Choroby Koeniga (aseptyczna martwica kostno-chrzęstna powierzchnie stawowe)

Choroba Koeniga, lub prosektorium osteochondroza stawy biodrowe i kolanowe - rodzaj osteochondropatii, choroba charakteryzująca się martwicą kości podchrząstkowej stawowej części powierzchni z jego dalszego rozdzielania z chrząstki. W procesie rozdzielania fragmentu kostno spada do jamy stawu, tworząc tak zwane „stawów myszy”, jej wielkość może wynosić od proso do rozmiarów fasoli.

Po raz pierwszy w tym stawu kolanowego choroba została opisana przez niemieckiego chirurga Franz Koenig, Zakłada on przyczyną patologii jest uraz. Po serii badań przyjęto hipotezę, że utrzymuje się dziedziczna predyspozycja do choroby. Dokładne przyczyny krajanie osteochondroza nie jest jeszcze znana, jednak przypuszczalnie Choroba występuje w wyniku dziedzicznych właściwości struktury stawów, zaburzeń endokrynologicznych, drobne powtarzalnych urazu Zakrzepica żył głębokich. Czynniki te prowadzą do zaburzeń dopływu krwi do kości w stawie i pod chrząstki występuje centrum niezakaźnych martwicy. Martwica tkanki część kostno prowadzi do powstawania zakrzepów w naczyniach krwionośnych, w większym stopniu utrudnia przepływ krwi i sprzyja odrzucenia części tkanki kostnej.

Osteochondrosis dissecans często wpływa na obszar kolano. Mniej prawdopodobne, aby cierpieć stawów biodrowych, promień, kostki i łokcie. Zachorowania w wieku pomiędzy 15 a 35, ale może również wystąpić u dzieci i osób starszych. Częściej u mężczyzn niż u kobiet, co jest związane z bardziej aktywnym i traumatyczny sposób życia.

Diagnoza i objawy choroby Koenig

Choroba jest dość długi czas bez widocznych objawów klinicznych. W wielu przypadkach choroba postępuje z powodu urazów objawy są postrzegane jako urazami. W rzadkich przypadkach, może być ostry początek choroby natychmiast po zranieniu, więcej objawów zwiększa się stopniowo w miarę upływu czasu po urazie.

Ze wzrostem objawów choroby Koenig ma cztery etapy rozwoju. Choroba jest diagnozowana za pomocą badań rentgenowskich. W razie potrzeby, w celu wyjaśnienia stadium choroby prowadzi się komputer i obrazowanie rezonansu magnetycznego, ultradźwięków. W ciężkich przypadkach artroskopię, w którym za pomocą artroskopu przez małe nacięcia badane wewnętrzną powierzchnię połączenia.

Pierwszy etap choroby objawia się łagodne objawy kliniczne. Najczęściej objawy choroby są Koenig dyskomfortu i łagodnego bólu w stawie przy obciążeniu na nim. W przypadku rozpoznania na rentgenowskich zaobserwowano martwicy klinowy lub owalny.

W drugim etapie z obciążeniem stawu jest silniejszy ból, obrzęk pojawiają. Bóle są gorsze podczas zginania kolana, chodzenie, w badaniu palpacyjnym. Na miejscu wyraźnie widocznym radiogramów martwicy.

W trzecim etapie odrzucenia nekrotyczne część zaczyna występować. Fragment kostno-chrzęstnego nie jest jeszcze w pełni oddzielony prowadzi do wspólnego przykurczów. Podczas diagnozowania widać obszar cienia nie jest oddzielony.

aseptyczna martwica kostno-chrzęstna czwartego etapu charakteryzuje się zwiększoną bólu i zapalenia. Na tym etapie części choroba nekrotizirovany całkowicie odrzuciła stawowej. Migracji wspólne myszy i prowadzi do zwiększenia objawów. Kiedy diagnoza jest wyraźnie widoczne dostawowe ciało. często tam zaburzenia mięśniowo-stawowe, wspólne przystanki Przenoszenie i zanik mięśni stopniowo.

Leczenie choroby Koeniga

We wczesnym stadium choroby stosowanych Leczenie zachowawcze chorób Koenig. Przepisanych leków poprawy przepływu krwi do stawów, procesów metabolicznych kości regeneracji tkanki kostnej i innych. Całkowicie zmniejszają obciążenie uszkodzonego stawu, na który jest przypisany do chodzenia o kulach przez dwa miesiące, a następnie, jeśli nie ma żadnych objawów choroby Koenig jak ból i obrzęk zastosować masaż, gimnastyka medyczne, stymulacji elektromagnetycznej. Zachowawcze leczenie trwa około 1-1,5 lat.

Na późniejszych etapach, lub przy dużych obciążeniach, na przykład u sportowców przeprowadzonych chirurgia choroba Koeniga. Podczas pracy nekrotizirovany usunięta część oddzieloną fragmentu prowadzi chrząstki obejmujące stymulację przywrócenia połączenia.

Operacje z użyciem technik artroskopowych najmniej traumatyczne. Po usunięciu stawu myszy stawowej jest wypełniona specjalnego związku, który promuje regeneracja tkankach.