Jadłowstręt psychiczny

Choroba ta występuje głównie u dziewcząt w okresie dojrzewania, co najmniej - u młodych kobiet i młodych mężczyzn. Przejawia się obsesyjne nieuzasadnione obawy przed nadwagą, zmuszając ostro ograniczyć władzę, a także naruszenie odpowiedniej percepcji ciała.

jadłowstręt psychiczny - jest to choroba, głównym przejawem którego odmowa jedzenia wiąże się ze zmianami w systemie neuroendokrynnych.

Objawy anoreksji

Możemy wyróżnić 4 etapy anoreksji:

1) pierwotny, początkowe .

To trwa od 2 do 4 lat. Charakteryzuje się zespołem Dismorphomania - urojeniowe lub przewartościowane pomysły niezadowolenie własny wygląd, idee odniesienia, depresja i brak chęci do wyimaginowanej korekty. Nastolatków może nie jak każdy z ich „prawidłowego” rysunku w całości lub części ciała, „okrągłych policzków”, „brzucha tłuszczu”, „zaokrąglone boki.” Pojawienie się niezadowolenia własnego wyglądu zbiega się, co do zasady, realnej zmiany kształtu ciała, typowe dla okresu dojrzewania. Myśli o nadmiernej pełności może być albo zawyżona lub urojenia (nie podatne na zniechęcania). Bolesne przeświadczenie nadmierne pełnia może być czasami w połączeniu z obecnością patologicznych wyobrażeń o innych rzekomych uchybień lub niezwykle przeszacowanej wygląd (kształt nosa, uszy, policzki, usta).

Idee odniesienia przy jadłowstręt psychiczny bardzo prymitywny. Dominujący w zespole jest często rozbieżność między pacjentem, jego zdaniem, jego własne „idealny” - bohater literacki lub osoby wewnętrzny okrąg z pragnieniem naśladowania Go we wszystkim, a przede wszystkim mają podobny wygląd do niego i rysunku. Opinie innych na zewnątrz pacjenta jest znacznie mniej ważne dla niego. Jednak wysoka czułość i wrażliwość młodzieży powoduje, że wywoła chęć do „poprawiania” niepełnosprawność fizyczna staje się nieostrożny uwagi nauczycieli, rodziców, rówieśników.

Zaburzenia afektywne (zaburzenia nastroju) - w tym patologii, mają również właściwości. Zaburzenia depresyjne są na ogół mniej widoczny i bardziej odległe etapy są ściśle związane ze stopniem skuteczności zewnętrznej korekty prowadzone przez pacjentów.

Wśród cech anoreksji Dismorphomania powinny uwzględniać fakt, że możliwość skorygowania domniemanego lub rzeczywistego niedoboru fizyczna jest w rękach pacjenta, a on był zawsze jeden lub inne sposoby, aby je wdrożyć.

2) Etap anorektyczny To zaczyna się od aktywnego pragnieniem korekty wygląd i utrata wagi kończąc zwyczajowo 20-50% początkowej masy, rozwój wtórnej somatoendokrinnyh przesuwa oligoamenorei (zmniejszanie) lub samice miesiączkowania (brak miesiączki zakończyć swoje wypowiedzenie).

metody odchudzania mogą być bardzo zróżnicowane i dobrze ukryte na początku korekty nadmiernego sytości. Na początkowym etapie, duże obciążenie fizyczne, pacjenci czynne sportowe łączą się z ograniczonej liczby żywności. Zmniejszenie ilości żywności, liczba pacjentów początkowo wykluczyć pokarmy bogate w węglowodany i białka, a następnie zacząć obserwować najbardziej dotkliwe i dietę głównie mlekowego wegetariańskie. Kiedy niezadowolenie z części ciała, takie jak brzuch, uda, podczas gdy pacjenci z ścisłej diecie do wyczerpania zaręczony specjalnie zaprojektowane ćwiczenia - robi wszystko stoi, dużo chodzenia, zmniejszenie snu, zaostrzenie talii z taśm lub sznurów tak, że jedzenie jest „powoli wchłaniane”. Ćwiczenia takie jak „warstwy - niezłomnych” wschodzącego odchudzania często tak intensywne, jak doprowadzić do uszkodzenia skóry w sacrum, ostrza wzdłuż kręgosłupa, w miejscu skurczu talii. Głód może nie być dostępny w pierwszych dniach ograniczonego jedzenia, ale na tyle nasilone w początkowej fazie, co znacznie utrudnia rzeczywistą rezygnację z jedzenia i wymaga pacjenci szukają innych sposobów, aby schudnąć. Obejmują one wykorzystanie środków przeczyszczających, często w bardzo dużych dawkach, mniejsze zużycie lewatywy. Środki te mogą prowadzić do osłabienia zwieracza, wypadanie odbytnicy, czasami dość znacznie.

