Różyczka u dorosłych: fotografia, objawy, leczenie, profilaktyka

zawartość:

• Przyczyny zakażenia wirusem różyczki
• Objawy odry u dorosłych
• metody diagnostyczne różyczce
• Leczenie różyczki u dorosłych
• Zapobieganie różyczce u dorosłych
• Charakterystyka przepływu różyczkę u kobiet w ciąży

Choroba nazywa się „różyczka” to jedna z tych chorób, które wiele osób zakażonych w dzieciństwie. W tym wieku, występuje dość szybko i łatwo, a po odzyskaniu prawdopodobieństwo ponownego zakażenia jest prawie zerowa. Ale dorośli, którzy są zakażeni wirusem, choroba może przyjąć bardziej poważne formy i być transportowane będą znacznie cięższe niż dzieci.

To „mówienie” nazwa choroby było ze względu na fakt, że w całym ciele pacjenta pojawia się czerwona wysypka. Możliwe jest się zarazić od osoby zakażonej. Dzieje się tak najczęściej w ciągu kilku dni po okresie inkubacji, lub w ciągu pierwszych pięciu dni choroby.

Przyczyny zakażenia wirusem różyczki

Sam patogen należący do rodziny Togaviridae. Wirus może się rozmnażać choroby w wielu kulturach komórkowych, ale jego efekt cytopatyczny ma tylko kilka z nich. Nawiasem mówiąc, wirus różyczki może aglutynacji czerwonych krwinek we krwi, nawet gołębie i gęsi, jednak środowisko zewnętrzne mogą służyć jako powód do jej zniszczenia. zostaną utracone podczas suszenia, czy wartość pH jest mniejsza niż 6,8 i większa niż 8,0 wzrasta. Śmiertelne dla niego, nie tylko światło ultrafioletowe, lecz także eter, formalina i inne środki dezynfekujące.

Zakażonych wirusem dość łatwo, ponieważ jest on przenoszony przez unoszące się w powietrzu kropelki. Choroba występuje zwykle podczas kontaktu z kimś, kto jest już zainfekowany. Możliwe, że ta opcja osób zakażonych wirusem przejdzie do drugiego w czasie, gdy nie wiedział o jego chorobie. Dzieje się tak podczas tak zwanego okresu inkubacji, który może trwać od tygodnia do pierwszych oznak choroby. Człowiek pozostaje zaraźliwy nawet po kilka tygodni po wysypka pojawiła się na ciele. W tym czasie pacjent prezentuje największe zagrożenie dla innych, bo nawet on nie wie o swojej chorobie i nie podejmuje żadnych środków zapobiegawczych.

Aby przedłużyć żywotność wirusa potrzebnego niskiej wilgotności i wzrost temperatury. Częstość powitalny wiosną i latem, ale ze starannym przestrzegania przepisów epidemiologów można uniknąć komplikacji.

Objawy odry u dorosłych

Objawy choroby będzie przejawiać się w przybliżeniu w piątym dniu po rzeczywistej infekcji.

1. Główną cechą diagnostyczną jest pojawienie się czerwonej wysypki na ciele. U osób dorosłych, w tym wysypka będzie „scalić” ze sobą. W rezultacie organizm zostanie wygenerowany znacznych rozmiarach czerwone plamy. Po pierwsze, małe oznaczenia pojawiają się na nosie, za uszami. Później, widać je na całym ciele. Zwykle wysypka trwa nie dłużej niż tydzień, a następnie stopniowo erozji. Ten objaw jest wynikiem aglutynacji krwinek czerwonych.
2. Przed pojawieniem się wysypki lub równocześnie z temperatura pacjenta wzrośnie. Jej wartość może osiągnąć 40 stopni. U pacjentów, którzy są trudne do tolerowania gorączka, obniżenie temperatury podczas różyczka jest wyjątkowo trudne.
3. Na drugi dzień po wystąpieniu pierwszych objawów choroby u dorosłych może zwiększyć węzłów chłonnych. Taka sytuacja może wystąpić lokalnie (lub pod pachami, albo szyja) lub jednocześnie we wszystkich miejscach.
4. Często podczas debiutu choroby jest ból głowy, który nie jest zwolniony od konwencjonalnych leków na migrenę.
5. Pacjent całkowicie stracił apetyt i zaczyna mdłości. Stanie się to ze względu na fakt, że ciało będzie gromadzić toksyczne produkty życiowej aktywności wirusa. Usuń objawy upojenia zwykle pomaga pić dużo płynów.
6. Pacjent może odczuwać ból mięśni i stawów. Jest bardzo podobny do tego, który występuje z przeziębieniem.
7. Dorośli, którzy mogą mylić początkową formę różyczce grypy, jak katar, kaszel i ból gardła. Jednak żadnych narkotyków SARS w tym przypadku nie pomaga.
8. Możliwe jest pojawienie się światłowstręt. Odblaski powodują łzawienie i nieprzyjemne doznania. Pacjent czuje się gorzej, jeśli równolegle rozwijać spojówek. Zazwyczaj ma to miejsce na trzeci dzień aktywnej fazie choroby. Rano, ludzie po prostu nie może otworzyć oczy - rzęsy posklejane z ropą.

metody diagnostyczne różyczce

W celu ustalenia, różyczkę u dorosłych, możliwe jest przeprowadzenie diagnostyki serologicznej. zostaną określone przez immunoglobuliny M wzrostu miana i G.

Osobno można wybrać metody, takie jak morfologia krwi. Ma ono zastosowanie do niespecyficznych metod diagnostycznych, jednak pozwala zobaczyć limfocytoza podczas ogólnego leukopenia. Również mierzy ESR zostanie zwiększona.

Dodatkowe procedury diagnostyczne są przepisywane podejrzewanych powikłań. Jeżeli istnieje prawdopodobieństwo zapalenia płuc, radiografii jest wykonywana. Jeśli istnieją warunki do rozwoju wszelkich zaburzeń neurologicznych uciekać się do EEG mózgu. Często po różyczce rozwija zapalenia ucha.

Leczenie różyczki u dorosłych

Do tej pory nie ma konkretnych metod leczenia różyczki, a więc leczenie podtrzymujące na celu eliminowanie i łagodzenie objawów.

• Jeśli pacjent cierpi na gorączkę, konieczne jest podjęcie przeciwgorączkowe.
• Pamiętaj, aby pić dużo płynów oraz ścisłe przyleganie do leżenia w łóżku. Wyjdź wartości w jak najmniejszym stopniu. Podczas choroby układu immunologicznego dorosłego zostanie obniżona, a to zwiększa ryzyko dalszych infekcji.
• Jeśli pacjent ma wszelkie znamiona światłowstręt, należy zaciemnić pomieszczenie specjalnie w celu ułatwienia stanu pacjenta.
• Czasami lekarz może przepisać leki odpornościowe wzmacniające.
• W przypadkach, gdy nie jest swędzenie, można również użyć leki przeciwhistaminowe i maści na bazie glikokortykosteroidów.

zakażenie wtórne po różyczce jest praktycznie niemożliwe. W ciężkich przypadkach, pacjent może być hospitalizowany.

Zapobieganie różyczce u dorosłych

Najczęściej ci, którzy są zakażone wirusem różyczki, tak aby odizolować całkowite wyzdrowienie. Minimalny czas trwania okresu kwarantanny - 5 dni. Jeżeli jednak, w domu, w którym pacjent żyje, jest w ciąży kobieta, izolacja zaleca się przedłużyć żywotność nawet do trzech tygodni.

W celu uniknięcia choroby zaleca się przewietrzyć pokój i mokro na bieżąco. Wskazane jest, aby uniknąć długich wycieczek i bliski kontakt z ludźmi przez trzy tygodnie od daty odzyskania.

