Leki stosowane w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów

zawartość:

• Czy to możliwe, aby leczyć zapalenie stawów?
• NLPZ, niesteroidowe środki przeciwzapalne lub
• podstawowe leki
• Modyfikatory odpowiedzi biologicznej
• glikokortykosteroidów leki
• Non-narkotyczne leki przeciwbólowe

reumatoidalne zapalenie stawów Jest to przewlekła choroba układowa tkanki łącznej, która charakteryzuje się zapaleniem głównie małych stawów. Ze względu na proces patologiczny rozwiniętym zapaleniem stawów, które prowadzi do deformacji stawów i tkanek stawów dalszego rozrywania. W większości przypadków choroba występuje w środku (starsze niż 35 lat) i starszych. (Więcej. "reumatoidalne zapalenie stawów")

Czy to możliwe, aby leczyć zapalenie stawów?

Współczesna medycyna nie ma jeszcze środków na całkowite wyleczenie z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Jednak kompleksowa terapia medyczna pomaga osiągnąć trwałą remisję. Jego celem jest:

1. Zmniejszenie stanu zapalnego.
2. Zapobiec dalszym uszkodzenia stawów.
3. Poprawę ich funkcji.
4. Usuwanie bólu.
5. Zapobieganie powikłaniom.

Następujące grupy leków stosowane są przede wszystkim:

• niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• podstawowych leków;
• modyfikatory odpowiedzi biologicznej;
• środki glukokortykoidów;
• Non-narkotyczne leki przeciwbólowe.

NLPZ, niesteroidowe środki przeciwzapalne lub

Do tej grupy leków, które są przewidziane do łagodzenia bólu i zmniejszenie stanu zapalnego słabe. W ciężkim lub długotrwałym przebiegu choroby, biorąc je za bezużyteczne: NLPZ nie można wyeliminować skutki zniszczeń stawów.

W celu osiągnięcia leki wynik powinien być regularnie i ściśle odmierzona podjęte. Pierwsze efekty pojawiają się zwykle w ciągu kilku dni.

Przy stosowaniu niesteroidowych leków muszą przestrzegać pewnych zasad:

1. Leczenie rozpoczyna się z leków z minimalną toksycznością. Można je łatwo i szybko wchłania wydzielane. Najbardziej powszechnie stosowane:

• Diklofenak (naklofen, dikloberl);
• Ibuprofen (ibutard, Ibuprom);
• Ketonal (ketoprofen) i jego pochodne;
• movalis (selektywny środek przeciwzapalny).

2. O wiele bardziej „ciężkich” oznacza przewidziany w ciężkich przypadkach, głównie u pacjentów z minimalnym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych ze strony żołądka, nerek i układu sercowo-naczyniowego. Są one usuwane z organizmu przez dłuższy okres czasu. Główne środki z tej grupy są:

• piroksykam;
• indometacyna;
• Ketorolak, jak ich rówieśnicy.

3. Głównym kryterium jest kontynuacją efektów leczenia stosowane narzędzia. Jeśli nie za wynik od 3 dni do 1 tygodnia, musi ona zostać zastąpiona przez inną.

NLPZ mogą mieć wiele skutków ubocznych:

• prowadzić do krwawienia z przewodu pokarmowego;
• opóźnienie w płynie ustrojowym;
• zwiększają ryzyko schorzeń sercowo-naczyniowych.

podstawowe leki

Podstawowym sposobem leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów stanowią podstawowe preparaty o powolnym uwalnianiu lub drugiego przewodu znaczy. Eksperci uważają, że wpływają one na ten sam korzeń rozwoju patologii.

Wpływ na ich administracji polega na osiągnięciu stanu remisji, zapobiegania lub spowalniania zniszczenie dotkniętych stawów. działanie przeciwzapalne, nie mają.

Podstawą terapii podstawowej jest obecnie stosowanie następujących grup leków:

• cytostatyki;
• przeciwmalaryczne;
• sulfonamidy;
• penicylamina.

1. Cytostatyki zapożyczone z onkologów. Jednakże, do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów, są one stosowane w znacznie mniejszych dawkach (około 5-20-krotnie), a więc pojawia się mniej efektów ubocznych i nie są ciężkie charakter.

Poprawa stanu pacjenta występuje w ciągu 2-4 tygodni.

Najpopularniejsze leki z tej grupy są:

• metotreksat;
• Remicade;
• azatiopryna;
• cyklosporyna (ekvoral, Sandimun).