Innym bardzo popularnym sposobem, aby schudnąć z nasileniem głodu jest sztucznie wywoływać wymiotów. Wybór tej metody często jest świadomy charakter, chociaż czasami pacjenci przychodzą do niego przez przypadek nie mógł oprzeć się chęć do jedzenia, jedzą dużo jedzenia na raz, a następnie z powodu przepełnienia żołądka nie może trzymać ją z powrotem. Powstały wymioty i pacjentów pozwalają przypuszczać istnieją wystarczające i szybko uwalniane z pokarmu nie zdarzyło się jeszcze, za pomocą sztucznej wymioty. Początkowo niektórzy pacjenci żuć, a następnie wypluć żywności, produkcji opakowań pokój i banki z żucia pokarmu.

Na wcześniejszych etapach ustawy gag towarzyszą charakterystyczne przejawy oraz roślinny dostarcza dyskomfort pacjenta. W przyszłości, z częstymi wymiotami, ta procedura jest uproszczona: wystarczająco cierpliwy dokonać wykrztuśne ruchu lub po prostu pochylić tułów do nacisnąć nadbrzuszu i wszystkie zjedzone jedzenie wyrzucony bez bolesnych objawów autonomicznych. Pacjenci nazywają to „zarzucanie”. Początkowo starannie porównał ilość pokarmu i wymiocin, uciekają się do wielokrotnego prania żołądka - po pierwszym wymioty, picie 2-3 litrów wody, w niektórych przypadkach odbywa się to za pomocą sondy. Sztucznie wywoływać wymiotów u niektórych pacjentów jest nierozerwalnie związana z atakami bulimii. Bulimia jest nie do pokonania głodu, sytości praktycznie nie ma, pacjenci mogą wchłonąć bardzo dużą ilość jedzenia, często nawet malosedobnoy.

Zatem patologia jedzenia tworzy się w następującej kolejności: po pierwsze, pacjenci są zakupy i „wizualnie wąwóz”, w tym samym celu, dążyć do przygotowania posiłków, podczas gdy przeżywa wielką przyjemność, lizanie resztki jedzenia z noży i łyżek. Charakterystyczną cechą tych pacjentów jest często chęć „zakarmlivat„krewnych, zwłaszcza młodszych braci i sióstr. Kolejnym etapem w walce z głodem - żuje i plucie, a następnie - sztucznie wywoływać wymiotów, w szeregu obserwacji w przyszłości związanym z atakami bulimii.

Przez cały dzień, pacjenci są głodne, ciągle myśleć o jedzeniu, wyobrażając sobie wszystkie niuanse nadchodzącym posiłku. Zatem myśl o jedzeniu staje się nachalny. Kupując dużo jedzenia, a czasami ich kradzież, pacjenci wracają do domu, nakryć do stołu, często podawany jest pięknie, i zacząć jeść najsmaczniejsze jedzenie cieszyć. Jednak nie mogą one zatrzymać i zjeść wszystkie żywności dostępnej w domu. Utrata poczucia proporcji, kontrola jakości i ilości spożywanej jest bardzo charakterystyczne dla bulimii. Niektórzy pacjenci obecnie zbierane całych puszek malosedobnoy żywności w celu zapewnienia „Jordania”. Jeść ogromne ilości jedzenia, pacjenci odczuwają euforię, są reakcje wegetatywne. W następstwie tego, że sztucznie wywoływać wymiotów, żołądek przemywa się dużą ilością wody. Przychodzi uczucie „Bliss” niezwykłej lekkości całym ciele, wspieranego przez zaufania do tego, że ciało jest całkowicie wolna od żywności (światło popłuczyny bez smaku soku żołądkowego).

Metody pasywne odchudzania powinien również obejmować stosowanie wielu leków, które zmniejszają apetyt, a także używki, zwłaszcza sidnokarba. Aby schudnąć wielu pacjentów zacząć palić, pić duże ilości czarnej kawy, użyj moczopędne.

