Sarkoidoza

Sarkoidoza - choroba, w której może mieć wpływ na wiele narządów i układów, charakteryzującą się powstawaniem ziarniniaków w dotkniętych narządów, które można zobaczyć na poziomie mikroskopowym. Najczęściej dotknięte węzły chłonne, płuca i śledzionę. To nie jest chorobą zakaźną i nie jest przekazywana do innych. Wcześniej, sarkoidoza była uważana za rzadką chorobą, ale przy obecnych ulepszonymi funkcjami diagnostycznymi, świeże spojrzenie na tą patologią lekarzy miał przestały być rzadkością.

Przyczyny sarkoidozy

Sarkoidoza najczęściej diagnozowane u młodszych grup ludności od 20 do 40 lat. Istnieje niewielka przewaga kobiet. Choroba ta znana jest od ponad 100 lat, ale przyczyną tego, że nie jest jeszcze znana. Istnieją spekulacje, że sarkoidoza powodować różne wirusy, takie jak wirus opryszczki. Ponieważ istnieje możliwość, że ta choroba jest dziedziczna lub spowodowane przez różne mycobacteriosis (a więc przed wykonaniem phthisiatricians sarkoidoza, sarkoidoza uznano formą gruźlicy). Nie może być wiele czynników, które razem prowadzą do zmian zachodzących w organizmie, co prowadzi do rozwoju objawów klinicznych sarkoidozę. Na obecnym etapie rozwoju medycyny można powiedzieć, że sarkoidoza jest niezależną choroba, ze jak dotąd nie wyjaśnione pochodzenie.

Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją chorób wyróżnić

1. sarkoidoza płucna
2. węzły chłonne sarkoidoza
3. sarkoidozą płucną sarkoidozą węzłów chłonnych
4. Sarkoidoza i innych określonych miejscach Połączone
5. sarkoidoza, nieokreślona

Objawy sarkoidozy

Początek choroby może być ostry lub stopniowy i objawów. choroba bezobjawowa jest bardziej powszechne w sarkoidozy śródpiersiowe węzły chłonne, bez udziału innych narządów. W takich przypadkach wykrycie choroby występuje w profilaktycznym badaniu fluorograficzny.

Najczęściej choroba występuje stopniowo z typowych objawów, takich jak osłabienie, zmęczenie, które są charakterystyczne dla wielu chorób. Z udziałem pacjentów płuc skarżą się na duszność, kaszel, ból pleców. Po 2-3 tygodniach objawy te mogą zniknąć całkowicie. Kiedy przewlekły przebieg tych objawów może utrzymywać się przez dłuższy czas. Charakteryzuje się suchy kaszel z odkrztuszaniem trudnej. Potem w trakcie rozwoju zwłóknienia tkanki płuc (uszczelnienia) tworzy układ oddechowy i serce płucne.

Jest zapalonym na sarkoidozę - zespół Lefgrena. Jest to rzadkie, w 10% przypadków. Charakteryzuje się przez podniesienie temperatury do 38-39 ° C, wyglądu rumień guzowaty (miejscach zapalnych, wznoszący się nad skórą, najczęściej występuje kończyn dolnych, przedramion, twarzy mniej), obrzęk i stawów, a także dwustronne zmiany chorobowe piersiowej węzłów chłonnych. Objawy te mogą wystąpić nie jest pełna i choroba wystąpi w tym przypadku skasowane.

Rumień guzowaty sarkoidoza

Poza tym, jest jeszcze zespół heerfordta charakteryzuje zmian w gruczołach ślinowych i oczu.

Wśród pozapłucnej procesie lokalizacji, najczęściej pojedyncze Utrata obwodowych węzłów chłonnych, skóry i tkanki podskórnej. Węzły szyjne i podobojczykowej, rzadziej pachowych i pachwinowych powiększenie plotnoelasticheskoy, mobile, skóra nad nimi nie ulega zmianie, nie jest skomplikowana przez przetok. Może być również wpływ węzłów chłonnych i do jamy otrzewnowej. 5% powiększenie śledziony i wątroby. Zwiększone stężenia bilirubiny we krwi, aktywność aminotransferaz. kości porażka rzadkich, charakteryzują się typowo obrazu rentgenowskiego. Typowo, tworzenie licznych ogniskach odprowadzania paliczkami kości dłoni i stóp, związanych z ługowania wapnia i towarzyszy wzrost jego zawartości we krwi i moczu. Centralne uszkodzenie bardzo rzadko, to ciężko pracuje.

W 20-30% przypadków stwierdzono sarkoidozę serca, którzy są bezobjawowe. Defekty mogą być wykryte w EKG, USG serca. Zmniejszona objętość i wielkość lewego serca, zwiększa prawo arytmii komory.

W przypadku wystąpienia powyższych objawów, pacjent powinien zacząć stosować do ogólnego systemu opieki zdrowotnej, gdzie terapeuta wyznaczy niezbędne testy i inne metody badań. Podejrzany sarkoidoza wysłać Specjalista - specjalista płuc. Wczesne wykrywanie i leczenie chorób zapewnia korzystne rokowanie i odzysku. W przeciwnym razie istnieje zmiany brutto w tkance płuc, choroby dróg oddechowych i płuc serca, ślepota i inne zaburzenia prowadzące do niepełnosprawności pacjenta.

Najczęstsze objawy sarkoidoza, jego bardzo podobne do gruźlicy, ale przyczyny, a zatem w leczeniu tych chorób, różnią się znacznie. I leczenie anty-TB leków i prawdopodobnie samo chory, może to prowadzić do pogorszenia, a w szczególnych przypadkach i zgonów. Tylko na jej przebiegu sarkoidozy jest podobna do chorób takich jak chłoniak, rak płuc, centralnego toksoplazmozy, brucelozy i całej grupy chorób, które są zgrupowane pod nazwą "ziarniniakowe", W związku z tym, na czas leczenia do lekarza, diagnostyki i leczenia przez specjalistę może zapobiec niepożądanym skutkom.

Niezbędne testy dla podejrzeniem sarkoidozy

Do analizy, które muszą przechodzić, są następujące: morfologia krwi, biochemia krwi, badanie Mantoux, Diaskintest, ogólnej analizy plwociny, plwociny w Mycobacteria, bronchoskopię z biopsji spirography, radiografii (CT, MRI).

Krew może być wykryty niedokrwistość, leukopenia, limfopenia monocytoza, zwiększoną szybkość opadania krwinek czerwonych (często z ostrym przebiegu). Jednocześnie, u wielu pacjentów, szczególnie w sarkoidozą węzłów chłonnych klatki piersiowej, zmiany we krwi są nieznaczne lub nieistniejące. Gdy analiza biochemiczna może ujawnić wzrost fibrynogenu, cholesterolu lipoprotein, białka C-reaktywnego, u niektórych pacjentów Dysproteinemia. 15% - 20% pacjentów zwiększa stężenie wapnia w krwi i moczu. Zarówno tych analiz nam powiedzieć o stopniu zaangażowania organów w sarkoidozie, proces grawitacji.

Większość pacjentów z sarkoidozą oznaczone tuberkulinowej anergii zaburzenia odporności komórkowej odbijającej. Ujemny odczyn tuberkulinowy i Diaskintest bardziej powszechne w sarkoidozie z zajęciem płuc.

Łączna analiza plwociny i analiza plwociny dla prątków pomoże nam dokonać diagnostyki różnicowej z innymi chorobami płuc, na przykład takich jak aspergilozie gruźlicę. W rzadkich przypadkach, analiza plwociny identyfikuje Mycobacterium tuberculosis (1% połączonej patologii sarkoidozy i gruźlica).

Na chorych na sarkoidozę bronchoskopii mogą ujawnić różne zmiany. W związku z tym ściśnięcie oskrzeli powiększenie węzłów chłonnych występuje zwężenie oskrzeli. Odkształcenie ściany, ściana wybrzuszenia do światła oskrzeli „sarkoidoznye aortalnego” - przedłużenie, krętość, zagęszczające naczyń w postaci sieci oddzielnych lub splotów, „pająki”. Większość pacjentów stwierdzono niespecyficzne endobronchitis zwykle obustronne. Rzadko identyfikuje wiele nierówności. Łysinki granulacji.

Jeśli takie miejsca biopsji przy użyciu technik cytologicznych i histologicznych można wykryć elementy ziarniniaki. Morfologiczny badanie ujawniło różne oskrzeli ziarniniak: typowa sarkoidozie oraz liczne skupiska komórek limfoidalnych. Najpowszechniej stosowanym dzisiaj: Śródpłucne przezoskrzelowej biopsja, mediastinoskopię, przezoskrzelowej biopsja węzłów chłonnych klatki piersiowej, videotorokoskopiya. Ponadto zawieszone i biopsji oskrzelowej, węzłów chłonnych obwodowych, skóry, wątroby, śledziony i innych narządów biorących udział w procesie. Odkryta w biopsji sarkoidoznogo elementów nieracjonalnych umożliwia prawidłową i terminową diagnozy.

