Ropień okołomigdałkowy (flegmoznaya dusznica)

zawartość:

• Przyczyny dusznicy flegmoznoy
• rodzaje chorób
• Objawy ropień okołomigdałkowy
• Leczenie ropień okołomigdałkowy
• możliwe powikłania
• środki zapobiegawcze

Paratonsillar lub okolomindalinny ropień to ostre zapalenie zlokalizowane w tkance okolomindalinovoy. Inne nazwy - flegmoznaya angina, paratonzillit. Zasadniczo, w wyniku rozprzestrzeniania zapalenia w dusznicy bolesnej lub przewlekłe zapalenie migdałków.

Proces ten może być jednostronne lub obustronne.

Przyczyny dusznicy flegmoznoy

1. Stan zapalny jest wyzwalany przez okolomindalinnoy tkanki uderzyć go gronkowce, paciorkowce i inne infekcje. czynniki chorobotwórcze Penetracja tkanki lub umiejscowione w najbardziej ropiejących pęcherzyków migdałków lub umieszczone na głębokość sięgającą ciała migdałowatego i braki kapsułki. W większości patogennych przenikać do otaczającej tkanki, to znaczy przez tonzillogennaya od górnego bieguna migdałków. Wynika to z faktu, że w obciśniętej części położonych głębiej szczelin, włókno ma wysoką kruchość (w porównaniu do innych części) i grubości małych kapsułek.
2. Ropień może rozwinąć się w wyniku naruszenia integralności gardła z powodu kontuzji.
3. Współczynnik wytrącenie można również perikoronarit reprezentujący stan zapalny w tkankach dziąsłowych wybuchających wokół zębów, a zakłócenie normalnego zęba mądrości erupcji.
4. Ważną rolę odgrywa osłabia mechanizmy obronne organizmu z powodu pewnych powodów: stressa- pereohlazhdeniya- zaburzenia metaboliczne SUBSTANCJA przeniesiona zabolevanij przyjmowania niektórych leków.

rodzaje chorób

W zależności od lokalizacji rozróżnić kilka rodzajów paratonzillita:

1. Proces zapalny w pierwszej odmianie jest zlokalizowana pomiędzy kabłąka Palato językach migdałków i górnego słupa. Ta forma jest najbardziej rozpowszechnioną chorobą, która jest spowodowana przez charakterystyczną cechą górnej części migdałków: jego niedostatecznej drenażu. Jednocześnie w chorym puffy niebo projektów forward. Pięć dni po rozpoczęciu choroby na powierzchni łuku palato zyczne pojawia ostrości zapalenia w postaci żółtawych wysokościach. W tym momencie, ropień wydaje się być otwarte niezależnie.
2. Gdy kształt tylnej miejscowe zapalenie velopharyngeal pomiędzy jarzmem i jądra migdałowatego. Taki układ nie prowadzi do problemów podczas otwierania pyska - kwestia ta jest bardzo ważna dla rozpoznania. Gdy proces zapalny lokalizacja ropień tylny często przełącza się na krtani, co dalej prowadzi do znacznego zwężenia jego światła i trudności w oddychaniu.
3. Dolna forma charakteryzuje się obecnością stanu zapalnego, w dolnym bieguna migdałków. Gatunek ten może wzrastać z powodu nieprawidłowego wyrzynania zębów mądrości, próchnicy zębów, niektóre inne choroby zębów.
4. W niektórych klasyfikacji wydzielać zewnętrzną różnych paratonzillirnogo ropnia, zapalenia, w którym rozciąga się na zewnątrz z migdałków. Ta forma jest dość rzadkie.

Objawy ropień okołomigdałkowy

Istotą tej choroby jest ropiejące cellulitis i rozwoju ropnia w obrębie migdałków. Proces ten zmienia się w następujący sposób:

Dusznica towarzyszących ostre zapalenie migdałków, prowadzi do tworzenia się blizn w migdałkach, zapobiegając odpływowi ropnymi wydzielinami i penetrację infekcji w obszarze okolomindalinnuyu. zaczyna kruchy stan zapalny tkanki, naczynia włosowate są wypełnione krwią i rozszerza, istnieje znaczące obrzęk śluzówki.

Paratonzillit występuje z równą częstością u dorosłych i dzieci (w przeciwieństwie do migdałków, które często cierpią jako dziecko).

Obraz kliniczny jest pokazany na 2-8 dni przed utworzeniem ropnia. stan pacjenta pogarsza się:

• ból gardła pojawić jednostronne;
• ból gorzej po połknięciu;

Te dwie cechy są pierwsze objawy choroby.

i inne objawy są związane z rozwojem ropnia:

• ból w okolicy peritonsillar charakter stały;
• ból głowy;
• gorączka;
• bóle głowy;
• zaburzenia snu;
• naruszenie fonacji;
• ból w uchu w chorym;
• powiększenie węzłów chłonnych;
• Język pęcznienia;
• dreszcze;
• wzrost temperatury ciała do 39-40 °;
• Obecność cuchnący oddech;
• szczękościsk (tonik skurcz mięśni żucia);
• obrzęk i zaczerwienienie na niebie i okolicy migdałków, stopniowo prowadząc do tego, że opuchlizna zaczyna się zamykać ciała migdałowatego i jak „wypierać” języka w kierunku przeciwnym.

Mówiąc o zespołach bólowych z ropień okołomigdałkowy, należy zauważyć, że ma pewne różnice z bólu anginy:

• Jest bardziej surowe;
• obserwowanych w stanie spoczynku;
• wzmacniany przez najmniejszym ruchu;
• To promieniuje w zębach lub ucha.

W rezultacie pacjent nie może otworzyć usta, starając się trzymać głowę nieruchomo, lekko wygięte w chorym. Jedzenia znacznie utrudnione lub niemożliwe.

Leczenie ropień okołomigdałkowy

Leczenie paratonzillita prowadzi się w trzech głównych metod

• konserwatywny;
• chirurgia;
• złożone.

Leczenie zachowawcze jest skuteczny w początkowym stadium choroby. Jest on podzielony na dwa rodzaje:

Cały proces obróbki za pomocą następujących preparatów:

1. Przeciwbakteryjne. Badania wykazały, że stosowanie leczenia peritonsillar ropień aminoglikozidovyh antybiotyki z grupy tetracyklin i nie jest skuteczne. Korzystnie, amoksycylina niezabezpieczony lub zabezpieczony - amoksycyliny z kwasem klawulanowym, o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego przeciwko bakteriom Gram-ujemne i Gram-dodatnie mikroorganizmy.
2. Makrolidy są stosowane bez efektu wynikającego z poprzednich terapii.
3. Alternatywne środki przeciwbakteryjne cefalosporyny drugiej lub trzeciej generacji.
4. Leczenie ogólne obejmuje następujące etapy: prowadzenie przeciwbólowe terapii- odczulaniu terapiyu- odbiór vitaminov- wykorzystanie immunostymulujące.

Terapia lokalna jest przeprowadzenie następujących procedur:

• płukanie gardła antyseptyczne rozwiązań;
• stosowanie miejscowych leków przeciwbakteryjnych.

Szeroko stosowane bioparoks otrzymywania (fusafungina) posiadające szerokie spektrum aktywności. Zatrzymuje chorobotwórczych drobnoustrojów na błonę śluzową gardła w miejscu infekcji. o

Narzędzie posiada podwójne działanie:

• antybakteryjne;
• przeciwzapalne.

Podczas przechodzenia w drugim stadium choroby (to znaczy, kiedy jest utworzony ropień) metod konserwatywnych nie są wystarczające, aby: do stosowania jako chirurgicznych metod leczenia. Są one podzielone na dwie grupy:

Techniki paliatywnej obejmują:

• przebicie ropień okołomigdałkowy, a następnie przez zasysanie ropnej infiltracji;
• ropień przez otwór nacięcia (nacięcia).

Należy zauważyć, że otwór nie jest we wszystkich przypadkach doprowadzić do opróżnienia ropnia i odzysku pacjenta. Czasami dziura może być przyklejony wysięk ropny lub fibryny, co skutkuje koniecznością rozszerzenia ranę. Drenaż jamy może potrwać 2-5 dni.

Radykalna metoda leczenia Jest to dwustronna wycięcie migdałków. To stwarza okazję wraz z drenażem jamy ropnia wyeliminowania zlokalizowane w zakaźnym naciskiem ciała migdałowatego, co jest przyczyną powstawania ropnia w tkance okolomindalinovoy.

możliwe powikłania

W niektórych przypadkach może powodować komplikacje. W większości przypadków - głównie w osłabionej odporności - ropień prowadzi do rozwoju Przestrzeń cellulitis peripharyngeal. Powodem jest przenikanie patogennych bakterii w tkankach nastąpiły zmiany peripharyngeal częściowo przez górną gardła constrictor.

Gdy stan pacjenta zaczyna się pogarszać cellulitis:

• ostro wzrost temperatury ciała;
• istnieje ogólna zatrucia;
• Pacjent trudno otworzyć usta;
• Obserwowany nadmierne ślinienie;
• Wydaje się, zgniłego zapach z jamy ustnej;
• Połykania prawie niemożliwe ze względu na obrzęk i ból;
• trudne, jak oddychanie.

Cellulitis może rozwinąć się ropne zapalenia śródpiersia lub spowodować inne komplikacje:

• krwawienie z dużych naczyń szyjnych;
• Angina Ludwiga;
• zakrzepowe zapalenie żył;
• martwicy tkanek;
• zakrzepica żyły szyjnej (do środka) żył;
• Występowanie zjawisk septycznego;
• zakaźnych wstrząsu toksycznego.

środki zapobiegawcze

1. Główny środek zapobiegawczy jest prawidłowe leczenie patologia.

2. Indywidualne środki zapobiegawcze jest wzmocnienie obronne organizmu i zwiększają odporność na uderzenia i charakteru zakaźnego. Doskonale pomóc:

• Hartowanie ogólnego i lokalnego;
• wodne i powietrzne leczenia;
• sport;
• promieniowanie UV.

3. Rekultywacja usta i nos pomaga wyeliminować ogniska zakażenia.

Konieczne jest, aby w odpowiednim czasie leczenia ubytków zębów, migdałki, przewlekłe zapalenie dziąseł i innych stanów patologicznych sprzyjających rozprzestrzenianiu się patogennych mikroflory, aktywuje się na tle szeregu niekorzystnych czynników.

4. Publiczne środki zapobiegawcze obejmują:

• poprawę warunków życia i pracy;
• zgodność z normami bezpieczeństwa i higieny pracy;
• poprawa stanu środowiska.