Ważnym miejscem w obrazie klinicznym choroby zajmują zaburzenia hipochondrycznych. Wtórny Zapalenie żołądka i jelit, pominięcie prawie wszystkich narządów wewnętrznych, a przede wszystkim gastroenteroptoz rozwija ze względu na ograniczenia w żywności lub nieprawidłowego odżywiania towarzyszy ból w żołądku i jelitach podczas posiłku uporczywe zaparcia. Pacjenci mocujące dyskomfort w przewodzie pokarmowym. Typowe dla tej fazie anoreksji strachu żywności spowodowany nie tylko boją się lepiej, ale również możliwość występowania bolesnych doznań w regionie nadbrzusza. Zaburzenia psychopatologiczne tego okresu to oryginalne zjawisko obsesyjne. Są one nierozerwalnie związane z dismorfomanicheskimi doświadczeń i objawiają się w postaci obsesyjny strach przed jedzeniem, czekać na silnego poczucia głodu, trzeba wywoływać wymiotów, a także kompulsywne kalorii liczenia zawarte w żywności spożywanej.

Pomimo znacznej utraty masy ciała u pacjentów z praktycznie bez fizycznej słabości, są one bardzo żywy, energiczny, ciężka praca. Obraz kliniczny choroby na anorectic etapie często obejmuje również zaburzenia wegetatywne jak ataki astmy, kołatanie serca, zawroty głowy, pocenie się ulepszonych, które pojawiają się po kilku godzinach po posiłku.;

3) kacheksji.

W tym okresie choroby w obrazie klinicznym dominują łamania somatoendokrinnye. Po rozpoczęciu miesiączki, utrata masy ciała jest znacznie przyspieszony. Pacjenci całkowicie nieobecny tłuszczu podskórnego, rosnące zmiany zwyrodnieniowe w skórze, mięśniach, wystąpienia zawału mięśnia, a istnieją bradykardia, niedociśnienie, akrozianoz, spadek temperatury ciała i elastyczności skóry, obniża poziom cukru we krwi, istnieją oznaki anemii. Pacjenci szybko zamrozić, jest zwiększona łamliwość paznokci, włosy wypadają, połamane zęby.

W rezultacie, długotrwałe zaburzenia odżywiania, a także (w niektórych pacjentów) Specjalne jedzenie cięższe obraz kliniczny zapalenia żołądka i jelit. Na tym etapie, aktywności fizycznej, co jest charakterystyczne dla wcześniejszych stadiach anoreksji, jest znacznie zmniejszona. Wiodąca pozycja w obrazie klinicznym trwa asteniczny zespół z adinamii przewagą i zwiększoną męczliwość.

Podczas ciężkich pacjentów wyniszczenie całkowicie tracą krytyczne nastawienie do jego stanu i nadal uparcie odmawiają jedzenia. Będąc bardzo wyczerpany, często twierdzą, że mają nadwagę lub są zadowoleni ze swojego wyglądu. Innymi słowy, nie ma urojenia nastawienie do swojego wyglądu, na podstawie której, jak widać, jest naruszeniem percepcji własnego ciała.

Wraz ze wzrostem pacjenci wyniszczenie stają się nieaktywne, wylegiwać się w łóżku, są uporczywe zaparcia, znacznie obniżone ciśnienie krwi. Wymowa przesunięcia wodno-elektrolitowej mogą prowadzić do rozwoju bolesnych skurczów mięśni, czasami możliwe wielonerwowe (wielonerwowe odżywcza) Ten stan bez opieki medycznej może być śmiertelne Zazwyczaj w stanie ciężkim wyniszczenia, ze względów zdrowotnych, często przy użyciu przemocy, ponieważ pacjenci nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji, są hospitalizowani.

4) etap redukcji jadłowstręt psychiczny.

Podczas usuwania z wyniszczenia wiodącej pozycji w obrazie klinicznym należy - objawy asteniczny, strach uzyskać lepsze utrwalenie na patologicznych uczuć ze strony przewodu pokarmowego. Z niewielkim zwiększeniem masy ciała ponownie zaktualizowanego Dismorphomania, nie jest chęć „poprawne” wygląd, zwiększa objawy depresyjne. Z poprawą zdrowia fizycznego fizycznej słabości szybko znika, pacjenci ponownie stać się bardzo ruchliwy, chętny do przeprowadzenia skomplikowanej ćwiczenia, może odwołać się do wysokich dawek środków przeczyszczających, po karmieniu starają się wywoływać wymiotów. Wszystko to wymaga starannego monitorowania pacjentów w szpitalu. 1-2 miesięcy z właściwego leczenia pacjentów całkowicie kacheksji, - wybieranie 9 do 15 kg, a normalizacja cyklu miesiączkowego wymaga znacznie dłuższego czasu, (6 wiadomościami 1 roku od początku intensywnego leczenia). Dopóki przywracanie miesiączki stan psychiczny charakteryzujący się niestabilność nastroju, okresowych zjawisk aktualizowanie dismorfomanicheskih, wybuchowych, ze skłonnością do histerycznych formy odpowiedzi. W ciągu pierwszych 2 lat od możliwości wyrażania syndrom nawroty wymagające leczenia szpitalnego. Ten etap powinien być postrzegany jako zmniejszenie syndromu.

