Niewydolność żylna

niewydolność żylna - jest to choroba, która rozwija się u ludzi w wyniku braku zaworów żył głębokich. Choroba ta występuje dziś bardzo często, ale w większości przypadków choroba postępuje niezauważony przez długi czas. O czym świadczą statystyki medycznej, przewlekła niewydolność żylna dotyka około 60% osób w wieku produkcyjnym. Ale tylko jedna dziesiąta pacjentów traktowane są z odpowiedniej terapii tej choroby. W zasadzie ten problem, pacjenci zwracają się do lekarzy. Dlatego jest bardzo ważne, że ekspert ustalenia prawidłowej diagnozy.

Przyczyny niewydolności żylnej

Ze względu na fakt, że rozwój niewydolności żylnej jest bezpośrednio związana dwunożności większość ludzi widziało go przewlekłej niewydolności żylnej dolnych kończyn.

Globalne przyczyny niewydolności żylnej szereg cech życia współczesnych ludzi. Przede wszystkim, jest to całkowity brak ruchu, stałe miejsce zamieszkania w siedzącej lub stojącej w codziennej pracy. Ponadto powoduje choroby związane są pewne cechy stanu hormonalnego i układu naczyniowego, który wywołuje degradację wypływu krwi żylnej. Rozwój przewlekłej niewydolności żylnej jest często wynikiem tych samych czynników, które powodują ekspresję osoby żylaki, jak również zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych.

Ważne jest, aby pamiętać, że czynniki prowokujące niewydolności żylnej jest palenie, a także ciąża. Cheerleaders musi być również obecność krewnych żylaków.

Wraz z wiekiem, osoba zwiększa ryzyko rozwoju niewydolności żylnej: jest to najczęściej rozwija się u osób, które już toczonych 50 lat. Choroba jest najczęściej diagnozowane u kobiet.

Mechanizm rozwoju niewydolności żylnej

zastawek żylnych mieć zarówno głęboki, aw żył powierzchownych. Jeśli u pacjenta wystąpi zakrzepica żył głębokich, zator prześwitu występuje. A jeśli po pewnym czasie luka jest zmniejszona ze względu na proces recanalization. Ale jeśli lumen w żyłach jest ograniczona, ich zawory nie mogą być odzyskane. W rezultacie, żyły tracą elastyczność, rozwijać ich włóknienie. I wskutek zniszczenia zaworów żył u pacjenta zatrzymuje przepływ krwi.

Stopniowo pacjenta rozwija się przewlekła niewydolność żylną. Jeśli nie ma uszkodzenia zastawek głębokich żyłach nogi, odwrotna przepływu krwi w żyłach występuje łatwo, ponieważ głównym zadaniem zaworów - zapobieganie wstecznemu przepływowi krwi w żyłach kończyn dolnych. W konsekwencji, wzrost ciśnienia krwi i osocza przechodzi przez ściany żylnej tkanek, które otaczają naczynia krwionośne. Tkaniny stopniowo stają się bardziej gęste, a tym samym ściskając małych naczyń w kostkę, łydkę. Rezultatem tego procesu jest niedokrwienie, dzięki czemu pacjent posiadający owrzodzeń troficznych, który jest uważany za jeden z głównych objawów niewydolności żylnej.

Objawy niewydolności żylnej

Według statystyk, subcompensated i niewyrównaną postać przewlekłej niewydolności żylnej wpływa około jedna na siedem osób na świecie. W przewlekłej niewydolności żylnej w rzeczywistości osoba rozwija się niewydolność venolimfaticheskaya, ponieważ, ze względu na wzrost ciśnienia żylnego również znacznie zwiększa obciążenie układu limfatycznego.

niewydolność żylna może przejawiać się na różne sposoby. Co do zasady, osoba skarży się na ból w nogach, stała uczucie ciężkości nóg, obrzęk wieczornej, która znika w godzinach porannych. Kiedy niewydolność żylna pacjent stopniowo staje się jego zwykłe półbuty, jak zauważono obrzęki. Według pacjenta w nocy może przeszkadzać drgawki. również zmienia kolor w nogę, skóra nie jest tak elastyczna jak nigdy dotąd. Oglądane żylaki, choć może nie wystąpić w początkowych stadiach choroby. Ponadto, pacjent czuje stałe zmęczenie, niepokój.

