Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego

zawartość:

• Przyczyny choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego
• Objawy zapalenia kości i stawów
• Stopień choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego
• Diagnostyka i leczenie
• zapobieganie chorobom

Pod stawu biodrowego, choroby zwyrodnieniowej stawów, koksartroza określone w piśmiennictwie odnosi się do zmiany zwyrodnieniowe i stopniowe zniszczenia stawu biodrowego. W procesie ścieńczenie chrząstki stawowej stopniowo zdeformowane, powód dlaczego artroza stawu biodrowego jest czasem zwany również deformując koksartroza.

Do tej pory ten typ choroby zwyrodnieniowej zajmuje czołowe miejsce wśród chorób narządu ruchu człowieka. To jest niebezpieczne nie tylko przerzedzenie chrząstki, ale również utrata ich amortyzacji rzeczowych, offset przez reakcję powierzchni stawowej narośli kostnych. Przez tworzenie torbieli i rozsiane rozwija się choroba postępuje do głowy kości udowej.

Choroba zwyrodnieniowa stawów może wpłynąć niemal wszystkie stawy, m.in. staw kolanowy, palce i ryza.

Patologia jest równie powszechne wśród mężczyzn i kobiet, ale kobiety mają bardziej poważne choroby kursu.

Przyczyny choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego

We współczesnej praktyce medycznej przeznaczyć pierwotnej i wtórnej choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego. Podstawowym koksartroza implikuje chorobą o nieznanej etiologii, natomiast wtórny koksartroza udało się zidentyfikować czynnik sprawczy, a które mogą być:

• wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego;
• choroby Perthesa;
• aseptyczna martwica głowy kości udowej;
• zapalenie stawu;
• nosić napastnik obrażeń;
• wyczerpanie wiek;
• zwichnięcie stawu biodrowego (podczas pracy);
• stałe obciążenie stawu (szczególnie ważne dla osób otyłych i sportowców);
• Nagromadzenie enzymów, które niszczą chrząstkę (wskutek upośledzenia odpływ żylny w organizmie i napływ krwi);
• biochemiczne i zmiany hormonalne w organizmie;
• Różne infekcje w tej dziedzinie;
• fizjologiczne stóp patologii i kręgosłupa;
• naruszenie wspólnego rozwoju (dysplazji);
• siedzący tryb życia;
• skłonności genetycznych;
• i przedłużającego się sytuacje stresowe.

Objawy zapalenia kości i stawów

Obraz kliniczny choroby składa się z następujących objawów:

• ból (ból zlokalizowane w kolanie, pachwiny i stawu biodrowego, a obserwowane w spoczynku i pod obciążeniem);
• sztywność stawów;
• utykanie;
• sztywność;
• zanik mięśni uda;
• skrócenie obolałe stopy;
• zaburzenia chodu (drżenie, chromanie);
• ból głowy;
• schrupać podczas jazdy.

Główny zarzut w koksartroza z którym pacjenci i udać się do lekarza o pomoc, jest ból. Intensywność i czas trwania bólu lokalizacji progresji choroby jest zmienna. W początkowych stadiach bólu jest niska intensywność i krótki czas trwania tego powodu pacjenci szukają pomocy lekarskiej dopiero w późniejszych etapach, kiedy ból nie jest zwolniony przyjmowaniem leków przeciwbólowych dostępnych w aptece.

Stopień choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego

Podczas koksartroza jest podzielony na trzy stopnie.

• I stopnia choroby charakteryzują się występowaniem okresowego bólu wyrażone po wysiłku, podczas gdy lokalizuje w biodrze, ale czasami pojawia się w rejonie stawu kolanowego. Po odpoczynku ból znika. Problem diagnoza choroby na tym etapie jest w braku innych objawów: nie zakłócony chodu mięśni nie jest luźna, ruch jest ograniczony. Na rentgenowskie może wykrywać małe przyrosty kostnych umieszczonych po wewnętrznej lub zewnętrznej krawędzi powierzchni stawowej. Wspólna przestrzeń nierównomiernie zwężone, z szyi i głowy kości nie są zmieniane.
• II stopnia choroby charakteryzującej się zwiększoną bólu, które mają bardzo intensywne. Ból wystąpić nawet w spoczynku, jest podana w pachwinie lub udo. Podczas spaceru jest oznaczony kalectwo, ograniczony obrót wewnętrzny i uprowadzenia hip wygasają mięśnie odpowiedzialne za rozbudowę i chowania uda. Na radiogramów kościste narośle są wyraźnie widoczne poza chrzęstnej wargi, oznaczony deformacji kości głowy, jej obwód zniekształceń i zwiększenia objętości. Może powstawanie torbieli w stawie. Szczelina zwęża się równomiernie, straty 2/3 pierwotnej wysokości.
• III stadium choroby charakteryzuje się długotrwałym ciężkim bólem, które występują nawet w godzinach nocnych. Pacjenci z trudności z chodzeniem, ale korzystają z trzciny. Poważnie ogranicza ruch w stawie. Udo mięśnie łydek i pośladków, atrofia, oszołomiony stóp skróconej. Jest zmiana chodu. Na rentgenowskiej obserwowano silnie zwiększone narośli kostnych, zanik przestrzeni stawowej, połączenia fuzyjnego w jedną strukturę kości.

Więcej, aby dowiedzieć się szczegółowo o stopniach choroby zwyrodnieniowej stawów, można w artykule https://po.duranhedt.com/bolezni-simptomy-lechenie/kostno-myshechnaja-sistema/artropatii/4180-stepeni-artroza.html

Diagnostyka i leczenie

diagnoza koksartroza opiera się na:

• Dokładny wywiad;
• badanie pacjenta;
• testowania ruchomości stawów;
• Rentgenowskie biodra;
• USG stawu;
• artroskopia.

Dzisiejsze koksartroza leczenie może być prowadzone w dwóch kierunkach:

• leczenie zachowawcze;
• leczenie chirurgiczne.

Jak pokazuje praktyka, w większości przypadków konieczne jest uciekanie się do metod chirurgicznych leczenia choroby.

leczenie zachowawcze jest przepisywany w celu:

• eliminacji bólu;
• zwiększyć ruchomość stawów;
• poprawić odżywienie chrząstki, przyspieszają jej odzyskanie;
• zmniejsza nacisk na staw;
• uaktywnić krążenie krwi w stawie;
• wzmocnienie mięśni i tkanek otaczających.

Leczenie farmakologiczne polega na powołanie następujących grup produktów:

• rozszerzające naczynia;
• środki zwiotczające mięśnie;
• hondroprotektory;
• NLPZ;
• maści, żele, kremy.

Ponadto, mogą być przypisane do chiropraktyka, medycyny ziołowej, fizjoterapia, akupunktura, gimnastyka.

W trzecim etapie obróbki wymaga interwencji chirurgicznej z chorobą, w której przegub jest zastąpiony przez endoprotezy oraz część PROTEK wszczepiona do kości udowej, a część - w miednicy. Operacja jest dość skomplikowany, długi czas i nie wymaga długiego okresu rehabilitacji.

zapobieganie chorobom

Zapobieganie koksartroza jest:

• Wczesne wykrywanie i leczenie wrodzonej zwichnięcie stawu biodrowego;
• terminowe rozpoznanie choroby;
• wprowadzenie aktywnego trybu życia.