Biochemiczne rozpoznanie osteoporozy. markery osteoporozy

Wczesna diagnoza biochemiczna osteoporozy.

Głównym celem zastosowania markerów osteoporozy polega przede wszystkim na tym, że mogą one oceny metabolizmu kości, co jest bardzo ważne dla wyboru leczenia oraz oceny wyników leczenia, pacjenci z osteoporozą i wysokim poziomem metabolizmu kości jest znacznie lepiej reaguje takim silnym antyresorpcyjnych leków, takich jak estrogeny i kalcytonina. Jeżeli wskaźniki metabolizmu kości odpowiada dolnej trzeciej normalnym zakresie lub nawet poniżej, znaczący efekt terapeutyczny jest mało prawdopodobne.

Biochemiczne markery stosuje się również do rozwiązania problem potrzeby stosowania leku u kobiet po menopauzie, im wyższa wartość metabolizmu kości i im niższa wartość gęstości kości w stosunku do normalnych wartości, tym większa potrzeba w celach terapii lekowej. Oznaczanie aktywności metabolizmu kości, może pozwolić lekarzowi dostosowanie leczenia być przypisany do ostatecznego potwierdzenia rozpoznania metod densytometrycznych.

Wyniki wielu badań klinicznych wskazują, że markery obrotu kostnego może być stosowany do przewidywania działań antirezorbtsionnoy terapii na masę kostną. Obliczenia wiarygodnie wykazać, że skuteczność leczenia u poszczególnych pacjentów może wymagać obserwacji przez długi okres czasu (do dwóch lat). Powtarzające się oznaczanie poziomu markerów kostnych może zmniejszyć ten okres do trzech miesięcy.

Identyfikacja markerów osteoporozy, w przeciwieństwie do metody instrumentalne, nie są związane z ekspozycją na organizm.

Określenie poziomu biochemicznych markerów resorpcji kości i przebudowy kości pozwala na:

- W badaniu profilaktycznym w celu identyfikacji pacjentów z zaburzeniami metabolizmu przebudowy i resorpcji kości tkankową
- Oceny i przewidywania co do poziomu utraty masy kostnej massy-
- Aby dać obiektywną ocenę skuteczności leczenia w wyznaczonym dwoma mesyatsa-
- Wybierz najbardziej skuteczny lek w konkretnym przypadku oraz w celu określenia optymalnej dawki dla każdego pacjenta indywidualnie.

Kiedy diagnoza biochemiczna i ocenić tempo złamania kości. Przyjmuje się, że częstość występowania częstości złamań kości nad realizacją jego formacji sugeruje rozwój osteoporozy lub braku skuteczności leczenia.

Biochemiczne markery przebudowy kości

Fosfatazy alkalicznej kości pochodzenia zawierały w błonie osteoblastów. Jako wskaźnik przebudowy najczęściej używane całkowitą aktywność fosfatazy alkalicznej w surowicy, ale ta wskaźnik charakterystyczny niskiej czułości i specyficzności. Ponieważ powoduje znaczny wzrost poziomu fosfatazy alkalicznej w surowicy mogą być różne. Na przykład, u osób starszych, może być ze względu na mineralizację kości, uszkodzenie, lub pod wpływem jednej z wielu leków, które mają tendencję do zwiększenia aktywności izoenzymu wątroby.

Osteokalcyna, zwane także białkami kości GLA jest korzystnie syntetyzowana przez osteoblasty i zawarte w macierzy zewnątrzkomórkowej kości. Część białka do krwi, gdzie może być mierzony za pomocą układu odpornościowego. Zawartość osteokalcyny określa się w krwi, zwiększone złamania kości z powodu pewnych chorób wewnątrzwydzielniczych i redukcji z niedoborem witaminy D.

Stwierdzono, że w większości warunków charakteryzuje resorpcji koniugacji i synteza znacznika osteokalcyny kostnej może być uznana za odpowiednią szybkość przebudowy kości, w tych sytuacjach, w których resorpcja kości i syntezy rozdrobnione - specyficzne znacznika tworzenia kości.

Biochemiczne markery resorpcji kości

Oznaczanie wapnia w moczu na czczo dawki porannej (zakwalifikowane przez wydalanie kreatyniny) jest najtańszym sposobem oceny resorpcji kości. Sposób ten jest użyteczny do określania znacznie zwiększona resorpcja niewrażliwe.

Deoksipiridonolin (DPID) jest przekrojem poprzecznym, pirydyna wiązanie nieodłączne dojrzały kolagen i poddano dalszym przemianom metabolicznym. Jest on wydzielany w moczu w postaci wolnej (około 40%), w postaci peptydów związanych z (60%). DPID oznaczanie w moczu ma szereg zalet:

wysoka specyficzność dla wymiany tkankowej kości
Brak przemiany metabolicznej w celu uzyskania mochoy-
do prowadzenia badań bez wcześniejszych ograniczeń dietetycznych.

Wartość markerów biochemicznych w diagnostyce i monitorowaniu leczenia osteoporozy

Obserwacje głównych typów grup terapeutycznych leków, doprowadziły do ​​następujących wniosków:

- zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej i osteokalcyny w surowicy jest często u pacjentów z fluorkami osteoporozy. Określenie tych markerów, zaleca się kontrolowanie pobudzająco fluorku na kosteobrazovanie-
- Preparaty antirezorbtsionnye takich jak estrogen i bisfosfonianów, daje w wyniku osteoporozy, które rozwinęły się po menopauzie, znaczny spadek stężenia markerów resorpcji kości i syntezy kości aż premenopazualnogo poziomu.

Takie dynamika markerów biochemicznych zgodnych z spowolnienia utraty kości, ustawiane osteodensitometry do 9 miesięcy. leczenie.