Instrukcja Venlaksor

Venlaksor - lek przeciwdepresyjny.

uwalnianiu i składu

Venlaksor dostępny w tabletkach, w dawce 37,5 mg lub 75 mg. Tabletki w blistrze z instrukcją umieszczone w pudełku (30 tabletek na opakowania).

Główny składnik aktywny - chlorowodorek wenlafaksyny.

substancje pomocnicze: bezwodny wodorofosforan wapnia, bezwodną laktozę, sól sodową karboksymetyloskrobi, stearynian magnezu, koloidalna bezwodna krzemionka, tlenek żelaza czerwony barwnik.

Efekty farmakologiczne

Farmakodynamika. Wenlafaksyna - lek przeciwdepresyjny. Związek struktura chemiczna nie może być związane z innej grupy środków przeciwdepresyjnych (tricykliczne tetracykliczne, etc.).

Podstawę mechanizmu działania wenlafaksyny jest zdolność do nasilania transmisję impulsów nerwowych. Wenlafaksyna i jego aktywny metabolit posiada zaznaczone działanie hamujące na wychwyt zwrotny serotoniny i norepinefryny, oraz słabe działanie hamujące mechanizm wychwytu zwrotnego dopaminy. Ponadto, składnik czynny i aktywny metabolit zmniejszają aktywność receptorów adrenergicznych (zarówno po podaniu pojedynczej dawki i po długotrwałym leczeniu).

Na wenlafaksyny żadne powinowactwo M holinoretseptorami, H-1 i -1 histaminy adrenergicznych. Lek nie hamuje aktywności MAO. Nie interakcję z opioidami, fentsiklidinovymi, benzodiazepiny i receptory NMDA.

Farmakokinetyki. Wenlafaksyna jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. W wątrobie, lek ulega aktywny metabolizm: przecięte do aktywnego metabolitu (EFA) oraz związki z nieaktywnych.

Po 2,4 godzinach zwiększa stężenia wenlafaksyny w osoczu krwi po podaniu tabletki. Maksymalne stężenie w osoczu aktywnego metabolitu (O-desmetilvenlafaksina lub EFA) obserwowano po 4,3 godziny po zastosowaniu tabletki. Jeśli lek jest przyjmowany z pokarmem, maksymalne stężenie w osoczu jest ustawione na 20-30 minut szybciej. Wielkość maksymalnego stężenia i absorbancja nie zmienia.

Powtarzające się stosowanie leków stałego stężenia substancji czynnej i EFA w ciągu 3 dni. Ponieważ białka w osoczu krwi o 27% wiązania wenlafaksyny i 30% aktywnego metabolitu.

Wenlafaksyna metabolitami wydalane przez nerki. Okres półtrwania 5 godzin (wenlafaksyna) i 11 godzin (EFA). składnik aktywny w dializie i metabolitu nie są wyświetlane.

wskazania

Venlaksor przepisywane w leczeniu i profilaktyce zaburzeń depresyjnych różnego pochodzenia.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania do stosowania Venlaksora są:

• Ciężka utrata funkcjonalną nerek;
• ostre zaburzenia czynności nerek;
• Jednoczesne podawanie inhibitorów MAO;
• wiek 18 lat;
• ciąża lub laktacja;
• Indywidualne nietolerancji lub reakcje nadwrażliwości na głównym lub jeden z dodatkowych składników preparatu.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabletki należy przyjmować z posiłkami.

Zalecana początkowa dawka dzienna 75 mg Venlaksora (w 37 ° C, 5 mg w dwóch etapach). W przypadku braku pożądanego efektu leczniczego po kilku dniach leczenia dawkę tabletek można zwiększyć do 150 mg (75 mg dziennie).

W ciężkich zaburzeń depresyjnych i warunkach wymagających terapii w szpitalu, przypisane początkowa dawka dzienna 150 mg (75 mg w dwóch etapach), a następnie na 2-3 dni, dawkę zwiększa się o 75 mg do uzyskania pozytywnego efektu terapeutycznego. Maksymalna dopuszczalna Venlaksora dawka dzienna wynosi 375 mg. Po osiągnięciu efektu terapeutycznego dawki stopniowo zmniejszane do minimalnego poziomu skutecznego.

