Lypothymia

Depresja - (łac Depressio depresja, ugnetenie- synonim:. Depresja, melancholia) - stan, w którym dana osoba długo zaznaczone obniżenie nastroju, zmniejszoną aktywność fizyczną i psychiczną.

Zaburzenia takiego planu nie prowadzi do ubytku intelektualnej i rażącym naruszeniem adaptacji społecznej, ale warto pamiętać, że około 10% osób z depresją popełnić samobójstwo. Dlatego objawy depresyjne powinni być leczeni przez lekarza. Jednak w naszym kraju uważa się za wstydliwe leczenie do psychiatry (aw ciężkich przypadkach, takich pacjentów jest zaangażowany w nim). obawa, że "postawi na rachunku, sąsiedzi pokaże palcem","tam będą leczyć, a następnie dokonać prawdziwego szaleńca" Obejmuje ona rzeczywiste niebezpieczeństwo skutków depresji. Tymczasem depresja nikt nie jest odporny. Spróbujmy dowiedzieć się, kto dostaje w swojej sieci w pierwszej kolejności.

Są dobrze zdefiniowanych grup ryzyka: osoby w wieku 20-40, mężczyźni po rozwodzie lub w okresie samotnych kobiet (zwłaszcza w okresie połogu), obecność faktów samobójczych w drzewie ginealogicheskom, nastolatków, którzy stracili rodziców po 11 let.Tak samo - ludzie którzy mieli silny i przewlekły stres, problemy satysfakcji seksualnej, homoseksualizmu, zmniejszając społeczną klassa.Takim sposób, dość szeroki zakres. I powyżej 10% ich liczby, to nie jest tak mało.

Patrzeć w najbliższym otoczeniu i być ostrożny, jeśli ktoś z rodziny lub przyjaciół zaczynają skarżyć się zaburzeniami snu, apetytu, depresja. Czasami można usłyszeć i bezpośrednie oświadczenie o niechęć do życia, poczucie bezsensu istnienia, depresja, zmęczenie. W terminologii naukowej można zaobserwować obniżenie siły woli (zmniejszenie składowej wolicjonalnego) gipomneziyu (zmniejszenie objętości i stabilności uwagi) - od Brak woli do zapamiętywania informacji. Zmniejszone instynkt przetrwania, jedzenie, instynkty seksualne. Happening deprecjację ich życiu. Ryzyko samobójstwa jest na wysokim "wyjście" depresji, gdy wpływa szczątki, ale nie ma odhamowanie, obniżenie siły woli znika. Pacjent ma możliwość organizowania samobójstwo.

Wiele osób cierpi "oszroniony" depresja, czyli To nie jest bardzo wyraźny. Te zagłębienia są najbardziej niebezpieczne dla ryzyka samobójstwa. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na obecność łez - jeśli nie, państwo jest traktowane jako poważne. Tak szybko, jak istnieją łzy, stan się poprawia. Porozmawiaj z pacjentów w ciężkim stanie bezużyteczne, myśli i uspokoić pacjent nie może, zwłaszcza, że może to prowadzić do odwrotnego rezultatu. Jest to charakterystyczne dla tych ludzi i uczucia "powolny upływ czasu",

Depresję endogenną (unipolarne zaburzenie afektywne) - w wyniku zaburzenia funkcji mózgu, układu nerwowego i układu wydzielania wewnętrznego.

Zdecydowanie przypadek kliniczny, jego rozwój nie zależy od czynników zewnętrznych i wygląd nie jest wynikiem żadnej traumatycznych wydarzeń życiowych. Ale czasami istnieją fakty, które mogą wprowadzać w błąd ekspertów. Najczęściej prowadzi do depresji endogennej:

- brak endogenne aminy - posiada modelu właściwości przeciwutleniające (przeciwutleniacz) i które tworzą się w procesach utleniania w ciele, a przez to nie dają mu bardzo szybko zużyciu.
- zmniejszając poziom noradrenaliny, który jest syntetyzowany z dopaminy w przeważającej części w korze nadnerczy, z natury podobny adrenaliny. Odpowiedzialny za naszą czujność i naszej działalności w sytuacjach stresowych, zapewnia natychmiastową reakcję typu „walki lub ucieczki”, poprawia koncentrację, przyspiesza bicie serca, podnosi ciśnienie
- Zmniejszenie stężenia serotoniny, co wpływa na aktywność ruchową na napięcie naczyniowe, pozostałe właściwości podobne do epinefryny.

