Dyspareunia

Dyspareunia - nieprzyjemne lub bolesne odczucia, które występują w narządach płciowych przed, w trakcie lub bezpośrednio po stosunku. Może on wystąpić u obu płci, ale najczęściej jest zaburzeniem funkcji seksualnej u kobiet. Dokładne dane na temat częstości występowania dyspareunia w populacji kobiet nie jest znana, ponieważ wielu pacjentów, zażenowany z jego problem, nie należy go do ekspertów. Według różnych źródeł, epizody przeżywa dyspareunia okresowo pomiędzy 15% a 60% kobiet (w okresie poporodowym - 45%), ale specjalistyczna opieka ginekologiczna wymaga znacznie mniejszej liczby pacjentów.

Początkowo termin „dyspareunia” badane wyłącznie w ramach seksuologii. W tym przypadku, różne badacze ujął to inny sens i traktowanie jako niemożność uzyskania orgazmu, a jako zmniejszenie popędu płciowego, oziębłość seksualną, bolesnego współżycia. Przyczyny dyspareunia postrzegane głównie czynniki psychologiczne, które przyczyniają się do nieprawidłowych odpowiedziach seksualnych. Obecnie okazało wieloaspektowy, zintegrowany charakter dyspareunia, a więc rozwiązanie tego problemu nie ogranicza się do seksuologów, ale także ekspertów w dziedzinie ginekologii i andrologii.

Klasyfikacja dyspareunia

W zależności od czynników powodujących dyspareunia, izolowane objawowych form psychogenne i mieszane. Objawowe (organicznych) dyspareunia Powstaje wskutek zakaźnych i zapalnych, blizn, atrofia, uraz, guz, dishormonal procesów patologicznych w obszarze układu moczowo-płciowego, ale nie wiąże się z zaburzeń zachowań seksualnych.

psychogenne dyspareunia Jest to niezależne od zaburzeń seksualnych i może odzwierciedlać konflikt nieprzytomny, manifestacji Zaburzenia lękowe, fobie i perwersja seksualna. Wśród pacjentów psychogenny dyspareunii występuje w dwóch typach: intrapersonalną (typ I) i interpersonalnych (typu II). Kiedy ja dysfunkcja seksualna rodzaj żeński oznaczać obecność traumatycznych doświadczeń w przeszłości, poczucie winy, oszustwa lub bolesne szkoda narodziny. Pacjenci typu II prześledzić problem w relacjach z partnerem w czasie rzeczywistym, w wyniku czego jest dyspareunia.

mieszane dyspareunia Łączy on w sobie pierwotne opracowanie kształtu organiczną warstwowa to z czynników psychogennych, które są odpowiedzialne za odczuwanie bólu i zachowania seksualne kobiet.

Przy wystąpieniu dyspareunia od początku aktywności seksualnej sugeruje jego pierwotną formę, jeśli objawy chorobowe pojawiają się po okresie normalnych reakcji seksualnych i wrażeń, to naruszenie jest traktowane jako drugorzędne. Lokalizacja bólu odróżnić powierzchnię (w sromu i pochwy), a głębokie dyspareunia (miednicy).

Przyczyny dyspareunia

Istotną rolę w kształtowaniu dyspareunia należy konstytucyjne i cechy osobowe, dziedziczność, zdrowie reprodukcyjne, zachowania seksualne, wcześniejsze doświadczenia seksualne, i tak dalej. D.

przyczyny organiczne powierzchniowo dyspareunia może wiązać się z wadami pochwy i sromu, fibrozirovannoy błoną dziewiczą. Dość często przy badaniu pacjentów z tym zaburzeniem są identyfikowane chorób zakaźnych - vulvity, colpites, vulvovaginitises różnej etiologii, bartholinitis. stosunek płciowy może być bolesny z powodu pooperacyjnego lub popromiennej przedsionku zwężenia powikłań położniczych, obecność kondilomatoznyh wzrostów w krocza i narządów płciowych. U niektórych kobiet mają miejsce w kierunkach wulwodynia - bóle, które nie są bezpośrednio związane z seksem. Pacjenci w przed- i pomenopauzalnym dyspareunia może być spowodowane przez dystrofii sromu, zanikowe zapalenie pochwy. suchość pochwy i uczucie dyskomfortu podczas stosunku płciowego występuje, gdy Zespół Sjögrena.

Etiologicznych założenia głębokiej dyspareunia często działają macicy retroflection, żylaki miednicy, endometrioza, hysteromyoma, Zrosty w miednicy, zapalenie narządów miednicy mniejszej, śródmiąższowe zapalenie pęcherza, wypadanie macicy.

Również patologii organiczną wywołuje ból podczas stosunku, mogą zostać nieprawidłowo pasowały rozmiarem, prezerwatyw lub reakcja alergiczna na nim (lateks, środki smarne, substancje barwiące i substancje zapachowe). Dispareunicheskie reklamacje mogą być połączone za pomocą innych typów wkładki antykoncepcyjne, środki plemnikobójcze, czapki, membrany, pierścienie dopochwowe. Występowanie i nasilenie objawów wpływają technik seksualnych (pozycja seksualna, tempo i rytm tarć, głębokość penetracji), zachowanie partnera seksualnego (brak stymulacji seksualnej, przymusu, agresji itp), brak miłości i wzajemnego zaufania w parze. Rola strachu kontraktacji chorobami przenoszonymi drogą płciową lub niechcianym ciążom.