Szczególne jest prowadzona profilaktyka z zastosowaniem właściwej szczepionki. Pierwsze szczepienie wykonano w wieku od 1 roku do 7 lat, a następnie szczepionkę można podawać ponownie, gdy dziecko osiągnie 14 lat. Dorosłych szczepione zgodnie z zapotrzebowaniem. W tym celu, przeprowadzono wstępną analizę krwi na obecność odporności na zakażenie. Zwykle procedura ta jest przeprowadzona przed planowaną ciążą. Należy pamiętać, że po szczepieniu należy unikać ciąży przez co najmniej 3 miesiące. Szczepienie kobiet w ciąży nie jest możliwe.

Najczęściej, zarówno szczepione przeciwko odrze, śwince i różyczce. Takie podejście, chociaż zwiększa obciążenie ciała, jednak pozwala na skuteczną kontrolę występowania ostrza. Odporność jest utworzony po 20-25 dniach po szczepieniu i chroni osobę do 20 lat po szczepieniu.

Rzadko w ciągu dwóch tygodni od szczepienia obserwowano kaszel, nieżyt nosa, wysypka lub alergii na lek. Jednak, jak pokazuje praktyka, jest to jedynie 10-12% szczepionych.

Nie przeprowadzono konkretną zapobieganie chorobie w tych przypadkach, w których dana osoba została zdiagnozowana:

• białaczki;
• chłoniaka;
• Innych nowotworów.

Nie mogą być szczepione w czasie ciąży, jak również w trakcie każdych warunkach niedoboru odporności.

Istnieją dowody na to, że nawet szczepionka żywa nie może dać absolutnej gwarancji, że nastąpi ponowne zakażenie. Doświadczenie pokazało, że jeśli szczepionka została podana osobie dorosłej, ryzyko choroby po prostu być zmniejszona, ale nie znika całkowicie. Takie fakty są atrakcyjne matki, które sprzeciwiają się obowiązkowe szczepienia.

Charakterystyka przepływu różyczkę u kobiet w ciąży

Jest bardzo ważne, aby przeprowadzić terminowe rozpoznanie różyczki u kobiet w ciąży, które miały kontakt z nośnikami wirusów. Wtedy będzie możliwe zidentyfikowanie wirusa na wczesnym etapie i do określenia, w jaki sposób prawdopodobieństwo zakażenia dziecka w łonie matki. Taka analiza jest przeprowadzana nie później niż w dwunastym dniu po zakażeniu. Jeżeli wyniki testów serologicznych we krwi określane są immunoglobuliny G, to mówi się, że matka już generowane odporności na różyczkę, odpowiednio, nie ma powodu, aby martwić się o zdrowie dziecka. Jeśli określona tylko Immunoglobuliny M, wtedy pilna potrzeba podjęcia działań.

Różyczki podczas ciąży może prowadzić do poważnych naruszeń rozwoju płodu. Jeśli choroba wystąpił w pierwszym trymestrze ciąży, prawdopodobieństwo zaburzeń u dziecka wynosi około 90%, jeżeli zakażeniem w drugim trymestrze - 75%, a w trzecim - 50%.

Najczęściej z powodu takich chorób dziecko może mieć wrodzone choroby serca, głuchota, choroby narządów wewnętrznych, upośledzenia umysłowego, zaburzenia widzenia. Praktyka pokazuje, że jeden z siedmiu, dziecko może urodzić się martwe. Najczęściej z powodu matczynej różyczce, lekarze zalecają aborcję.

Światowa Organizacja Zdrowia w celu zmniejszenia zespół różyczki wrodzonej u dzieci wprowadzono środki szczepienia. Dlatego też, w dzieciństwie, młodości i szczepienie w wieku rozrodczym wszystkich dziewcząt i kobiet.

Przed poczęciem dziecka kobieta potrzebuje również badanie krwi, które wskazuje na obecność przeciwciał. Jeśli nie zostaną znalezione, następnie trzy miesiące przed planowaniem ciąży jest aktywna szczepionka.