Do leczenia podtrzymującego i zapobiegania nawrotom Venlaksor stosowane dłuższe okresy czasu (6 miesięcy lub dłużej) w najniższych skutecznych dawek stosowana w ostrej fazie choroby.

skutki uboczne

Po otrzymaniu Venlaksora mogą wystąpić niepożądane skutki uboczne:

• układ nerwowy - osłabienie, bezsenność, drażliwość nerwowego, koszmary podczas snu, hipertoniczność mięśni, zaburzenia czucia, drżenie, rzadko rozwija apatia, omamy, omdlenia, występują rzadko mania, konwulsje;
• Od zmysłów - ccomodation, rozszerzenie źrenicy (rozszerzenie źrenicy), zaburzenia percepcji smaku;
• ze strony układu sercowo-naczyniowego - Nadciśnienie, zaczerwienienie skóry, zmniejszenie ciśnienia krwi i niedociśnienie ortostatyczne, częstoskurcz, częstoskurcz komorowy, migotanie komór;
• z układu krwiotwórczego - anemia aplastyczna, agranulocytoza, pancytopenia, neutropenia;
• ze strony układu pokarmowego - brak apetytu, nudności i wymioty, mimowolne szlifowania zębów (bruksizm), podwyższenie stężenia enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby;
• ze strony układu wydalniczego - naruszenie oddawania moczu, zatrzymanie moczu;
• ze strony układu rozrodczego - zaburzenia erekcji, zmniejszone libido, krwotok miesiączkowy, krwotok orgazmu;
• reakcje alergiczne - wysypka, nadwrażliwość na światło, rumień wielopostaciowy, reakcje anafilaktyczne.

Ze strony innych układów organizmu możliwe straty drastyczne masy ciała, zwiększone pocenie się. Rzadko oznaczone przyrost masy ciała, wybroczyny, zaburzenia produkcję hormonu antydiuretycznego. Zespół serotoninowy może wystąpić, towarzyszy ból w żołądku, nudności i wymioty, biegunka, gorączka i sztywnością mięśni, zniesienie świadomości różnym nasileniu.

Wraz z rozwojem pacjenta zespół ma zmęczenie, zawroty głowy i ból głowy, zmęczenie, zaburzenia snu (bezsenność lub senność, trudno zasnąć, śnić). Rozwija się niepokój, ciężka drażliwość nerwowa, splątanie. Zwiększa pocenie, zmniejszenie apetytu, nie jest stała, suchość w jamie ustnej. Może powodować nudności, wymioty, biegunkę. Te działania niepożądane są zwykle łagodne, nie wymagają specjalnego traktowania, a po pewnym czasie bycia sam.

W przypadku przedawkowania Venlaksora zauważa: Zmiany w EKG, komór / częstoskurcz zatokowy, niedociśnienie, bradykardia, obniżenie poziomu świadomości, stanu drgawkowego. Przy nadmiernej dawki są przekroczone w tle alkoholu może śmiertelne.

Przedawkowanie leczenie jest objawowe. Węgiel aktywowany jest przypisany zmniejszają wchłanianie wenlafaksyny. Przeprowadzone monitorowanie funkcji życiowych (krążenie krwi, oddychanie). Wymioty przyczyna nie może być tak wysokie ryzyko aspiracji. Specyficzne antidotum nie są znane wenlafaksynę.

Przestrogi

Podczas stosowania i eksploatacji Venlaksora ważne, aby wziąć pod uwagę:

• w początkowych etapach leczenia, istnieje prawdopodobieństwo samobójczych, dzięki czemu pacjent powinien znajdować się pod stałym nadzorem;
• istnieje możliwość manii u pacjentów z zaburzeniami afektywnymi (pacjenci z urojeniami historii powinny być pod stałym nadzorem lekarzy);
• Podczas leczenia wymaga stałej kontroli ciśnienia krwi (w szczególności przy selekcji / zwiększania dawki);
• Podczas leczenia pacjentów w podeszłym wieku mogą wystąpić zawroty głowy, zaburzenia równowagi;
• w przypadku podawania leku pacjentom z nietolerancją laktozy, ważne jest, aby wziąć pod uwagę zawartość laktozy w tabletkach;
• W trakcie leczenia nie mogą pić alkoholu;
• ponieważ lek ma wpływ na ośrodkowy układ nerwowy w trakcie leczenia jest najlepiej wykonywać czynności potencjalnie niebezpiecznych, które wymagają szybkości reakcji i koncentracji uwagi (kierowania pojazdem, mechanizm sterowania, itd.);
• U pacjentów z marskość wątroby stężenia wenlafaksyny i EFA w osoczu krwi jest zwiększona i zmniejszona szybkość wydalania;
• z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby dawka korekta nie jest wymagana;
• z umiarkowaną niewydolnością wątroby dawka terapeutyczna jest zmniejszona o 50%;
• Nie zaleca się stosowania w ciężkiej niewydolności wątroby Venlaksor;
• z łagodnym niewydolności nerek dawka korekta nie jest wymagana;
• z umiarkowaną niewydolnością nerek półtrwania zwiększa wenlafaksynę więc dawka terapeutyczna powinna być zmniejszony o 25-50%, podczas gdy dawka jest podawana raz na dobę;
• Nie zaleca się stosowania w ciężkim Venlaksor niewydolnością nerek;
• Lek podaje się pacjentom w starszym wieku z ostrożnością w minimalnych dawek skutecznych ze względu na duże prawdopodobieństwo zaburzenia nerek;
• w końcowym etapie obróbki Venlaksora dawka powinna stopniowo zmniejszać się o co najmniej 7 dni, aby uniknąć odstawieniu leku;
• okres niezbędny do odstawiania Venlaksora, ustalana indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie dawek, czas przebiegu terapeutycznego i cech indywidualnych pacjenta.

Venlaksor stosować ostrożnie w obecności niektórych chorób współistniejących. Są to:

• świeży zawał mięśnia sercowego;
• nadciśnienie tętnicze;
• tachykardia;
• niestabilna dławica piersiowa;
• niewydolność nerek;
• niewydolność wątroby;
• historia zaburzenia konwulsyjne;
• maniakalny historia państwa;
• samobójcze;
• jaskrę zamkniętego;
• zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe;
• skłonność do krwawienia ze skóry i błon śluzowych;
• hiponatremia;
• hipowolemia;
• Równoczesne zastosowanie diuretyków;
• początkowo niska masa ciała.

Interakcje leków:

• równoczesne stosowanie jest przeciwwskazane Venlaksora inhibitory MAO;
• Venlaksor przyporządkowana co najmniej 14 dni po odebraniu inhibitorów MAO (wyjątkiem jest odwracalnym inhibitorem MAO moklobemid - w tym przypadku, odstęp między dawkami leków wynosi 24 godzin);
• Inhibitory MAO przyporządkowana co najmniej 7 dni po ostatniej dawce Venlaksora;
• w połączeniu z haloperidolem podnosi jej stężenie we krwi i zwiększony efekt terapeutyczny;
• Połączenie z diazepamu, risperidon nie powodują zmiany w efekty terapeutyczne tych leków i wenlafaksyny;
• w połączeniu z klozapiną zwiększyć jego stężenie w osoczu i wywoływania skutków ubocznych (w tym napady);
• wenlafaksyny nasila wpływ na reakcje psychomotoryczne etanolu;
• podczas przyjmowania cymetydyna hamuje metabolizm wenlafaksyny i nie ma wpływu na właściwości farmakokinetyczne aktywnego metabolitu;
• wenlafaksyny nie wchodzi w interakcje z lekami hipoglikemicznymi i leki przeciwnadciśnieniowe (adrenoblokatorami diuretyki, inhibitory konwertazy angiotensyny);
• wenlafaksyny nie wpływa na stężenie leków mających wysoki stopień wiązania z białkami surowicy;
• Venlaksor wzmacnia działanie przeciwzakrzepowe warfaryny;
• biorąc indynawir zmniejsza jego stężenie w osoczu krwi.

Ciąża i laktacja

Nie ma dowodów dotyczących bezpieczeństwa stosowania wenlafaksyny u kobiet w ciąży, a lek jest przeciwwskazany w czasie ciąży.

Jeśli lek jest przepisywany nadal ciąży na krótko przed porodem, noworodka może wystąpić objawy odstawienia.

Aktywny metabolit wenlafaksyny i są wydalane z mlekiem matki tak Venlaksor nie używane w okresie laktacji. Jeśli to konieczne, lek muszą zaprzestać karmienia piersią.

analogi Venlaksor

Venlaksora zakończenia analogów strukturalnych (z samego składnika aktywnego w kompozycji) są leki: Efektin, Velaksin, Efevelon, Velafaks.

Warunki przechowywania

Venlaksor tabletek przechowywanych w dziećmi, suchy, chronione przed działaniem promieni słonecznych, w temperaturze do 25 ° C Okres trwałości wynosi 3 lata. Nie należy przyjmować tabletki po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

cena Venlaksor

Venlaksor tabletki 75 mg, 30 szt. - 815-930 rub.