształcić się w siebie nawzajem. Usunięte formy rzęsistkowica odgrywają istotną rolę w rozprzestrzenianiu się choroby. Mieszkanie w układzie moczowo-płciowym jest źródłem zanieczyszczenia patogenu partnera podczas stosunku i własnej ponownej infekcji.

Rzęsistkowica jest niebezpieczne dla jej powikłań, t. Aby. Zwiększenie ryzyka przeniesienia innych infekcji (w tym HIV), patologii ciąży (poronienie, mortvorozhdenie), rozwój bezpłodność (Męskiej i żeńskiej) rak szyjki macicy, przewlekłe choroby układu moczowo-płciowego. W obecności podobnych objawów, nawet gdy nie ma potrzeby badania na rzęsistkowica, i ewentualnie innych chorób przenoszonych drogą płciową. Jest to istotne dla kobiet planujących ciążę, aby partnerów seksualnych - i pacjentów trihomonadonositeley trihomoniazom- dla wszystkich, prowadzących aktywne życie seksualne.

Własna rzęsistkowica może prowadzić do odwrotnego rezultatu: Trichomonas przeprowadzka do bardziej agresywnej formie, zaczynają aktywnie rozmnażać, choroba staje formy utajone lub nietypowe. Diagnozowania i leczenia rzęsistkowica w tym przypadku jest znacznie bardziej skomplikowana.

Rozpoznanie rzęsistkowica

Diagnoza rzęsistkowica jest wykrycie czynnika sprawczego różnymi metodami.

Na podstawie skarg i kontroli pacjentów można podejrzewać obecność Trichomonas. Patrząc u pacjentów z rzęsistkowica kobiet wykazujących objawy stanu zapalnego - obrzęk i zaczerwienienie sromu i pochwy. W trakcie kolposkopii może być objawem „szyjki truskawkowym”: zaczerwienienie z punktu ogniskowych i krwotoki na szyjce macicy. Nie dysplazji nabłonka, czasami może pojawić się atypowe komórki nabłonkowe.

Rzęsistkowica niezawodnie wykrywać metodami laboratoryjnymi:

• mikroskopia materiału (dla kobiet - wymazy z pochwy i cewki moczowej u mężczyzn - wymazy z cewki moczowej) -
• Metoda hodowli (mikrobiologicznej), stosując syntetyczną pożywkę
• Sposób immunologiczne
• PCR - diagnostyka.

Rzęsistkowica u mężczyzn zdiagnozowano trudniejsze ze względu na brak objawów oprócz Trichomonas w takiej nietypowej obecnej choroby są ameboidalnego kształt. Przed planowaniem ciąży i mężczyznę i kobietę, muszą przejść pełny egzamin chorobami przenoszonymi drogą płciową, w tym rzęsistkowica.

leczenie rzęsistkowica

Leczenie rzęsistkowica spędzić venereologists, ginekologów i urologów. należy prowadzić w dowolnych postaciach choroby, niezależnie od obecności lub braku objawów. rzęsistkowica leczenie powinno być prowadzone jednocześnie przez partnerów seksualnych (nawet przy ujemnych analiz jednego z nich). Leczenie rzęsistkowica tylko jednego z partnerów seksualnych jest nieskuteczne, tzn. K. Reinfekcja po zabiegu może wystąpić. Wytworzenie przeciwciał przeciw czynnik sprawczy rzęsistkowicy nie tworzy stabilnych odporność po obróbce może być ponownie chory wielokrotnego infekcji.

leczenie rzęsistkowica musi być połączona z leczenia innych chorób przenoszonych drogą płciową, które często towarzyszą choroby.

Konieczność leczenia rzęsistkowica w ciąży stanowi lekarz przepisać go dopiero w drugim trymestrze ciąży. Ze względu Trichomonas niewrażliwość na antybiotyki w leczeniu rzęsistkowicy przepisano terapię przeciwpasożytnicze: stosowanie preparatów 5-nitroimidazole. Są tynidazol, metronidazol, ornidazole, nimora, ternidazol. W leczeniu rzęsistkowica wolno pić alkoholu, nawet w małych ilościach, ponieważ wszystkie leki z wyjątkiem zespołu antabuspodobny ornidazole przyczyny (wpływ metabolizm alkoholu w organizmie). W przypadku wystąpienia w rzęsistkowicy nieskomplikowane ostre (podostre) procesu, jest przyjmowany doustnie przeciwpierwotniakowe leków. W skomplikowanym i przewlekłego przebiegu rzęsistkowicy jest wstępnie terapii stymulacji. Miejscowe leczenie objawowe i stosowane według wskazań. Tylko Miejscowe leczenie rzęsistkowica (maści, czopków) będzie nieskuteczna. W obecności mieszanych zakażeń (Chlamydia, Ureaplasma, gonokoków, wirus cytomegalii, Candida) wraz z lekiem przewidzianym przeciwpasożytniczym antybiotyk.

Rzęsistkowica jest uważany izlechonnym gdy czynnikiem sprawczym diagnozy nie objawia, a obserwowane są objawy kliniczne. Życie seksualne w trakcie leczenia jest wykluczone. Musisz poinformować swojego partnera seksualnego o obecności rzęsistkowica i innych chorób przenoszonych drogą płciową, potrzeba zbadania i leczenia.

W zależności od tego w leczeniu rzęsistkowicy normalizowanie mikroflorę przewodu moczowo-płciowego i cały organizm. Kobiety z tego celu użyć Salka szczepieniom Trihovak. Może powołanie leki immunomodulujące.

Czasami pojawia się pewien opór przygotowania Trichomonas 5-nitroimidazolu (zwykle częściowo), jednak zmiana dawki czas trwania odbioru lub wymiana tych samych grup leków dają pozytywne rezultaty w leczeniu rzęsistkowicy. Aby uniknąć rozwoju oporności na leki anty-pasożytniczych Trichomonas, przechodząc terapię należy ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza.