Osobowość schizoidalna (syndrom Aspergera)

Osobowość schizoidalna (Wcześniej stan ten nazywany jest również schizoid psychopatia) - stan, w którym osoba została znacząca redukcja w kontaktach społecznych. Osoby z tym zaburzeniem nie są emocjonalnie wyraziste, że nie wydają się mieć ścisły związek z tych wokół nich i szczerze chcą stale być sam. Osoba z tym zaburzeniem jest zamknięty w sobie, to idzie w swoim własnym świecie fantazji.

Manifestacją zaburzeń schizoidalne

Niektóre funkcje tego zaburzenia są stopniowo pojawiające się dziecko tak wcześnie, jak trzy-cztery lata. Dzieci z osobowość schizoidalna zawsze staramy się wybierać znacznie oddalone klasę, unikając aktywnej zabawy i komunikować się bezpośrednio z tym samym wieku. Nie obserwowano u tych dzieci i wyraził sympatię dla przyjaciół i ludzi rodzinnych. Dzieci z tą chorobą wcześnie przedstawiający procentowe abstrakcyjne kwestie i poważne problemy planu filozoficznej. Na przykład, dziecko może martwić sprawa życia i śmierci i in. schizoid akcentowanie charakteryzuje się przejaw zamknięcie, odgrodzonej dziecka ze światem zewnętrznym.

Później, po wejściu do szkoły to dziecko wykazuje wyraźną tendencję do logiczne myślenie, on często aptitude do matematyki. Ale w tym samym czasie taki uczeń nie może dostosować się do normalnego życia i do rozwiązywania najbardziej prostych sytuacjach w życiu codziennym. W zespole starają się odciąć się od innych dzieci, nie biorą udziału w ogólnych gier i zajęć.

W niektórych przypadkach, osobowość schizoidalna w żywiołom objawia się jakiś czas po urodzeniu. Taki stan czasami określa się jako Zespół wczesnego dzieciństwa autyzm. Większość czasu to dziecko ma monotonna zachowanie, brak reakcji emocjonalnych innym. Te dzieci są trudne, aby nauczyć się mówić, są bardzo trudne do wytworzenia najprostszych umiejętności samoobsługowych.

objawy

Najbardziej typowe Objawy osobowość schizoidalna dana osoba jest paradoxicalness i dysharmonia, zarówno w postaci zewnętrznego człowieka i jego zachowań i emocji. Osoby z tym zaburzeniem jest oznaczony nienaturalne ruchliwość, on nie jest z tworzywa sztucznego. Jeśli przyjrzeć się bliżej do chodu i postawy pacjenta, w jego wyglądzie oznaczone kanciastość. Mimikry nie jest widoczny charakterystyczny dla zwykłego człowieka żywość, istnieją tylko standard jego ekspresji. modulacja głosu jest również niezwykła - pacjent mówi monotonnie. Funkcje można zaobserwować nawet w jego stylu odzieży: można podkreślić, arystokratyczny styl lub, wręcz przeciwnie, zaniedbania.

U pacjentów z tym zaburzeniem mają osobliwe hobby, ale w większości są jednostronne. Taki entuzjazm może być kierowany do osiągnięcia drobne cele, a także wystarczająco istotnego rozwoju (np, badania). Ale w tym samym czasie osoby te nie mają żadnego interesu w zwykłych sprawach dotyczących życia codziennego, rodziny, itd. One nie obsługują inni ludzie przyjaźni, obojętny wobec członków rodziny, mają niewielkie zainteresowanie seksem. W związku z tym osoby te odebrać dzieło, które zmniejszone do minimum kontakty społeczne.  Często pacjenci żyją samotnie i spróbować całkowicie unikać kontaktu. W konsekwencji, umiejętności społeczne u chorych na osobowość schizoidalna prawie nie rozwijają. Żonaty na takich ludzi też mają problemy ze względu na niechęć komunikacji i współżycia.

Schizoid typ pacjenta określa się w zależności od sposobu połączenia cech w nim emocjonalny chłód (znieczulenie) oraz silna wrażliwość (przeczulica). Istnieją dwa skrajne typy osobowości tych pacjentów, podczas gdy istnieje wiele opcji przejściowych. w wrażliwa schizoid przeważa asteniczny wpłynąć, oni mimozopodobnye, giperesteticheskie. w ekspansywny schizoid przeważa sthenic wpłynąć, są zimne, różne pewien stopień głupoty.

Pierwszy typ pacjentów (wrażliwy schizoid) Jest bardzo cienki organizacja wewnętrzna, mają Wysokie poziomy czułości. Ten schizoid typ osobowości charakteryzuje się tym, że ci ludzie ranią boli chamstwa, zniewagę. Pacjenci mają bardzo wąski krąg osób, do których są przyłączone. Ich cechy charakteru są zmuszeni być podatne na samomuchitelstvu. Pacjenci nie są w stanie szybko emote. Jednak ci ludzie są samolubni, choć nie skłonny wybaczyć sobie nawet drobnych wad. Co do zasady, zaburzenie osobowości prowadzi do tego, że każdy dzień ich przeprowadzenia pewien wąski zakres obowiązków, robi to w dobrej wierze. Zdrowie psychiczne człowiek może stracić w wyniku uraz. Że dla nich jest często podejrzenie określonej ustawy nie jest dobra, i inni. W tym stanie, tego typu pacjentów stara się całkowicie odizolować się od świata, a ich brak zaufania jest znacznie zwiększona.

Drugi typ pacjentów (ekspansywny schizoid) Są to cechy charakteru, takie jak determinacja, Nachylenie nie wątpić. W tym przypadku, opinia innych ludzi, oni nie słuchają. W procesie komunikowania się z ludźmi obchodził suchość, obojętność. Tacy pacjenci często charakteryzują się negatywnych cech charakteru - arogancja, żółć. Ale są one narażone i niepewna swoich umiejętności. Jeśli taka osoba przeżywa trudną sytuację, staje się wybredna, rozdrażnienie, może on wystąpić okresowe wybuchy gniewu. Czasami ten stan pacjenta może objawiać reakcję podobną do paranoidalny.

przyczyny

Część z nowoczesnych eksperci twierdzą, że główną przyczyną tej choroby u ludzi jest jego niezaspokojona potrzeba kontaktów towarzyskich z ludźmi. Zakłada się, że rodzice dziecka takich pacjentów mógłby je maltretować. W odpowiedzi na to szkolenie, osoba rozwija nieufność lub niezdolność do akceptowania i kochania i inne pozytywne uczucia. Dlatego ci ludzie starają się całkowicie uniknąć jakiejkolwiek relacji.

Kolejna część ekspertów, którzy są zaangażowani teoria psychodynamiczna, sugerują, że zaburzenia psychiczne takie osoby związane z brak poczucia własnej wartości i Nie można tworzyć wokół siebie komfortu.

eksperci badający kierunek poznawczy, Mówią, że tacy ludzie świętowali brak myślenia. W związku z tym nie mogą one uchwycić emocje i odpowiedzi do nich. Ponadto istnieje teoria o zaburzeń czynności mózgu i układu wydzielania wewnętrznego, o Wpływ czynników genetycznych.

diagnostyka

Istnieje wiele kryteriów, na podstawie których diagnoza "osobowość schizoidalna”. Pacjentka była przyjemność niewiele rzeczy lub w ogóle nic. on pokazuje oziębienie stosunków i emocjonalny chłód, Nie można pokazać czułość, miłość lub gniew w stosunku do innych ludzi słabo reagują na pochwały i krytykę. Pacjent jest praktycznie nieobecny Zainteresowanie stroną życia seksualnego, On jest zbyt zaniepokojeni fantazji. On preferuje samotne życie i działalność, nie czuje subtelności norm społecznych. Brak bliskich przyjaciół i pragnienie mają bliskie więzi. Oceniając obecność takich funkcji, jak również obserwację pacjenta lekarz stwierdzi diagnozy.

leczenie

Co do zasady, lek Choroba ta nie ma pożądanego efektu. farmakoterapia jest wykonywana tylko wtedy, gdy pacjent jest łączenie innych dolegliwości. praktykowane terapia poznawcza, Celem próbując zmusić pacjentów doświadczyć pozytywne emocje. Ponadto praktyka terapia grupowa.

Zespół Aspergera

Zespół Aspergera Jest to rodzaj osobowość schizoidalna. Choroba została nazwana pediatry Hansa Aspergera, obserwując dzieci z podobnymi objawami. Warunek ten jest formą autyzm. to życie stan dysfunkcyjnych, w którym dana osoba w szczególny sposób postrzega świat wokół niego, ludu i przetwarza informacje. Zaburzenie to częściej diagnozowana u mężczyzn. Ponadto, większość Zespół Aspergera zdiagnozowano u osób w rodzinie zdarzały się przypadki autyzm.

Co do zasady, Zespół Aspergera uśpieniu, czyli jego zewnętrzne objawy u pacjenta brakuje. Ten stan u dorosłych i dzieci objawia się w trzech obszarach. Pacjenci mają trudności w komunikacja, współpraca i wyobraźnia społeczna. Choroba trwa przez całe życie, ponieważ leczenie Zespół Aspergera Nie można całkowicie przezwyciężyć chorobę. Ponadto, eksperci nie można jednoznacznie wyjaśnić przyczyny tego stanu. Występowanie choroby określenia specyficznego testu, a zespół autyzmu jest różny, tak że pacjent jako całość nie są normalne przemówienie i zdolności poznawcze.

Ten status jest określony w dorosłej jest łatwiejsze niż u dzieci. Co do zasady, szczególnie trudne dla pacjentów i ich bliskich, jest to czas, kiedy dziecko z Zespół Aspergera zaczyna aktywnego okresu dojrzewania.

osoby cierpiące Zespół Aspergera, z wielkim trudem można zrozumieć język intonacja, gesty, mimika. W związku z tym trudno jest komunikować się ze zdrowymi rozmówców, a to prowadzi do pojawienia się silny niepokój i lęk. Bardzo często ci ludzie mają wysoki poziom inteligencji, stwarzały możliwość uczenia się, chociaż mogą wystąpić pewne trudności w procesie. Jeżeli osoba z Zespół Aspergera otrzymuje wsparcie dożywotnią bliskich i innych, może on prowadzić do pełnego życia.

Komunikowanie się z takimi ludźmi, należy wiedzieć, cechy ich zachowania, a także zrozumieć, co trudne chwile w interakcji ze światem zewnętrznym one występują. osoba posiadająca Zespół Aspergera często trudne do zrozumienia, gdy jest to konieczne, aby zakończyć lub rozpocząć rozmowę. Takie osoby mogą rozpocząć lub zakończyć rozmowę na miejscu, to jest bardzo trudne do zrozumienia sens metafor, dowcipy, sarkazm i inne. W ten sposób, aby pomóc w taki pacjent czuje się bardziej pewny siebie, trzeba mówić do niego bardzo jasno i zwięźle.

Mimo chęci osób Zespół Aspergera Być towarzyski, trudno jest utrzymać przyjazne stosunki z ludźmi. Oni nie rozumieją znaczenia pewnych podstawowych norm społecznych (np, wybierając niewłaściwe tematy rozmów), stają się obojętne podczas stosunku zachowują się nietypowo zdrowych ludzi.

Tacy pacjenci często mają bardzo bujna wyobraźnia, że pozwala im wybrać do dorosłości twórczych zawodów. Jednak wyobraźnia społeczna nie rozwinęły. W związku z tym trudno jest analizować co wynik będzie w danej sytuacji, trudno jest zrozumieć stanowisko drugiej osoby w danej kwestii. Ich twórczość jest zwykle ograniczona i spójne.

Dzieci z tym zaburzeniem nie trochę gra, w której trzeba pokazać wyobraźnię i udawać kogoś. Wkrótce przyciąga klasę zdominowany ścisła logika.

Istnieją również inne cechy ludzi z Zespół Aspergera. to wyrażona miłość do jasnego celu, który polega na tym, że oni próbują ustalić własne zasady i regulacje życia. Jeśli jest uszkodzony, pacjent przejawia się niepokój i podniecenie.

Często u pacjentów z tym zespołem wykazują wyrazili zainteresowanie w szczególności hobby. Czasami tego rodzaju obsesją staje się kwestią zawodu przez całe życie. Inną cechą - trudności sensoryczne. Uczucia taka osoba (słuch, wzrok, zapach, smak) Mogą być wzmocnione lub niedopracowane. W związku z tym, u niektórych pacjentów, głośne dźwięki, bardzo jasne światło, niektóre zapachy są alarmujące. Ci, którzy obserwowali wrażliwości dotykowej, trudno jest dostrzec swoje ciało w środowisku, które je otacza. Dlatego też osoba może być trudne do poruszania się, wykonywania czynności, które są związane z umiejętności motorycznych. Czasami ci ludzie są wstrząśnięte lub krążąc do pokonania stres.

Przyczyny i leczenie z zespołem Aspergera

Do dziś naukowcy pracują nad studium Przyczyny zespołem Aspergera. Czynnikiem przejaw zmian w rozwoju mózgu u tych pacjentów, kombinacja ekspertów nazywa genetyczny i cechy środowiskowe.

Zaburzenie to nie zależy od cech edukacji, okoliczności życia człowieka i przejawia się nie z winy pacjenta. diagnozować Zespół Aspergera trudne, więc lekarz powinien dokładnie ocenić stan pacjenta, w celu przeprowadzenia przesłuchania krewnych. Lekarz ocenia, czy funkcje opisane powyżej, monitoruje zachowanie osoby i sprawia, że ​​wnioski na temat jego stanu. Najbardziej trudne do zdiagnozowania stanu dziecka we wczesnym dzieciństwie.

Do tej pory nie ma żadnych konkretnych leków lub terapii Zespół Aspergera. Pacjenci powinni być stworzenie warunków do wygodnego życia i rozwoju, które otrzymują okazją do samorealizacji w dorosłym życiu i mieć życie najbardziej satysfakcjonujące. Praktycy również pewne metody, aby poprawić jakość życia takiej osoby. to behawioralna, korekcji mocy i in.

Jak pomóc osobie z zespołem Aspergera?

Istnieją pewne zasady i strategie, które mogą uczynić życie łatwiejszym i interakcji społecznych z pacjentem Zespół Aspergera. Jednakże w każdym przypadku powinny być dostosowane takie zasady w odniesieniu do cech danej osoby i jego zachowanie.

W rozmowie z takiej osoby powinny unikać dwuznaczności, ekspresowe frazę jasno i precyzyjnie. Rozmowa powinna być przydzielana krótki bok, z logicznego wniosku. Jednocześnie, należy upewnić się, że dana osoba rozumie cię. Czasami rozmowa jest wart nagrania lub zdjęcia do wykorzystania w celu ułatwienia zrozumienia tematu rozmowy.

Pacjent powinien mieć możliwość porozmawiania o tym, co interesuje. Łatwiej jest pokonać barierę komunikacji. nie trzeba otarcie, Jeżeli dana osoba wykazuje nieporadność, ponieważ takie naruszenia są typowe dla takich pacjentów. Należy również zauważyć, że osoby Zespół Aspergera trudno uchwycić niuanse nastroju, niewerbalne gesty. Jednocześnie nie są one niewrażliwe, tak trudno im zrozumieć i wyrazić emocje.

Należy zachować ostrożność, tak aby pacjent nie boi głośne dźwięki, jasne światło. Zaniepokojony takimi ludźmi, a wszelkie zmiany w życiu, więc powinny one być starannie przygotowane i osoby do wyjaśnienia wszystkiego, co się dzieje, szczególnie szczegółowa i dokładna.