Depresję endogenną można zaobserwować w chorobach tarczycy lub gruczołów nadnerczy, choroby układu sercowo-naczyniowego, neurologicznych rasstroystavh.

Tak więc, jest depresja endogenna głębszy naruszenie umysłowych i fizycznych działań niż wszystkich innych rodzajów depresji. Osoba nie wykonywać proste zadania związane z wykorzystaniem samoobsługi siły fizycznej. Często pacjenci ci poczucie winy, myśli o samobójstwie z tendencją do realizacji.

W przypadku depresji endogennej, psychoterapia jest nieskuteczne. Pacjenci poważnie uszczuplone psychicznie i fizycznie przez co będzie musiał pracować z terapeutą i wykonywać swoją pracę. Sprawa ta wymaga bezwarunkowego leczenia przez psychiatrę i jeśli to konieczne umieszczony w szpitalu medycznych.

Statystyki mówią, że 50% pacjentów cierpiących z powodu depresji jednobiegunowej próby samobójcze, 15% procent nadal nie może zakończyć plan. Endogenny epizod depresyjny trwa około 6 miesięcy, ale są odchylenia plus minus dwa miesiące. Pacjenci często odzyskać całkowicie, gdy jest to możliwe do powiązania choroby z wszelkimi somatycznych (cielesnych) Zaburzenia i usunąć przyczynę, a czasem staje się przewlekłe i trzeba podjąć leczenie podtrzymujące z lekami przeciwdepresyjnymi na całe życie.

Jeśli zauważysz coś takiego na siebie lub swoich bliskich, należy skontaktować się z terapeutą lub psychiatra. Depresja jest uleczalna, jeśli to nie działa.

Rozpoznanie depresji

Równolegle z rozmowy, mające na celu zidentyfikowanie przyczyn choroby (czynniki stresowe sytuacja psychotraumatic i innych okoliczności życia pacjenta), lekarz może zalecić badanie mające na celu określenie choroby, symulowania lub sprowokowanie endogennej depresji. Mogą to być choroby krwi, niedokrwistość, zmiany w poziomie hormonów, ryzyko zawodowe, etc.

Metody badania bezpośrednio związane z depresją po prostu nie nosić nic strasznego. Na przykład stosowane:

1.Test Carroll - deksametazon Badanie tłumienia - jednocześnie sterowanie poziomem kortyzolu w moczu i krwi po podaniu deksametazonu.

2. śledzone NARUSZE¡ brutto fazy snu REM (- faza występuje po upływie 90 minut, w trakcie normalnego. "skrada się do przodu" z depresja endogenna). Just - depresja naruszone biorytmy - zwiększone stężenie moczu, nocne temperatury ciała.

Leczenie depresji endogennej

Leczenie obejmuje właściwy dobór leków, długoterminowej terapii leków przeciwdepresyjnych i psychoterapii, naprawczych, mających na celu wygładzenie cechy charakteru, które wywołują rozwój choroby. Aby rozpocząć, należy wykluczyć chorobę organiczną, która może prowadzić do depresji, a jeśli takie istnieją - traktować je.

Terapie biologiczne bezpośrednio depresja są następujące:

1. Fototerapia (narażenie na jasne światło, lub odwrotnie - w ciemności - lecz ten ostatni sposób stosuje się rzadziej).
2. Pozbawienie (pozbawienie) uśpienia 12 lub 36 godzin. Cykl - przez miesiąc. Pozbawienie jest bardzo skuteczne, ale jest nietrwały, tak że w połączeniu z lekami przeciwdepresyjnymi.
3. leków. Zasady terapii leczniczej są: monoterapia + długotrwałe leczenie (2 miesiące -kupirovanie 6 miesięcy - wzmacniają wyniki rok - tworzenie remisji). Użyj antydepresanty.

Z wszystkich dostępnych leków przeciwdepresyjnych "cios serotoniny" Dlatego konieczne jest, aby starannie dobierać dawki. Nie należy przyjmować żadnych leków przeciwdepresyjnych na własną rękę, lekarz dobierze dawkę lepiej.

Przy stosowaniu subdepression citalopramu - przygotowanie grupy selektywnych blokerów wychwytu zwrotnego serotoniny. ten lek "zarejestrować" niższe klasyczne leki przeciwdepresyjne, ale jest dobrze tolerowany.

