Różyczka: fotografia, objawy, leczenie odry

zawartość:

• ścieżka transmisji
• Mechanizm różyczka Development
• objawy różyczki
• Możliwe powikłania odry
• zespół różyczki wrodzonej
• diagnostyka
• leczenie różyczka
• środki zapobiegawcze

Jednym z najczęstszych zakażeń wirusowych występujących głównie w okresie dzieciństwa jest różyczka. Choroba jest łagodny, prawie nie powodując powikłań i kończące w kompletnej regeneracji. Jednocześnie, zakażenia w czasie ciąży jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia jej nienarodzonego dziecka. W niektórych przypadkach, odra staje się przyczyną wad wrodzonych, a nawet prowadzić do śmierci płodu.

Różyczka - choroba pochodzenia wirusowego samodzielnie w oddzielnej formie chorobowej w 1881 roku. Jej środek jest genom wirusa RNA (Rubiwirusów) z rodziny Togaviridae posiadające aktywność teratogenne (niepokojące normalnego procesu rozwoju embrionalnego). Wirus różyczki, jest odporny na mróz na kilka godzin zachowuje agresywność w temperaturze pokojowej, szybko zabite przez światła ultrafioletowego, ciepła i dezynfekujące.

Źródło zakażenia osoby klinicznie wyrażone lub usunięcia objawów różyczki. Rubiwirusów zaczyna wyróżniać się w środowisku na tydzień przed wysypką i nawet do 5-6 dni po pojawieniu się wysypki. Najbardziej niebezpieczne pod względem epidemiologicznym są dzieci z wrodzoną postacią choroby. W tej sytuacji czynnikiem sprawczym jest uwalniany do środowiska, wraz ze śliną, moczem i kałem w ciągu kilku miesięcy (czasami nawet do półtora roku).

ścieżka transmisji

• Airborne;
• Przezłożyskowego (zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży);
• U małych dzieci, wirus może być przekazywany z ust do ust przez zabawek;

Są szczególnie podatne na rubivirusu kobiet w wieku rozrodczym (20-29 lat). Przed rozpoczęciem korzystania z masowego szczepienia ochronnego przeciwko różyczce, choroba została wykryta niemal wszędzie. Obecnie wszystkich ognisk zakażenia 83% odnotowano w krajach postsowieckich. Sytuacja ta wynika z braku szerokiego programu uodpornienia populacji. Co 3-5 lata wskazany umiarkowany wzrost zachorowalności i co 10-12 - bardziej intensywne (zwykle między marcem a czerwcem). W ostatniej dekadzie, przypadki zainfekowanych młodzieży i kobiet w wieku rozrodczym.

Mechanizm różyczka Development

Do tej pory mechanizm choroby nie badano. wirus różyczki wnika do ciała człowieka przez błony śluzowe górnych dróg oddechowych (w niektórych przypadkach, przez skórę). Patogenu krwiopochodnej rozprzestrzenienia rozliczania w komórkach nabłonkowych skóry i w węzłach chłonnych, co prowadzi do rozwoju węzłów chłonnych. Co do zasady, wiremia jest zakończona niezwłocznie po wystąpieniu wysypki (w okresie we krwi chorych ma przeciwciała neutralizujące wirusa). Oni utrzymują się przez całe życie, powodując trwałą odporność post-zakaźny.

Kobiety ciężarne Rubiwirusów dotyka wewnętrznej nabłonek naczyń krwionośnych łożysko płodów przerw odżywczych łatwo przechodzi przez barierę łożyskową i powoduje zakażenie zarodków. Zakażenie kobiety w pierwszym trymestrze ciąży, powoduje uszkodzenia aparatu genetycznego komórek płodu, zahamowanie wzrostu, zaburzenia tworzenia narządów i późniejszego rozwoju wrodzonych wad.

objawy różyczki

Czas trwania okresu inkubacji wynosi 10-15 dni.

Późniejsza, nieżytowe okres trwa 1-3 dni. U dzieci objawy górnej błonie śluzowej dróg oddechowych jest rzadkie. Dorośli zwykle skarżą się na światłowstręt, bóle głowy, uczucie ból gardła, katar, suchy kaszel, utrata apetytu, i ewentualnie łzawienie i wzrost temperatury ciała do wysokich poziomów. U niektórych pacjentów, badania lekarskie wykazały zaczerwienienie jamy ustnej, zwiększona i bolesne węzły chłonne szyi i zadnesheynyh (warunek ten może utrzymywać się przez 2-3 tygodni).

W pierwszym dniu choroby u 70-90% pacjentów przeciwko wysypki swędzenie skóry występuje. U dzieci, mają one formę okrągły lub owalny różowe małych plam regularnym kształcie, górując nad powierzchnią nieuszkodzoną skórę. U dorosłych pacjentów, wysypka elementy często łączyć, tworząc pole rumieniową.

Najczęściej na twarzy, głowy wywoływany wysypka, za uszami i na szyi. W ciągu dnia wysypka rozprzestrzenia się na inne części ciała (powierzchni prostowników ramion i nóg, pośladków, pleców i żołądka). Należy zauważyć, że na podeszwach i dłoniach nigdy wysypka pojawia się, gdy różyczkę. Często małe pojedyncze plamy różowego koloru są wykrywane na błonie śluzowej jamy ustnej (tzw plamki forchheimera, poplamiona lub płukania podniebienie miękkie).

W 20-30% przypadków, nie wysypka rumieniowa, co znacznie utrudnia rozpoznanie.

