Stawu rzekomego

stawu rzekomego - stanu chorobowego związanego z złamania kości rurkowych i powstawania ciągłości mobilności w nietypowych części.

Pourazowe (nabyte) sztuczne stawy rozwijają się po 2-3% złamań, najczęściej tworzy się na kości piszczelowej, promieniowej i łokciowej, co najmniej - w ramieniu i biodra.

Wrodzona fałszywe złącze jest zlokalizowane na kości podudzia, to jest 0,5% wszystkich wad wrodzonych układu mięśniowo-szkieletowego.

nearthroses klasyfikacyjne

etiologia:

• priobretennye-
• urodzeń.

Według typu:

• zwłóknieniem fałszywe stawy bez utraty kości veschestva-
• prawdziwe (włóknisto-stawowy) -
• sztuczne stawy do ubytku kości (straty materiału kostnego).

Według rodzaju formacji:

• normotroficheskie-
• atroficheskie-
• przerostowa.

Przyczyny braku zrostu

Nabyte staw rzekomy - powikłanie złamanie kości, z powodu przekroczenia fuzja fragmentów procesu. Prawdopodobieństwo wystąpienia choroby wzrosły po wprowadzeniu do tkanki miękkiej między fragmentami, w znacznej odległości od fragmentów kości, nieodpowiednie lub przerwać początku immobilizacji przedwczesnego obciążenia, choroby układu krążenia i ropiejących lokalnych w strefie pęknięcia.

Ryzyko choroby wzrasta z zaburzeń metabolicznych, zaburzeń endokrynologicznych i chorób zakaźnych, zaburzeń krążenia na skutek uderzenia lub utraty krwi, wiele złamań ciężkiego równoczesnego uszkodzenia, zaburzenia unerwienia w strefie pęknięcia.

W przejętej stawów rzekomych szczeliny pomiędzy fragmentami kości wypełnione tkanką łączną. Struktura długo istniejących stawów rzekomych stopniowo się zmienia. Końce są pokryte chrząstki fragmenty stają się bardziej mobilny. W szczelinie utworzonej powleczonej kapsułki wypełnionej płynem maziówkowym i jamy stawowej.

Przyczyną wrodzonego rzekomych jest niedożywienie i unerwienie odpowiedniego segmentu kończyn w okresie prenatalnym. Obszar dotknięty jest wypełniona jeszcze nie w pełni uformowanej tkanki kostnej, które nie wytrzymują ciśnienia na kończynie.

Objawy fałszywego stawu

Nabył fałszywy stawów występuje w miejscu złamania, wraz z bardziej lub mniej poważnych mobilności kostnej w nietypowym miejscu. Jeśli fałszywe przegub jest utworzony na jednym z dwóch segmentów kończyny kości (na przykład, w odległości na całej kości łokciowej), objawy mogą być nieobecne lub łagodne. Palpacyjne zazwyczaj bezbolesne znaczne obciążenie (na przykład, opieranie na rzekomych kończyny dolnej) jest zwykle towarzyszy ból.

Wrodzona fałszywe stawów charakteryzuje się bardziej wyraźne mobilności. Patologia ujawnił, gdy dziecko uczy się chodzić.

Diagnoza zrostu

diagnoza traumatolog oparty jest na historii klinicznej i radiologicznej obrazu, a także czasu, jaki upłynął od urazu. Jeśli minęło średni czas potrzebny do syntezy tego typu złamania, mówić o powolnym konsolidacji. W przypadku, gdy średni termin szew przekroczone w dwóch lub więcej razy, zdiagnozowano fałszywego połączenia.

Taki podział w traumatologii raczej arbitralne, ale w tym samym czasie, to ma wielkie znaczenie w wyborze leczenia. Kiedy opóźniona konsolidacja pozostaje szansa na fuzję. W tworzeniu fałszywej wspólnej niezależnej fuzji niemożliwe.

W celu potwierdzenia diagnozy promieni rentgenowskich przeprowadza się w dwóch (przedni) i bocznych występów. W niektórych przypadkach zrobić dodatkowe zdjęcia rentgenowskie (skośne) prognozy. Fotografie ujawniła nieobecność kalusa, wygładzające i zaokrąglenie końców fragmentów kości, występowanie końcowej płyty na końcach fragmentów (zamknięcia wgłębienia w centralnej części rurowej kości).

Na rentgenowskich zanikowego zrostu określonym stożkowy zwężają końce fragmentów kości, na obraz przerostowej zrostu - zgrubienie na końcach fragmentów, a ostre kontury szczeliny. W prawdziwych nearthroses koniec jednego fragmentu staje się wypukła i druga wklęsła.

fałszywe leczenie stawów

leczenie zachowawcze jest nieskuteczne. Obecnie sposobem z wyboru jest niska urazowe osteosyntezy ściskanie rozproszenia (stosowanie Ilizarowa ramce). Jeżeli wynik nie przeprowadzenia przeszczepu kostnego lub po wycięciu końca fragmentów kości i następnie ich wydłużenia.

Leczenia wrodzonych kompleksu rzekomych obejmuje etapy, w połączeniu z terapią i fizjologicznego mających na celu poprawę żywienia tkanki w miejscu zmiany chorobowej.