Etap niewydolność żylna

Rozróżnić trzy różne etapy przewlekłej niewydolności żylnej. Ten subcompensation etap kompensacji i dekompensacji. na W pierwszym etapie choroby człowiek widać tylko defekt kosmetyczny, który jest widoczny żylaków i teleangiektazje. Aby zdiagnozować chorobę na tym etapie zastosować metody instrumentalne dochodzenia, a przeprowadzone specjalne badania. Badania te pozwalają ocenić stan zaworów, drożności żył głębokich. Ponadto, w sposobie diagnozowania choroby stosuje się flebomanometriya, flebografia, USG.

na W drugim etapie choroby (subindemnification) dana osoba przejawia zaburzenia troficzne, które mają na tym etapie odwracalnym. Na tym etapie pacjent skarży się na ciągłym bólu, manifestacja skurcze nóg, silne zmęczenie, swędzenie skóry. Czasami jest może pojawić się przebarwienia skóry wyprysk. Wielu chorych na subcompensation etapie udać się do lekarza ze skargami defektów kosmetycznych, ponieważ na tym etapie możliwość zmian naczyniowych są już zauważalne.

na trzeci etap niewydolności żylnej (dekompensacji) troficznych nastąpić nieodwracalne. Osoba cierpi z powodu objawów słoniowacizny, owrzodzeń troficznych. Jednocześnie w historii pacjenta może oznaczać zakrzepowe zapalenie żył żył głębokich, żylakowatość, PE.

Wyposażona w czterech różnych form niewydolności żylnej: żylaki, edematous, bolesne, wrzodziejące i mieszany. Jeśli każda forma przejawia się zarówno ogólnych i specyficznych objawów niewydolności żylnej.

Komplikacji chronicznej niewydolności żylnej

Najczęstsze powikłania manifestują w przewlekłej niewydolności żylnej - naruszenie troficznego goleni tkanki, które mają charakter progresywny. początkowo postrzegane przebarwienia, który po pewnym czasie rozwija się owrzodzeń żylnych głębokich. Oprócz miejscowych powikłań choroby odległy prowokuje reakcję. Ze względu na fakt, że w żyłach nóg objętość krwi staje się mniejsza u chorych z przewlekłą niewydolnością żylną niewydolności serca mogą wystąpić. Obecność w body produktów rozpadu tkanki prowokuje reakcje alergiczne, że przyczyną zapalenie skóry, wyprysk żylny.

Rozpoznanie przewlekłej niewydolności żylnej

W procesie diagnozowania choroby lekarz kieruje się tym, że niewydolność żylna jest rzeczywiście objawem, który oparty jest na uszkodzenia zaworu i ściany naczynia w powierzchownych i głębokich żyłach nóg. Proces diagnozowania jest ważne, aby określić, które stadium choroby w tej chwili odbywa się w pacjenta.

Ponadto, w procesie diagnozowania jest określony przez kształt przewlekłej niewydolności żylnej. Początkowo, ekspert zwrócił uwagę na obecność niektórych objawów choroby: obrzęk nóg, typowy ból, nocne kurcze mięśni łydek, obecność pigmentacji w dolnej części kości piszczelowej, a także egzemy, zapalenie skóry i owrzodzeń troficznych.

Głównie stosuje się w diagnostyce ultradźwiękowej metody badań: USG dupleksu, ultradźwiękowego. W celu wyjaśnienia przyczyny objawów przewlekłej niewydolności żylnej, przytrzymaj wenografię możliwe.

Leczenie przewlekłej niewydolności żylnej

Obecnie, w leczeniu niewydolności żylnej wytwarzać stosując sposoby, które są przypisane i innych chorób naczyń - żylaki, zespół postthrombophlebitic.

Celem leczenia tej choroby jest przede wszystkim przywrócenie przepływu krwi w żyłach. W rezultacie zmniejszone i prądu limfa, znikają troficzne zmiany odwracalne. Aktywnie praktykowane stosowania zarówno zachowawcze i chirurgiczne metody leczenia niewydolności żylnej.

Leczenie zachowawcze niewydolności żylnej polega na zastosowaniu fizmetodov serii i farmaceutycznych. Gdy zintegrowane wykorzystanie tych środków efekt leczenia jest najwyższa. Ponadto, ważne jest, aby określić, które czynniki, które bezpośrednio wpływają na progresję choroby ryzyko występuje w każdym przypadku. Może to być ciąża, zwiększenie masy ciała, specyficzny ładunek na miejscu pracy. Każdy pacjent musi zrozumieć możliwości dalszego postępu przewlekłej niewydolności żylnej oraz do podjęcia środków w celu zapobieżenia tego procesu.

Aby operacja nie była wymagana w niewydolności żylnej kończyn dolnych i w przyszłości, ważne jest, aby stosować się do wszystkich przepisów zapobiegania dalszym rozwoju niewydolności żylnej, stosuje terapii uciskowej. Kompresja odbywa się za pomocą bandażowania kończyn bandaż elastyczny, noszenie specjalnych pończoch uciskowych. Kompresja pończoszniczych powinna być wybrana wyłącznie po konsultacji z lekarzem, ponieważ istnieją cztery klasy koszulce.

Równie ważne leczenie leki leki flebotropowe. Leczenie takich środków może znacznie ułatwić stan pacjenta. Do farmakologicznego leczenia przewlekłej niewydolności żylnej w większości przypadków mianowanego narkotyki bioflawonoidy. Ich efekt jest szczególnie skuteczne we wczesnych stadiach choroby. Nawet jeśli te leki pacjent przyjmuje przez dłuższy czas, nie mają negatywnego wpływu na organizm. Jeśli leczenie jest prowadzone na etapie płatności, w trakcie terapii lekami tych ostatnich od jednego do dwóch miesięcy, a powtarzane 2-3 razy w roku. W etapie subcompensation trwania leczenia wzrasta do czterech miesięcy. Trzeci etap niewydolności żył traktuje się oczywiście sześć miesięcy leczenia preparatami bioflawonoidy, po czym dawkę zmniejsza się o połowę.

Do tej pory większość leczeniu tej choroby odbywa się z wykorzystaniem leków na podstawie diosmina i hesperydyna. Są one najbardziej skuteczne, gdy stosowane jednocześnie. Ponadto Diosmina jest stosowany w profilaktyce niewydolności żylnej.

Za pomocą metod operacyjnych leczenia niewydolności żylnej są teraz uciekają się do zaledwie 10% przypadków, gdy leczenie zachowawcze może znacznie poprawić jakość życia pacjenta w większości przypadków. Jednak bardzo często wymagają leczenia chirurgicznego tych pacjentów, którzy muszą naprawić defekt kosmetyczny - żylaki.

Istnieje kilka powszechnie stosowanych metod operacyjnego leczenia niewydolności żylnej. Tak więc możliwość usuwania konglomeratu żylaki ligacji w miejscu, gdzie przepływa podskórnie Wiedeń biodrowego do żyły udowej. Według innego sposobu, obszar piszczelowej wykonuje się nacięcie i ligacji odbywa perforowania żyły. Operacja ta jest wykonywana, jeśli pacjent jest diagnozowany niewydolność zastawek w żyłach perforujący.

Przeprowadzenie tak zwanej operacji Babcock polega na wykonaniu nacięcia na początku podskórnej uda żyły. Następnie żylaków wstrzykuje się sondę o zaokrąglonym końcu. Jej koniec jest wyświetlany w kolano ze stałym żyły.

Wraz z rozwojem pacjenta z niewydolności żylnej i żylaków są czasami używane skleroterapia. Procedurę tę stosuje się do leczenia w czasach starożytnych. Technika ta polega na wprowadzeniu do żyły specjalnego agenta, który promuje atak chemiczny na ścianach żyły, a następnie ich sklejaniu i perforacji. Jednak metoda ta charakteryzuje się manifestacją nawrotu choroby, powikłań zakrzepowo-zatorowych. Skleroterapia jest przepisany jeśli pacjent żylakami o małej i średniej klasy. Procedurę przeprowadzono stosując miejscowy znieczulenie.

Także w leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej praktyce stosowania chirurgii laserowej, endoskopowego usuwania żylaków. Sposób leczenia jest oferowanie tylko eksperta po szczegółowym badaniu i diagnozie.

Profilaktyka przewlekłej niewydolności żylnej

Zapobieganie rozwojowi przewlekłej niewydolności żylnej, jest konieczne, aby zapobiec przejaw choroby, które wywołują rozwój choroby w przyszłości. Sposoby zapobiegania takich chorób obejmują zastosowanie pończoch uciskowych, codziennej aktywności fizycznej z odpowiedniego obciążenia, przerywany wzniesieniu nóg, jak również regularnych przerw podczas długotrwałego siedzącej lub stojącej. W przerwie rozgrzewka powinna być przeprowadzona albo za jakiś czas na zorganizowanie kończynę w podwyższonej wygodnej pozycji. W niektórych przypadkach wskazane jest, aby okresowo wziąć udział w kursie leki flebotropowe. Aby uniknąć problemów z naczyń należy zawsze stosować tylko wygodne, wolnych i stabilnych butów. Kobiety powinny zawsze nosić buty o bardzo wysokich obcasach.