Badanie funkcji układu oddechowego (spirography, spirometria), aby pomóc w identyfikacji naruszeń różnym stopniu u pacjentów z sarkoidozą układu oddechowego. Stopień przepuszczalności zaburzenia oskrzeli, zwiększona odporność na przepływ powietrza oskrzeli, zmiana właściwości elastyczne tkanek płuc oznacza progresję niewydolności oddechowej. NARUSZE¡ obturacyjna charakter vstechayutsya często u pacjentów z ostrym przebiegu choroby, restriktivnogo- przewlekły przebieg.

Jedną z głównych metod diagnostyki sarkoidozy piersiowej węzłów chłonnych i płuc jest radiografii. Powiększenie węzłów chłonnych po obu stronach prawie zawsze. Jako zasada oskrzelowo węzłów chłonnych są naruszone. węzłów chłonnych cienie patrzeć na rentgenowskie jako dużą konglameraty, ale może być w postaci odrębnych grup węzłów chłonnych. Największe zmiany w połączeniu uszkodzeń piersiowej węzłów chłonnych i płuc, w postaci fazy ostrej występujące w środkowej i dolnej części płuc oznaczone ogniska rozpowszechniania. Mogą one mieć różne rozmiary. W niektórych przypadkach zmiany są bardziej widoczne po prawej stronie niż po lewej. Podczas przewlekłą obserwowano zwiększono wzór płuc rozedmową obszary płuc, tworzenie się „byków”. W tym kontekście może być świeże i kieszenie.

sarkoidoza śródpiersiowe węzły chłonne rentgenowskich

Izolowane uszkodzenie płuc występuje rzadko. Po utwardzeniu sarkoidoza na rentgenowskie może być wykrywane jako zmiany w resztkowego zwłóknienie różnym nasileniu brzusznej, powstawanie pęcherzy typu.

Używane sarkoidoza etapy klasyfikacji związane z objawami radiologicznych, że wydziela się przez: Etap 1 - zwiększenie piersiowej węzłów chłonnych, 2 etap - rozwój uszkodzeń piersiowej połączonych węzłów chłonnych i płuc. Etap 3 - w połączeniu uszkodzonej piersiowej węzłów chłonnych i płuc z rozwojem zwłóknienia i dużych jednostek.

Cały zestaw narzędzi diagnostycznych, historii choroby, wywiad z życia prowadzi do wykazywania dokładnej diagnozy.

leczenie sarkoidoza

Do leczenia sarkoidozy używany: kortykosteroidy niesteroidowy praparaty, pentoksyfilina, cytostatyki (metotreksat, azatiopryna), środków immunosupresyjnych (cyklosporyna), środki immunomodulujące metod fizjoterapii, plazmaferezy. Obecnie liczba obwodów hormonu, które zmniejszają stan zapalny, poprawiają obraz kliniczny. Zwykle przepisywany prednizolon, lub jego analogów (metipred). Wystarczy zastosować ingalyatsioonye kortykosteroidu - budezonidu. Bekotid, dipropionian beklometazonu. One selektywnie wpływa na chorą błonę śluzową oskrzeli.

Kompleksowe schemat leczenia obejmują sarkoidoza delagil lub Plaquenil, to zmniejszenie zapotrzebowania na tlen w tkankach, hamują rozwój ziarniny są immunomodulujące. Podczas całego okresu leczenia podaje się: przeciwutleniacze witaminy E, tiosiarczan sodu, witamina C.

Pacjenci z ostrym wystąpieniem choroby i zaburzenia mikrokrążenia powołać angioprotectors. Jest to konieczne, aby uniknąć stresu, unikać długotrwałego przebywania na słońcu i hipotermię. Większość pacjentów z objawowym Wystarczy zauważalne na umiarkowany wzrost klatki piersiowej węzłów chłonnych, w przypadku braku zmian w płucach często przepisywany obserwację przez 3-6 miesięcy w celu agentów niesteroidowych przeciwzapalnych i przeciwutleniaczy: indometacyna, witamina E, tiosiarczan sodu, pentoksyfilina, leki przeciwmalaryczne (Chloroquine ). Najczęściej po takim leczeniu pacjentów jest pełna lub prawie całkowitą remisję. Rzadko obserwuje się proces pogorszenia w trakcie leczenia, zmuszając powołać leczenie hormonalne. W sarkoidozie z ograniczonym udziałem innych organów powołanych przez przeciwmalaryczne leczenia uzależnień od minimalnych dawek hormonu. W postaci uogólnionych zastosować także metotreksat lub cyklosporyna azatioprim.