Wraz z przykładem wykonania anoreksji w praktyce klinicznej, istnieją odmiany, w tym chorób, objawów najbardziej różnią się od typowych w etapie predanorekticheskom. To dotyczy przede wszystkim z powodów odmowy żywności, które mogą być powody urojeniowe nie związane z wyglądu pacjenta. W większości przypadków, hipochondria urojeniami ( „nie przyswajalne żywności” zawartego w substancji spożywczej „zakłócać metabolizm odpad skóry” i t. D.). Samoograniczania w pożywieniu może być z obawy udławienia żywności lub obawę wystąpienia wymiotów w publicznym miejscu, w obecności zarejestrowanego wymiotnym reakcji. Pomimo znacznej utraty wagi ze względu na ograniczenie spożycia żywności, pacjenci rzadko przychodzi brak miesiączki. Wyczerpanie, zazwyczaj nie osiąga wyniszczenia. Jednak w bardziej odległych stadiach choroby może być utworzony specjalny stosunek do ich wyglądu bez chęci lepiej, mimo niedowagi.

Przyczyny anoreksji

Za powstawanie zespołu jadłowstrętu psychicznego wymaga szeregu warunków, zarówno społecznych i biologicznych. Ważną rolę w rozwoju anoreksji należy do dziedziczność, egzogenne zagrożenia w pierwszych latach życia, cechy osobowości, czynniki microsocial (rola rodziny).

Wyczerpanie, depresja, stres, niechęć do jedzenia.

W ciągu ostatnich 20 lat w krajach rozwiniętych wzrost liczby pacjentów z anoreksją. Z częstością 1 na 90 przypadków anoreksja występuje u dziewcząt w wieku 16 lat i starszych.

Jak jest jadłowstręt psychiczny

Choroba jest powszechne wśród nastoletnich dziewcząt, które schudnąć o co najmniej 15% -40% normy. Utrata masy ciała spowodowane przez pacjenta poprzez unikanie żywności, która jest „kompletna”. Pacjenci spowodować wymioty, biorąc leki przeczyszczające, dużo ćwiczeń, użyj tłumiące apetyt lub przyjmujących leki moczopędne. zniekształcone postrzeganie własnego ciała, istnieje obawa tłustości, pacjent uważa przyjęcia dla samych tylko niską wagą. W ten sposób tworzy kacheksję, niską tolerancję ciepła i zimna, dreszcze, zmniejszenie ciśnienia krwi znikają miesiączki przestaje wzrostu ciała, u pacjentów z agresywną słabo zorientowana w środowisku.

Leczenie anoreksji

Większość pacjentów udać się do lekarza przed wystąpieniem poważnego niedożywienia. W takich przypadkach zwrot może nastąpić spontanicznie, bez interwencji medycznej. W ciężkich przypadkach, pomoc medyczna obejmuje leczenie obowiązkowe szpitalnych, celem terapii lekowej, psychoterapii, pacjenta i członków rodziny, przywracanie normalnej diety stopniowo rosnące spożycie kalorii.

Schematycznie, leczenie może być podzielony na dwa etapy:

Faza I, ma na celu poprawę kondycji fizycznej, jego cel - powstrzymać utratę masy ciała, w celu wyeliminowania zagrożenia dla życia, aby przynieść pacjentowi ze stanu wyniszczenia.

Etap II obejmuje leczenie choroby podstawowej za pomocą środków farmakologicznych i różne metody psychoterapii. Regularnie pacjentów należy przypomnieć, że realizacja ich aspiracji związanych z ich badań, są zainteresowani w pracy, sytuacja w rodzinie iw społeczeństwie, w dużym stopniu zależy od ich własnych wysiłków w zwalczaniu patologicznych fiksacji na ich wygląd i żywienia. Muszą wyjaśnić, że społecznie użyteczna aktywność powinna rozpraszać je z obawy ich ciała i pomaga unikać powtarzającego odchudzania.