Powikłania klasycznych środków przeciwdepresyjnych - atonia pęcherza moczowego (detruziya - trudności w odprowadzania moczu), choroby biegunkowe, przyrost masy ciała, zaburzeń potencji, tachykardia, niewyraźne widzenie.

Lekarz i ja może pomóc. Go - w celu ułatwienia samego zadania - szybko odzyskać. Wskazane jest, aby odwiedzić lekarza: spać! Brak rytmu snu i przerywa fazę uśpienia, a są one tak "zestrzelony",

Pożądane jest, aby jeść proste i wyważone, nie ma specjalnej diety, ale także przeciążyć trzustka nie jest konieczne. Wiadomym jest, że w przeważającej liczbie przypadków, kobiety są w depresji "chwycić"i mężczyźni"popić", To się po prostu napić się czegoś i nie może - jest często gwałtownie pojawiających uzależnienie psychiczne i fizyczne, kliniczne objawy alkoholizmu dochodzą do głosu. Utworzony w ten sposób zależność jest dziesięć razy większa niż niewciśniętym. Także spróbować zmienić wnętrza swoich domów - więcej jasnych kolorach, "powietrze" zasłony, niż ciężkie zasłony, jasne kolory.

Depresja, niezależnie od przyczyn powtarzać, zwłaszcza u kobiet (1/3 do 1 roku, 2/3 - 3 lata). Dzieci depresja w swojej klasycznej postaci widać po 10 latach.

Czytaj więcej w artykule "leczenie depresji" >>

W praktyce, lekarz może spotkać się z następującą sytuację.

- Pacjent jest w stanie bardzo przygnębiony, w tym stuporous, odmawia jedzenia, znacznie osłabiony fizycznie. Podstawowym zadaniem lekarza - doprowadzenia pacjenta z takim stanie, że grozi mu życie. Niestety, żadna ze znanych czynników nie jest w stanie szybko i bez większych szkód dla pacjenta, aby wycofać go ze stanu ciężkiej depresji. Zalecamy, aby nie tracić cennego czasu na poszukiwanie danego leku w takich przypadkach natychmiast zastosować leczenie elektrowstrząsami, a następnie w zależności od okoliczności, aby kontynuować to samo leczenie lub udać się do farmakoterapii. Doświadczenie w leczeniu depresji w naszym kraju wykazuje skuteczność intensywnej psihofprmakoterapii w takich przypadkach. Terapia elektrowstrząsami jest zwykle stosowany później, kiedy ujawnił oporność na leki przeciwdepresyjne.

- Jeżeli pacjent jest wciśnięty, gipobulichen, ale nie wyraziła stuporoznyh zjawiska, leczenie farmakologiczne należy rozpocząć przeciwdepresyjny mający działanie aktywujące, - inhibitory monoaminooksydazy lub tahitimoleptikov (dezypramina, nortryptylina, itd.).

- Czasem Początkowy etap psychozy przejawia azhitirovannostyu i najsilniejszych emocji strachu. Oto przydatny środek uspokajający i łagodzi lęk leki przeciwdepresyjne - amitriptilinę i trimeprimin- jeśli to konieczne, w połączeniu z niektórymi lekami przeciwpsychotycznymi: levomepromazina, hlorprotiksenom, tiorydazyna. Z ostrą poruszony inwolucyjnych depresję uważamy za słuszne bezzwłocznie rozpocząć leczenie elektrowstrząsami, jeśli nie ma przeciwwskazań bezpośrednie fizyczne. Leki przeciwdepresyjne są powolne, a oczekiwania nie zawsze jest wskazane.

- Najbardziej charakterystyczne objawy depresji endogennej są niezbędne cierpienie, rozpacz, depresja. W takich przypadkach leczenie rozpoczyna się od preparatów przeznaczenia podźwignięcia: imipramina, melitratsen itp Metody przygotowania aplikacji .. W tych przypadkach, gdy pokazany szybkiego i znacznego wpływu psychoaktywnych (otępienie, azhitirovannost i t. D.), dawka leku należy szybko zwiększyć. Najbezpieczniej jest rozpocząć leczenie zastrzykami: nie powodują one bardzo wyraźne skutki uboczne. Działanie leku pojawia się między 5. i 20. dnia, mimo że jest to możliwe, a później przejawem tego efektu. Odstęp zależy od danego pacjenta, a także od dawki lekarstwa, które są niezależnie od wieku, płci, głębokość depresji i czas trwania choroby. Dzieci i osoby starsze przepisać mniejsze dawki. Podczas pierwszego dnia dawkę leku (25-75 mg) podzielono na trzy etapy: ten ostatni musi być ograniczony do czasu po południu, czyli od 16-17 godzin, aby uniknąć zaburzeń snu ... Dawki są stopniowo zwiększa się przeciętnie do 200 mg, lecz nie wyższej niż 300 mg. Odnosi się to do wszystkich typów leków przeciwdepresyjnych 2. poprawy pacjenta dawkę zmniejsza się do około 100 mg dziennie.

Czas trwania zabiegu po całkowitym zaniku objawów psychiatrycznych pozostaje kontrowersyjne.

Terapia przeciwdepresyjny powinien być kontynuowany przez około 6 miesięcy, tj. E. Aż spontanicznej otzvuchanie ostatniej fazie samej choroby. Rozważania oparte są na tym, że w schizofrenii i depresji endogennej, leki przeciwdepresyjne mają żadnego wpływu na samą chorobą i usunąć tylko objawy. Zatem zanikanie zjawisk depresyjnych nie oznacza eliminacji depresji. Dlatego przedwczesne przerwanie leczenia niesie ze sobą ryzyko nowego ataku. Jednak uważa się, że leczenie lekiem przeciwdepresyjnym nie tylko eliminuje objawy (np. E. Efekt symptomatyczne), ale również skraca fazę samego (efekt patogenetyczne) choroby, która jest charakterystyczna dla wystąpienia rzeczywistej remisji, nawet po obróbce w krótkim okresie czasu. Szczególnie ważne w tworzeniu warunków do zapewnienia starannego leczenia (nie ostre) zmniejszenie dawek leku, szczególnie niebezpieczne nagłe zaprzestanie leczenia. Często sami pacjenci są świadomi początkiem prawdziwej i trwałej poprawy w ich stanie zdrowia. Te szacunki pacjentów lekarz musi zawsze słuchać. Początek rodnika poprawy u pacjentów wyrazić dolegliwości związanych z zaburzeniami układu autonomicznego, charakterystyczną choroby.

Psychoterapia depresja endogenna

Nowoczesne psychofarmakologii jest tak rozbudowany możliwości leczenia depresji endogennej, która tradycyjnie stosowanej poprzednio psychoterapia traci swoje znaczenie i odsuwane na dalszy plan. Coraz częściej można zobaczyć, jak nie tylko lekarzom, ale psychiatrzy są ograniczone do prostego przeciwdepresyjnego recepty, całkowicie ignorując element psychoterapii w procesie terapeutycznym. W tym samym czasie optymalizuje psychoterapii, zwiększa skuteczność farmakoterapii. Praktyka pokazuje, że psychoterapia depresji jest dynamiczny i różnorodny. To może się różnić w zależności od obrazu klinicznego choroby, odpowiedź indywidualnego pacjenta do ich stanu, fazy leczenia. W tym raporcie skupimy się tylko na niektórych jej stronach.

Co do zasady, ale rzeczywiste zaburzeń depresyjnych u pacjentów z zaznaczonym odpowiedzi na nagły postacią depersonalizacji. One zniechęcać ich zmiana, zdezorientowany, próbując wyjaśnić okoliczności zewnętrznych, są one ciągle do czynienia z brakiem zrozumienia innych, często dając im złą radę: „Weź się w garść, weź się w garść, zmiana scenerii”, etc. W klasycznej triady pacjentów depresyjnych są zwykle koncentruje się na upośledzeniem intelektualnym i niezrozumiałe dla nich utraty odsetek. W depresji lękowej są zaniepokojeni ciągłym lęku i maloobyasnimaya reżyserii i ich stanu i różne, nawet nieistotnych zdarzeń. Gdy depresja maskowana dosyć niekończących zaburzenia pod postacią somatyczną, przede wszystkim należy zwrócić się do lekarza, aby pomóc im zrozumieć te uczucia, zaproponować kilka dalszych badań, skarżąc się na brak wykwalifikowanych pracowników, którzy nie są w stanie umieścić je na właściwej diagnozy.