Psychologiczny przesłanką dyspareunia zwykle leżą w obszarze wcześniejszych negatywnych doświadczeń seksualnych kobiet lub niezadowolenia w tych partnerstw. Okoliczności te mają bezpośredni wpływ na jakość życia seksualnego. Ból wynikający w pierwszym stosunku, lub w związku z rzepaku, choroby zapalne i podobne. D., może być mocno zamocowany w pamięci, przy czym kolejne próby zamknąć również towarzyszy ból. Czasami dyspareunia odbywa się na podstawie przyrostu wtórnego, dzięki czemu kobieta, aby uniknąć lub surowe ograniczenie stosunków seksualnych z partnerem, który nie lubiła.

Objawy dyspareunia

ból Dispareunicheskie może wystąpić w czasie podniecenia seksualnego podczas wkładania prącia do pochwy prącia w czasie jazdy lub po zakończeniu czynności seksualnej. Charakter bólu kobiety opisują różne sposoby: niektóre, jak bóle, inne - pieczenie, swędzenie i inne - kłujące bóle. Stopień bólu mogą także różnić - dyskomfort do ciężkiej, nieznośnego bólu. Zazwyczaj pacjent dokładnie wskazać lokalizację bólu (powierzchowne, głębokie, albo ich kombinacja), w zależności od swoich uczuć na temat sytuacji i pozycji seksualnych. Ze względu na opóźnienie nawrotu bólu generowane lęk przed stosunkiem płciowym, kobieta pod różnymi pretekstami stara się unikać bliskości z partnerem seksualnym. inaczej pochwicę, przy wejściu dyspareunia skurcz mięśni nie występuje w pochwie.

Dyspareunia może odbywać się zarówno w stosunku seksualnego z różnymi partnerami i występują tylko w zażyłości z konkretnym człowiekiem. U niektórych pacjentów dyspareunia związane z innymi zaburzeniami seksualnymi: zmniejszenie libido, naruszenie podniecenia seksualnego, orgazmu. Długo utrzymujący dyspareunia stwarza warunki do rozwoju reakcji nerwicowych, depresja, rozstanie z partnerem seksualnym, utrata zainteresowania strony seksualnego życia.

Rozpoznanie dyspareunia

W diagnostyce dyspareunia jest wymagane ginekologiczne, psychologiczne i badanie Seksuologicznego. Czasami poradnictwo psychologa i seksuologa konieczne i stały partner pacjenta.

Podczas rozmowy z kobietą dowiedzieć się różne aspekty, które mogą rzucić światło na etiologii problemu (czas rozpoczęcia bólu, ich lokalizacji, rodzaju i intensywności, pojawienie się okoliczności uprzednich terapii). Ostrożnie zebrać położniczą-ginekologiczny wywiad chorobowy, zwracając szczególną uwagę na obecność objawów dopochwowych (nieprawidłowe leucorrhea, pieczenie, swędzenie), przeniesiono narządów infekcje i inne choroby, urazy urodzenia, chirurgii jamy brzusznej, metody antykoncepcji.

W badaniu z udziałem pacjentów z ginekologa krzesło kontroluje obszar sromu wizualnej identyfikacji oznaki zapalenia, zanik uszkodzeń skóry krocza. badania dwuręcznego ujawnia ból w przedsionku, macicy, przydatków. W celu wykluczenia lub potwierdzenie przyczyny organiczne dyspareunia jest ogrodzenia rozmazany flory, infekcje narządów płciowych, onkotsitologiyu- wykonanych miednicy ultradźwięków. Z powodu braku danych na organicznym dyspareunia kobiety dotyczy terapeuty lub sexologist na specjalistyczną diagnostyki.

Leczenie dyspareunia

Potwierdziła obecność przyczyn organicznych dyspareunii leczenie prowadzi się przez specjalistów odpowiedni profil (ginekologia, urologii, venereologists). Z uwagi na określone czynniki etiologiczne przypisane leczenia terapeutycznego (przeciwzapalne, uspokajające, hormonalnej terapii zastępczej, miejscowych środków znieczulających), ginekologiczne masażu, rehabilitacji. Oznaczeniami wykonanej operacji (anatomicznej korekcji wady, rozwarstwienie fibrozirovannoy błoną dziewiczą, kłykciny usuwaniu torbieli, usunięcie gruczołu Bartholina i tak dalej.). Jeśli to konieczne, wybierz odpowiednią metodę antykoncepcji. Kiedy wypadanie narządów zaleca krążka.

Leczenie psychogenne dyspareunia może być używane indywidualnie i psychoterapia parowy pary psychoterapii, terapia hypnosuggestive, ciało zorientowane terapia, trening słuchowy, terapia seks. Celem psychoterapii jest zmiana nastawienia do obcowania płciowego, eliminacja oczekiwania ból, harmonizację relacji małżeńskiej. Zalecenia podane są zmiany technik seksualnych, dobór smarów, stosowanie technik rozluźnić mięśnie pochwy. Ważne jest, aby pamiętać, że skuteczna eliminacja psychogenne dyspareunia jest możliwe tylko wtedy, gdy popełnione zaangażowanie obu partnerów.