W momencie pojawia się wysypka, temperatura ciała może być nieznacznie zwiększona lub znajdują się w normalnym zakresie. We wszystkich miejscach dostępnych dla badaniu palpacyjnym wykazały powiększenie węzłów chłonnych, czasami są bóle mięśni i stawów, zespół hepatosplenomegalia (jednoczesne powiększenie wątroby i śledziony), zaburzenia przewodu pokarmowego. W ciągu 4 dni wysypki i rozciąga się całkowicie odzyskiwania występuje.

Możliwe powikłania odry

• Akcesyjne wtórnych zakażeń bakteryjnych (zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego);
• Aseptyczne zapalenie opon mózgowych i zapalenie mózgu charakteryzuje się stosunkowo korzystnego przebiegu (powikłanie może rozwijać się 4-7 dni choroby);
• Plamica;
• Wewnątrzmaciczne obumarcie płodu;
• Wrodzone wady.

zespół różyczki wrodzonej

Wrodzony różyczka - powolne infekcja wirusowa charakteryzuje długotrwałego oddziaływania patogenu z tkankami ciała. Choroba rozwija się w wyniku przekazania rubivirusa transmisji pionowej chorego matki do płodu. W tym przypadku, jeśli zakażenie nastąpiło przed 14-16 tygodniem ciąży, różyczka często powoduje poronienia, wcześniaków oraz rozwoju poważnych wad rozwojowych płodu, w wyniku niekorzystnego we wczesnym okresie noworodkowym (okresie noworodkowym). Najczęściej u niemowląt z zespołem różyczki wrodzonej wady serca wykazało, prenatalnej niedożywienia, wcześniactwo, powiększenie wątroby i śledziony, niewydolność narządów wizualnych, plamica małopłytkowa. W 13% przypadków w pierwszych miesiącach życia przychodzi śmierć.

Kiedy subkliniczną postacią wrodzonego różyczce występujące w 75-85% przypadków, problemy zdrowotne pojawiają się w dłuższym okresie poporodowym, a tylko dynamiczny obserwacja medyczna dla dzieci warunkowych danych można wykryć ewentualne wady.

Zespół vorozhennoy różyczka specyficzne leczenie nie rozwinęła się do tego dnia.

diagnostyka

Badanie diagnostyczny obejmuje następujące badania laboratoryjne:

1. Morfologia (podwyższona szybkość opadania krwinek czerwonych, limfocytoza, leukopenia, ewentualnie ujawniające komórki plazmy).
2. Serologia śluzówki nosa (RSK, RIA, ELISA HI).
3. Oznaczanie stężenia przeciwciał przeciwwirusowych.

Jest to obowiązkowe na różyczkę należy odróżnić od odra, szkarlatyna, infekcji Enterovirus i wysypki alergiczne.

leczenie różyczka

W nieskomplikowanej formie pacjentów różyczki przypisanych leczenie objawowe, które jest zazwyczaj wykonywane w domu. Zalecana reszta łóżko, nadmierne spożywanie alkoholu, aby wyeliminować swędzenie ilustruje przyjmowania leków przeciwalergicznych (Fenistil).

W ciężkich przypadkach (skomplikowane) przepisał terapię przeciwwirusową i immunostymulujące, jak również wyposażone agentów patogenetyczne i objawowe. W tej sytuacji konieczne jest, aby zapobiec rozwojowi obrzęku i obrzęku mózgu. W tym celu, kortykosteroidy i hemostatyki diuretyków. W końcowym etapie (okres rekonwalescencji) przydzielonych pacjentów przyjmujących środki nootropowe poprawy funkcji poznawczych (mózg).

środki zapobiegawcze

Do chwili obecnej priorytetem jest ochrona specjalistów od zakażenia kobiet w wieku rozrodczym. Na szczęście, różyczka zawarte w niewielkiej grupy chorób zakaźnych, których rozwój można zapobiegać poprzez szczepienia. W tym celu, w poli- dziennym i szczepionek jednoskładnikowych. Zaszczepionych dzieci robią z 15-tym miesiącu życia 18 th. Kobiety, które dotarły do ​​6 i 15 rokiem życia, ponowne szczepienie prowadzi się, co pozwala na uniknięcie infekcji podczas ciąży (odporność po szczepieniu trwa 20-25 lat).

Jednak szczepienie kobiet w ciąży bezwzględnie przeciwwskazane. Pożądane jest również, aby planować ciążę w ciągu pierwszych 3 miesięcy po szczepieniu, ponieważ istnieje ryzyko infekcji po szczepieniu płodu.

U pacjentów z nabytym postaci różyczki powinny być izolowane, dopóki nie zostaną wyleczone. Dzieci, które są w kolektywów, odizolowane przez 10 dni od początku erupcji. Jeśli istnieje zespół lub w rodzinie pacjenta różyczce kobiet w ciąży okres izolacji zostaje przedłużony o 3 tygodnie.

Pomieszczenie (dom), gdzie zakażonych zawsze musi być przeprowadzane na mokro i napowietrzanie.

W takim przypadku, jeśli kobieta spodziewa się dziecka, kontakt z różyczką, kwestia utrzymania ciąży uzyskuje się po dwóch testów serologicznych, obowiązkowe obejmuje określania ilości immunoglobulin klasy G i M. W stabilnej miana określonego kontaktu przeciwciała o ciąży źródłem zakażenia jest uważany nie niebezpieczne.