Psychoterapia sesje w pierwszym odbiorze zaczyna od wyjaśnienia pacjentowi, że jego stan jest całkowicie zrozumiałe lekarz. Znając szczegółowo strukturę zespołu depresyjnego, lekarz buduje rozmowę tak, że pacjent zastanawia się, gdzie lekarz znanymi zaburzeniami, którego nie miał czasu, albo zapomniał powiedzieć. Pacjent czuje, że w końcu zrozumiał, że jego stan nie jest wyjątkowy, i to jest dobrze znane, że nie trzeba niekończące się badania przeprowadzone. Od razu się uspokaja, a kontakt z nim jest prawidłowo zainstalowana. Biorąc pod uwagę dane identyfikujące pacjenta, jego stanu zdrowia, poziomu intelektualnego i edukacyjnych, lekarz zadecyduje o możliwości wykorzystania w celu wyjaśnienia istoty racjonalnej terapii choroby i mechanizm działania leków. U niektórych pacjentów będzie to zoptymalizować proces gojenia, podczas gdy inni - przeciążenie informacji na tle upośledzenia intelektualnego może spowodować negatywną reakcję. We wszystkich przypadkach trzeba zastosować jasne, optymistyczne brzmienie, takie jak „Wszystko to są depresja, twój stan jest uleczalna” i tak dalej.

Nowoczesne leczenie depresji endogennej w większości przypadków przeprowadza się przy użyciu leków psychotropowych. To niekoniecznie wymaga wsparcia psychoterapeutycznego. Gdzie leki powodować działania niepożądane, takie jak suchość w ustach, zaparcia, senność, zaburzenia zakwaterowania, konieczne jest, aby ostrzec pacjenta o tym, aby uspokoić, aby powiedzieć, że pierwsza reakcja na leki - zazwyczaj reakcją na efekt uboczny tego wyniku terapeutycznego następuje później ,

Nabiera szczególnego znaczenia w psychoterapii przypadkach długotrwałego trwania faz depresyjnych ponad 6, 12, a czasem dużo więcej miesięcy. Najczęściej jest to płytkie zagłębienie, więcej gipotimii które powstały po długim czasem okresy długoterminowe wzmożona z wysokim, twórczej aktywności intelektualnej biznesu, że pacjent uzna swoją normę. Kontrast ten jest w stanie subiektywnie przytłaczać depresji. Emocjonalne i intelektualne pacjentów otępienie pogrąża się w rozpaczy. Problem jest potęgowany przez fakt, że takie „nieprzezroczyste” Depresja jest często oporne na farmakoterapię. Lekarze musieli długo i cierpliwie, aby podnieść leków i dawek. Należy pamiętać, że u tych pacjentów nie toleruje skutków ubocznych powodowanych przez leki: narzekają na rosnące letarg, osłabienie, letarg. Długie sesje psychoterapii koncentruje się na maksymalnym wykorzystaniu najmniejszej poprawy stanu pracy społeczno - pacjent adaptacji. Ważne jest, aby tak zwane „Windows”. Powstają one z powodu rytmu dobowego klasycznej depresji, a kosztem usprawnień krótkoterminowych wywołanych przez leki. Zazwyczaj pacjenci, którzy są zmęczeni stanie monotoniczny, ich nie zauważyć, ponieważ z niecierpliwością czeka na pełne wyjście z depresji. Zadaniem terapeuty - przekonać pacjenta do, nie czekając na ostateczny odzysk, aktywnie uczestniczyć w życiu podczas tych „okien”. Na przykład, pojawienie się ich w drugiej połowie dnia do przeprowadzenia wszystkich ważnych rzeczy w godzinach wieczornych, korzystać z tych lumenów do aktywnego życia. Takie ulepszenia krótkoterminowe pozwalają po raz kolejny przekonać lekarza pacjenta w jego stanie utwardzanej: Były czasy prześwity, oznacza to, że widok jest to, że jest nieuleczalna - błędnie. Czasami pomaga prowadzić dziennik, w którym pacjent rejestruje wahania w ich stanie, liczba zliczeń wykonanych w dzień, tydzień, itd. Okazuje się, że celem jego stanie lepiej niż myśli. Należy również pamiętać, że leczenie osiągnął poziom często nie odpowiadał nastrój pacjenta. On uważał się zdrowe, przestają prezentować depresyjnych skarg tylko wtedy, gdy jego stan znowu staje hyperthymic.

Praktyka pokazuje, że takie klasyczne techniki, takie jak auto-hipnozy i szkolenia, nie tylko nieskuteczne, gdy wyrażona endogennej depresji, ale nawet mogą być szkodliwe dla stanu pacjenta. Wynika to z faktu, że gdy spowolnienie psychoruchowe pacjent nie jest w stanie skupić się na słowach lekarza nie można nazwać w odpowiednich uczuć i nadaje mu negatywną reakcję. Efekt ten jest szczególnie wyraźny w depresji lękowej. Endogenny lęk może ulec zaostrzeniu, gdy próbuje psychoterapeuta przyczyna muskularne i emocjonalne odprężenie.