2. Leki przeciw malarii od dawna stosowany w leczeniu gorączki denga. W 20 wieku stwierdzono, że podczas używania przez dłuższy czas, mają one wpływ na aktywność reumatoidalnego zapalenia stawów. Jednak te narzędzia są bardzo powoli: pierwszy wynik jest wyświetlany po upływie 6 miesięcy, czasem nawet lat. Ich zalety to niewiele skutków ubocznych i dobrą tolerancję.

Poniższe leki stosowane w reumatoidalnym zapaleniu stawów:

• Plaquenil (immard);
• delagil.

3. Sulfonamidy są środki przeciwbakteryjne, stosowane z powodzeniem w leczeniu zapalenia stawów.

Na temat skuteczności leków w tej grupie nie ma prawie gorsze cytostatyków.

Ich główną zaletą jest rzadkim przejawem działań niepożądanych i dobrej tolerancji. Wadą jest konieczność długotrwałego stosowania - od 3 miesięcy do 1 roku.

4. Penicyloaminy lub kuprenil podawana przy braku efektu stosowania cytostatykami. Lek ten ma dość wysoką toksyczność, a często prowadzi do rozwoju niepożądanych.

Modyfikatory odpowiedzi biologicznej

Leki z tej grupy są nazywane także biologicznym.

Stanowią one jedną z nowymi typami leków do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów (zapobieganie lub zmniejszenie stanu zapalnego). Ich działanie polega na dezaktywacji konkretnego białka - czynnika martwicy nowotworów (w skrócie: TNF), który odgrywa ważną rolę w rozwoju procesu zapalnego.

Wpływ stosowania modyfikatorów odpowiedzi biologicznej przejawia się wystarczająco szybko (w porównaniu z podstawowymi lekami). Wymaga to od 2 do 4 tygodni.

Leki z tej grupy są używane w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwreumatycznymi: kortykosteroidów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub zasadowych.

Wszystkie środki z tej grupy są używane w postaci zastrzyków. Nie mogą one być łączone ze sobą z uwagi na zwiększone ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.

Klucz biologicznych modyfikatorów odpowiedzi:

• etarnetsept (Enbrel);
• anakinrę (Kineret);
• Humira (adalimumab);
• ACTEMRA (tokilizumab);
• Rytuksymab (MabThera RITUXAN®);
• Lorentza (abatacept)

Należy pamiętać, że biologiczne modyfikatory odpowiedzi tłumić układ odpornościowy (czyli mają działanie immunosupresyjne). Dlatego też powinny one być wykorzystywane jedynie w przypadku leczenia pacjentów z poważnymi formami zapalenia stawów.

glikokortykosteroidów leki

Glukokortykoidy wywierają silne działanie przeciwzapalne. W tej grupie znajdują się prednizon i prednizolon.

W krótkim czasie one złagodzić objawy choroby:

• eliminowania bólu;
• wyeliminować sztywność;
• zmniejszyć obrzęk.

Preparaty podawane doustnie jak również drogą iniekcji dożylnych lub iniekcji bezpośrednio do stawu.

Kiedy stosowany samodzielnie leki glukokortykoidowego nie są bardzo skuteczne w obniżaniu uszkodzeń kości i chrząstki. Są to w większości opisano w ciężkim reumatoidalnym zapaleniem stawów znacząco pogarsza jakość życia pacjenta.

Dla takich pacjentów stosowaniem glikokortykosteroidów jest środkiem w łagodzeniu objawów i utrzymaniu stanu normalnego do punktu, gdzie inny efekt startu (bardziej sprawna, ale wolniej) leków.

Główną wadą środków glukokortykoidowych ma dużą liczbę działań niepożądanych:

• przyrost masy ciała;
• zaćma;
• zaostrzenie cukrzycy;
• Podatność na chorobę zakaźną natury;
• Utrata kości prowadzące do osteoporozy i osteopenii.

Ze względu na obecność leków, wielu niepożądanych reakcji w tej grupie są stosowane tylko wtedy, gdy to konieczne, w małych dawkach, w ciągu krótkiego okresu czasu.

Non-narkotyczne leki przeciwbólowe

Przeciwbólowe prowadzić do poprawy samopoczucia pacjenta, ale nie wszystkie z nich mają działanie przeciwzapalne.

Olejki Leki z tej grupy są:

• paracetamol;
• Aspiryna (kwas acetylosalicylowy);
• analgin;
• kapsaicyna.

Tramadol (syntetycznych opioidów) odnosi się do grupy leków, ale zazwyczaj dawka nie prowadzi do rozwoju powikłań. Posiada szereg przeciwwskazań i nie jest zalecany do długotrwałego stosowania.

Zastosowanie opioidów nie jest uzasadnione ze względu na dłuższy przebieg choroby i ryzyko bolesnego uzależnienia od tych środków.