Choroby tarczycy u kobiet i mężczyzn

zawartość:

• Anatomia i fizjologia
• Diagnoza chorób tarczycy
• Najczęstszą chorobę tarczycy
• wole
• nadczynność tarczycy
• niedoczynność tarczycy
• tarczycy
• Rak tarczycy

Wśród chorób tarczycy, układu hormonalnego są szeroko rozpowszechnione. Najczęściej znajdują się one u kobiet, a w drugiej połowie życia.

Anatomia i fizjologia

Tarczycy odnosi się do narządów wydzielania wewnętrznego i produkuje szeroką gamę zasadnicze znaczenie dla hormonów ludzkich. Jest on usytuowany przed tchawicy w klasycznej postaci wykonania składa się z dwóch części, które są połączone ze sobą przez przesmyk. U kobiet, normalny dławika ma objętość około 18 ml, a mężczyźni - typowo 25 ml.

Tarczycy wytwarza hormony następujące:

1. Tyroksyny (T4).
2. Trijodotyroniny (T3).
3. Rozproszony C w komórkach tarczycy są rozproszone układu hormonalnego i wytwarzają kalcytoninę.

Tyroksyny i trójjodotyroniny mieć ogólny wpływ na organizm, normalizują jego metabolizm, aktywność neuro-psychicznych. Kalcytoniny jest ważny dla regulacji metabolizmu wapnia, odpowiedniego rozwoju i funkcjonowania urządzenia kości.

Diagnoza chorób tarczycy

Lekarz kontaktowej szczegółowe badania, diagnozowania i leczenia chorób związanych z tarczycy - jest endocrinologist. Będzie przeprowadzenie wstępnego badania, rozmowę z pacjentem, aby dowiedzieć się cechy skarg chorobowych. Co więcej, on przypisany dodatkowe badania laboratoryjne i instrumentalne oraz, w stosownych przypadkach, konsultacji z innymi specjalistami.

Chociaż ten gruczoł chorób to różni się w prawie wszystkich przypadkach, następujące dodatkowe techniki kontroli stosuje się do diagnozy:

1. Badanie poziomu hormonów.
2. US.

Jeśli to konieczne, powołany również:

1. Badanie poziomu hormonów przysadki (TSH - TSH) i podwzgórza (czynnik uwalniający hormon stymulujący tarczycę), które kontrolują działania gruczołu tarczowego.
2. MRI, CT, scyntygrafia.
3. W razie potrzeby może on być przypisany angiografii, radiografii, etc.
4. Biopsja.
5. Inne badania.

TSH

Jest hormonem, który kontroluje działanie całego tarczycy. W zależności od procedury laboratoryjne i definicji poziomu zwykle wynosi od 0,2 do 3,2 mlU / l lub 0,5 do 5,5 mlU / l

Zwiększając jego stężenie wskazuje na spadek produkcji hormonów przez tarczycę, więc to tak jakby to próbuje „bata” do pracy. Jeśli funkcja prostaty wzrasta poziom TSH jest odpowiednio zmniejszona.

T4 (tyroksyna) i T3 (trijodotyroniny)

T4 jest przekształcany w wątrobie do postaci aktywnej - hormonu T3.V związany zarówno z tych hormonów krążących we krwi, ale nie mają znaczącego wpływu na organizm. Aby te hormony stają się aktywne, muszą udać się do postaci wolnej. W związku z tym, że mierzy się stężenie T3 i T4.

Wolnej T4 0,01 do 0,03 nmol / l Zwiększa i nadczynność tarczycy (podczas działania) procesu i zmniejszeniu w niedoczynności tarczycy.

T3: od 0,8 do 2,0 ng / ml.

TBG (globulina wiążąca tyroksynę surowicy)

TBG jest głównym białkiem nośnikowym T4 i T3. Ich ilości od 2 do 4,8 mg%. Wzrasta podczas ciąży, wirusowe zapalenie wątroby, po wykonaniu niektóre leki: metadon, klofibrat, środków zawierających estrogen, w tym antykoncepcji.

Zmniejszone TSH można również zaobserwować w niektórych chorobach, takich jak marskość wątroby, akromegalii (jego aktywna faza), zespół Cushinga, wrodzonego niedoboru TSH, przedłużonego głodu. Niektóre leki również powodować spadek białka nośny: aspirynę, sterydy anaboliczne, furosemid i innych.

Przeciwciała do tyroglobuliny (ACTH)

Przeciwciała są określone substancje, które przez układ odpornościowy niszczy komórki nowotworowe i modyfikacji, a także wirusy i bakterie. Jednak w niektórych przypadkach, organizm zaczyna produkować przeciwciała przeciwko całkowicie zdrowych i normalnych własnych komórek, powodując ich zniszczenie (rozwój choroby autoimmunologicznej).

Wyższe poziomy przeciwciał przeciw własnym tkanek, tym bardziej intensywny jest utrata komórek i tym większa aktywność procesu autoimmunologicznego. Badanie w celu ustalenia poziomu ACTH jest konieczne w tych przypadkach, gdy jest to niezbędne, aby potwierdzić lub obalić diagnozę autoimmunologicznego zapalenia tarczycy.

USG tarczycy

Za pomocą ultradźwięków określenia jego kształt, wymiary, cechy strukturalne, obecność lub nieobecność węzłów.

Na zwiększenie gruczoł powiedzieć w przypadku, gdy jej objętość ponad 18 ml u kobiet i ponad 25 ml u mężczyzn.

Wstępnie wielkości tarczycy jest oceniana na podstawie poniższych zaleceń WHO:

0 stopień wzrostu - patrząc od tarczycy określa się palcami, ale wielkość jego udział nie więcej niż ostatnie (paznokci) paliczków palców pacjenta (a nie płytki paznokciowej, mianowicie paliczków paznokci).

I stopień - to samo, ale udział jest większy niż pacjent paliczków paznokci.

II stopień - wzrost jest określana wizualnie inspekcji i badania palpacyjnego.

Inne badania

1. Ogólna analiza krwi i moczu są standardem, że lekarz przepisuje się do wszystkich pacjentów, którzy po raz pierwszy zastosowany w danym roku po pomoc medyczną.
2. Określenie podstawowej przemiany materii. Często tego typu badań jest wykonywana w szpitalu przy pomocy specjalnych urządzeń. Podstawową przemianę materii wzrasta o nadczynności i niedoczynności tarczycy spowalnia.
3. Biochemiczne krwi, charakteryzujące stan funkcjonalny w wątrobie i nerkach. W przypadku niedoczynności tarczycy mają podwyższony poziom cholesterolu we krwi, a nadczynność tarczycy - jej spadek. Metoda ta jest bardziej przydatne w praktyce pediatryczne, wysoki poziom cholesterolu u dorosłych może być związane z rozwojem miażdżycy tętnic, choroby tarczycy nie.

techniki dyfrakcji rentgenowskiej, MRI

Przy pomocy promieni rentgenowskich można określić wielkość gruczołu tarczycy, wiek „kości” (u dzieci). TK, MRI pozwala na dokładną lokalizację i charakterystykę powstawania nowotworu. Stosując kontrast można badać strukturę naczyń krwionośnych i gruczołów chłonnych.

Metody Radioimmunnologicheskie i radioizotopowe

Określenie poziomu radioizotopu jodem daje wskazanie aktywności gruczołu.

Metody Radioimmunnologicheskie pozwalają na oznaczenie stężenia T3, T4, a także obecność ACTH.

biopsja

Ten typ badań jest stosowany w przypadkach podejrzenia złośliwej transformacji komórek tarczycy. Uruchamianie miejsca wkłucia, a następnie badaniu mikroskopowym.

Najczęstszymi chorobami

1. Wole endemiczne (niedobór jodu).
2. Nadczynność tarczycy.
3. Niedoczynność tarczycy.
4. Tarczycy.
5. nowotwory łagodne i złośliwe.

Rzadsze wady wrodzone, a także sporadyczne wole.

wole

Główną przyczyną rozwoju wola endemicznego - niedobory żywności i wody w organizmie jodu. W początkowych stadiach niedoboru jodu objawia stopniowy wzrost wielkości gruczołu krokowego, który w ciężkich przypadkach może dojść do ogromnych rozmiarów, ściskając otaczającą tkankę.

Z reguły funkcja hormonów tarczycy nie jest uszkodzony, ale objawy niedoczynności płuc może wystąpić w ciężkich przypadkach: ogólne osłabienie, zmęczenie, senność. Dla dzieci charakteryzuje się spadkiem wydajności, zdolność do szybkiego przyswajania materiału w szkole.

Jeżeli tarczycy dochodzi do znacznego rozmiaru, objawy kompresji otaczającej tkanki:

• uczucie guzek w połykaniu,
• trudności w oddychaniu w nocy w pozycji leżącej,
• okresowe występowanie suchego kaszlu,
• chrypka,
• ból,
• zaciskania naczyń przyległych do odpowiednich objawów.

Znaleziono 2 główne formy wola endemicznego rozlane guzkowy. W przypadku rozproszenia wola całego wzrostu gruczołu równomiernie i na piaście - ale część z nich jest (w tym przypadku może być jednym lub wieloma węzłami). Formularz sferoidalnego wymaga szczególnej uwagi, gdyż węzły mogą przerodzić się w raka.

Wole endemiczne leczenie redukuje się do zamierzonego celu i regularne stosowanie kompozycji zawierających jod (np jodomarin). I wyeliminować niedobór jodu należy wprowadzić do diety pokarmów bogatych w te pierwiastki śladowe: morze kapusta, Ryby morskie, orzechy, ananas guawa, sól jodowana.

W przypadku wola ogromnej leczeniu chirurgicznym.

Zapobieganie wola endemicznego jest regularnie spożywać produkty bogate w jod, a także okresowo zaspokoić potrzebę jodu pól leków zawierających jod w dawkowanie profilaktyczne. Jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do dzieci i kobiet w ciąży.

nadczynność tarczycy

Nadczynność tarczycy - stan chorobowy charakteryzujący się nadmiernym działaniem hormonów tarczycy. Jak można zauważyć w rozproszonym toksycznych wola, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (w trakcie fazy thyrotoxic), jak również gruczolaka przysadki.

nie są całkowicie zainstalowane przyczyny nadczynności tarczycy. Jednakże, może rozwinąć się w wyniku następujących czynników:

1. Dziedziczność.
2. Nadmiar nadaktywność tarczycy ze względu na rozwój procesu autoimmunologicznego, zmiany hormonalne w organizmie.
3. Guzy podwzgórza i przysadki mózgowej, które jest odpowiedzialne za regulację aktywności gruczołu.

Główne objawy nadczynności tarczycy:

• poczucie ciepła,
• utrata masy ciała,
• drżeniem palców, ciało,
• nietolerancja duszno,
• niestabilny krzesło,
• nadmierne pocenie się,
• niepokój,
• drażliwość,
• zaburzenia uwagi,
• zaburzenia pamięci,
• zmęczenie,
• kardiomiopatia,
• zaburzenia miesiączkowania,
• spadek libido.

U niektórych pacjentów następujące objawy charakterystyczne:

• wytrzeszcz (występ oryginału gałki ocznej)
• wiązadło przedłużacze,
• pojawienie się białe paski pomiędzy górną powieką i tęczówki
• Wolne miganie,
• blisko - utrata zdolności do blokowania na obiekcie.

Zwykle objawy nadczynności tarczycy, oprócz objawy głównego miejsca choroby, na przykład znaki kompresji otaczającej tkanki podczas dyfuzji toksyczne wole.

Leczenie tarczycy mogą być wykonywane zarówno przez konserwatywne (cytostatyki są przypisane do określonych dawek) lub zabiegiem chirurgicznym, kiedy usuwa się części tkanki piersi.

Profilaktyka choroby nie została jeszcze opracowana. Odpowiednie leki i przechodzą rocznych badań według endokrynologa powinny być przyjmowane regularnie w celu zapobiegania nawrotom choroby.

niedoczynność tarczycy

Stan ten pojawia się, gdy nie ma wystarczającej ilości funkcji tarczycy. Główne przyczyny niedoczynności tarczycy należą:

1. Nadmierne usuwanie tkanki tarczycy w przypadku chirurgicznego leczenia raka lub rozproszonego toksycznych wola.
2. Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, gdy jest śmierć pewnej części komórek gruczołowych.
3. Niewystarczające wytwarzanie hormonu tyreotropowego przysadki lub czynnik uwalniający odpowiadający podwzgórza.

Główne objawy niedoczynności tarczycy:

• ogólna ospałość
•  senność,
• letarg,
• obrzęk ciała, w tym twarzy,
• przyrost masy ciała,
• spowolnienie mowy
• chilliness,
• powolny puls.

Również mogą być oznaczone mrowienie i ból w kończynach górnych, włosy są rzadkie i kruche, skóra jest sucha, łuszcząca się. Jeżeli niedoczynność pojawiła się w dzieciństwie, można zaobserwować opóźnienie umysłowe w różnym stopniu.

Główną metodą leczenia - przez całe życie hormonalna terapia zastępcza pod nadzorem endokrynologa.

Zapobieganie nawrotom choroby tarczycy jest regularne przyjmowanie leków i terminowego leczenia autoimmunologicznego zapalenia tarczycy lub rozproszony toksyczny, wola.

tarczycy

Choroba tarczycy o charakterze zapalnym. Najbardziej znanym spośród autoimmunologiczne zapalenie tarczycy Hashimoto (Hashimoto). Jedną z określonych przyczyn rozwoju tej choroby jest autoimmunologiczną udział tkanki tarczycy powodu genetycznie uwarunkowanej defektem układu immunologicznego.

Inne autoimmunologiczne zapalenie tarczycy:

1. Po porodzie. Rozwija się w obecności predyspozycji powodu nadmiernej aktywacji układu odpornościowego po długim okresie jego względnej depresją podczas ciąży.
2. Bezbolesny. Przyczyny jej rozwoju nie były badane. Płynie jak po porodzie.
3. Cytokiny indukowanej. Pojawia się w związku z leczeniem chorób wątroby przez interferony (na przykład, zapalenie wątroby C), lub krwią.

Objawy zapalenia tarczycy podobne do siebie i w tych chorób charakteryzuje się następującymi etapami:

1. Początkowy etap: eutyreozy (działanie hormonów tarczycy są normalne). Ten etap może trwać latami.
2.  Rozwój niszczącej nadczynności tarczycy.
3. Faza przejściowa niedoczynność tarczycy. Przeciętny obserwowane w ciągu roku, ale może przejść do uporczywego niedoczynności tarczycy.
4. Rozwój w niedoczynności tarczycy działa sytuacje i przywrócić normalne działanie.

Przez zwiększenie gruczołu postaci autoimmunologiczne zapalenie tarczycy mogą być utajony (początkowa powiększeniu), w obecności rozproszonych lub guzkowym (postać przerostowej), jak zanikowe, gdy żelazko jest zmniejszone i nie ma objawy niedoczynności tarczycy.

Czynniki „wyzwalania” autoimmunologiczne zapalenie tarczycy:

• SARS,
• przewlekła infekcja
• ekologia,
• promieniowanie,
• urazy psychiczne.

Głównymi objawami są:

i inne objawy mogą być obserwowane z wyjątkiem hipo- lub nadczynność tarczycy, lub zmienić rozmiar prostaty:

• ból w stawach,
• słabość
• męczliwość,
• gorączka,
• ból tarczycy.

Leczenie autoimmunologicznego zapalenia tarczycy jest wyznaczenie specjalnych leków, które hamują układu immunologicznego: glikokortykosteroidów i leków cytotoksycznych (choć ten ostatni nie jest obecnie zalecane). Kiedy przyspieszając tętno przepisał beta-blokerów.

Niedoczynność traktuje się L-tyroksyny i podobnych leków i ogólnego zapalenia gruczołu krokowego usuwa niesteroidowe środki przeciwzapalne: indometacyna, diklofenak, indometacyna, i inne podobne leki.

Jeśli wynik rozwoju autoimmunologicznego wola występuje śródpiersia kompresji, wówczas operacja jest przepisywany.

Główne środki zapobiegawcze w celu zapobieżenia rozwojowi autoimmunologiczne zapalenie tarczycy są następujące:

1. Wczesne leczenie SARS, rehabilitacji przewlekłych ognisk zakażenia.
2. W przypadku tarczycy - regularne monitorowanie przez endokrynologa, podejmowanie odpowiednich leków w czasie rozwoju niedoczynności tarczycy, a także terapię przeciwzapalną.

Rak tarczycy

Rak ciała zwykle powstaje w tle niektórych nowotworów łagodnych, takich jak guzkowym gruczolaka. Nowotwory złośliwe są zróżnicowane, niektóre z nich mają bardziej łagodny przebieg, inne są agresywne i dość szybko może spowodować śmierć bez natychmiastowego leczenia.

Głównymi przyczynami raka:

1. Dziedziczność.
2. Promieniowanie.
3. Obecność węzłów w tarczycy, jak również innych nowotworów.

Niestety, wczesne stadia raka tarczycy występuje bardzo skryty, a człowiek zaczyna zauważać objawy u siebie, gdy guz osiągnął pewną wielkość i zaczynają ściskać otaczającą tkankę. Zatem pacjenci zwrócić uwagę:

• zaburzenia połykania,
• szybkie wytworzenie wzrostu (na przykład, węzeł)
• obrzęk węzłów chłonnych szyi,
• chrypka,
• Niedrożność przełyku lub oskrzeli,
• o charakterze powtarzającym się krwawienie w tych organach,
• występowanie Zespół Hornera.

Z tego powodu, najbardziej optymalna dla rozpoznania choroby we wczesnym stadium jest regularne badanie ultrasonograficzne, szczególnie w przypadku węzłów. Gwałtowny wzrost, który powinien ostrzegać i motywować iść więcej Ankiety dogłębne udziałem onkologów.

Objawy późniejszych etapach są zasadniczo takie same jak w przypadku innych nowotworów złośliwych:

• przerzuty,
• odchudzanie
• ogólne osłabienie,
• zmęczenie,
• wzrost guzów pierwotnych i zaostrzenia objawów ucisku otaczających narządów,
• ból.

Leczenie raka zależy od typu i rodzaju guza i stadium choroby. W początkowych etapach zaleca się operację wycinania paleniska lub usunięcie go w jakikolwiek inny sposób, na przykład za pomocą zdalnego leczenia gamma innych typach terapii skojarzonej.

Jednocześnie przypisane leczenie objawowe, które koryguje skutki hiper- lub niedoczynności tarczycy.

leczenie paliatywne jest podawanie środków uspokajających, wystawiona tracheotomię, pole z chemioterapii lub radioterapii.

Obecnie rak jest traktowany dość dobrze, więc najważniejszym czynnikiem zapobiegawczym jest jej wczesne wykrywanie poprzez regularne przejścia ultradźwięków i monitorowania przez endokrynologa w przypadku żeliwa formularzy i innych chorób tarczycy.

wniosek

Pomimo faktu, że zaburzenia tarczycy są bardzo zróżnicowane, terminowe diagnoza i odpowiednie leczenie może pomóc uniknąć wielu komplikacji w przyszłości i znacznie poprawić jakość życia w ogóle.