Wysoce pożądane w leczeniu depresji endogennej terapia rodziny. Jest to szczególnie ważne w przypadkach, w których obraz kliniczny jest dość niewyraźne, słabo widoczne, towarzyszy drażliwość pacjenta, pozornie niewłaściwe zachowanie, czasami nadużywanie alkoholu. W pobliżu pacjenta, aby wyjaśnić rzeczywistą przyczynę takiej zmiany, które leży głównie w reakcji pacjenta na jego psychicznego dezorganizacji. Zrozumienie mechanizmu choroby przyczynia się do krewnych dodatniej korekty ich zachowanie w stosunku do pacjenta. W szczególności możemy polecić im, aby nie próbować „przeszkadza” pacjent, zabawiać odwiedzenie zatłoczonych miejsc i tak dalej. Kiedy spowolnienie psychoruchowe, otępienie emocjonalne pobyt w zatłoczonym kręgu często powoduje pogorszenie.

Najbardziej istotne są następujące elementy.

- Działanie czynników psychofarmakologicznych następuje stosunkowo powoli i przejawy zniecierpliwienia jest szkodliwe i nieuzasadnione, pacjent musi to zrozumieć. Pacjent powinien także zrozumieć naturę niektóre z możliwych skutków związanych z leczeniem, więc nie interpretować je hipochondryka.

- Wymaga delikatnego traktowania. Ważne jest, że godziny nauki i odpoczynku zmieniane w zależności od codziennych wahania nastroju pacjenta.

- Nie powinniśmy domagać się szybkiego włączenia pacjenta w życiu zespołu lub działu, aby doprowadzić go do pracy lub do innego rodzaju działalności, tak melancholijne obniżenie siły woli i niezdolność do podejmowania decyzji dla pacjenta są bolesne przeszkody dla jakiegokolwiek przejawu działalności.

- Nie jest konieczne, aby wymagać pacjenta częste i szczegółowe odwzorowanie jego urojenia doświadczeń, i nie spieszyć się odeprzeć ich logicznych argumentów, a takie próby pchają pacjentów, aby znaleźć nowe argumenty, aby udowodnić wiarygodność jego urojenia produktów.

- W wywiadzie z pacjentem powinien dostać tematy związane z jego obowiązkami natury społecznej i rodziny, a nie kwestie związane z jego zawodem i powołaniem.

- Aktywacja pacjenta należy przeprowadzić stopniowo, gdy silnik jest zmniejszona i utrzymywana wolicjonalną funkcji opóźnienie. Ważne jest zaufanie pacjenta i lekarza. Lekarz powinien inspirować pacjenta, że mu ufa, przekonany, że nie będzie wkraczać w ich życiu, jak sam to może obudzić pacjentowi poczucie odpowiedzialności w ten sposób stają się zbędne i vrachom prób neumestvennymi przez logicznych argumentów, aby przekonać pacjenta do porzucenia samobójczych zamiarów.

W stosunku do pacjentów cierpiących na melancholię, pomocny, aby użyć następujących dwóch dawek. Jeden z nich - wiele razy pacjent wyjaśnień, bez względu na to, jak ciężkie były cierpienia z powodu swej bolesnej warunkiem, że choroba występuje na nieodłącznych ustaw. Można przytoczyć kilka przykładów. W ten sposób, światło wydaje się być chorobą zakaźną może przyjąć niepożądane, a nawet śmiertelne w przyrodzie. Jednocześnie istnieją choroby, które powodują lekki ból, ale zły wynik. Choroba pacjenta, bez względu na to, jak został on przedłużony i bez względu na to cierpienie spowodowane prędzej czy później musi się skończyć na całkowite wyleczenie.

Inna metoda - odwołanie do przestrzegania wymagań pacjenta i obiecuje, że pacjent będzie w całym leczeniu, będzie dzielić się z lekarzem, gdy rozpacz zaczną rosnąć szczególnie silnie. To podejście psychoterapeutyczne, które od dawna stosowane do wszystkich pacjentów cierpiących na melancholię wydają się dać pozytywny efekt jak wspomniano później i samych pacjentów. Jeśli pacjenci mają skłonność do hipochondrycznych doświadczeń, należy ostrzec ich o skutkach ubocznych wywołanych przez leki stosowane.