Samoleczenie nie jest zalecane. Cały okres rehabilitacji musi się odbyć wyłącznie pod nadzorem lekarza. Rentgenkontrol odbywają się co dwa miesiące.

W pierwszym etapie obróbki, zwłaszcza w ostrej fazie choroby, leczenie pacjenta jest zalecany do wyboru osobnika schemacie leczenia, hormon wyboru dawki. Zabieg trwa około dwóch miesięcy, z przejściem do monitorowania ambulatoryjnego. W przypadku braku systematycznego leczenia stan pacjenta może się pogorszyć do postępu. Czas leczenia zależy od poprawy stanu pacjenta, analizuje metody rentgenowskie badań i zależy od rozległości procesu. Leczenie ciężkich przypadkach może trwać do dwóch lat.

Dieta i styl życia w sarkoidozie

Dieta w sarkoidozie nie są specyficzne, ale istnieją pewne ograniczenia. Ponieważ jest to proces zapalny w przyrodzie, a węglowodany są korzystne zwiększenie stanu zapalnego, należy wyeliminować z diety: cukier, słodycze, ciastka, wyroby z ciasta drożdżowego, słodkich napojów gazowanych. Każdy proces zapalny zwiększa również z wykorzystaniem: ostry, słony i smażonych potraw. Jest to konieczne, aby wykluczyć produkty zawierające wapń, co zwiększa jej zawartość w (mleko i produkty mleczne, ser, śmietana) krwi i moczu. Jedzenie powinno być zdrowe i lekkostrawne: na parze, gotowane przez gotowanie lub zgasić. Jest to przydatne do korzystania z owoców rokitnika, czarnej porzeczki, agrest, wiśnie, granaty, cebula, czosnek, wodorosty, gryki i owsa zbóż, fasoli, grochu. W terapii hormonalnej powinny ograniczyć spożycie soli, ponieważ nie jest zatrzymywanie płynów w organizmie. Ciężko rozkłada białka, więc trzeba stosować dietę białkową.

Tradycyjne metody leczenia

Tradycyjne metody leczenia obejmują terapię ziołową (korzeń prawoślazu, nagietek, babki, oregano, szałwia), jeśli nie mają alergii. W zasadzie takie traktowanie jest dozwolone, to nie prowadzi do naruszenia narządów i układów. Tutaj na przykład, leczenie wódka olejem, może wpływać na czynność wątroby, itd, które mogą pogarszać sarkoidozy. Badger tłuszczu przyczynia się do pogorszenia płuc, wzmocnienie procesu zapalnego, jego użycie tylko pogorszy sytuację na sarkoidozę. Aloesu miodu naturalne immunomodulatory, tak że w kompleksie leczenia sarkoidozy mogą być użyte.

Rehabilitacja po leczeniu sarkoidozy

Non-lek rehabilitacja: śródmiąższowe elektroforezy, terapia magnetyczna, elektroforezy heparyny lub lidazy, ultradźwięki, lazerolechenie, fizjoterapii, terapii manualnej. Czas trwania całkowitego leczenia zależy od leczonej choroby i stanu pacjenta.

powikłania sarkoidozy

Najczęstsze powikłania sarkoidozy są: ciężkie rozedma płuc, niewydolność oddechowa, serce płucne, niedrożność oskrzeli, serce płucne. Oznacza to, że występowanie zjawisk nieodwracalnych, które następnie stają się przewlekłe i towarzyszące pacjent ma żywotność wymagają leczenia. W związku z tym, na czas leczenia do lekarza, roczne egzaminy mijania fluorografię dla wczesnego wykrywania choroby i zapobiega rozwojowi powikłań.

Rokowanie sarkoidozy

U około 60% pacjentów po dwóch latach istnieje spontaniczna remisja. 25% pacjentów powraca całkowicie po zakończeniu leczenia. W 10% przypadków remisji nie może zostać osiągnięty. Leczenie pozapłucnej sarkoidozy i ośrodkowym układzie nerwowym są często nieskuteczne. Sarkoidoza jest rzadko przyczyną trwałej utraty niepełnosprawności, szczególnie na obecnym poziomie medycyny. Najczęstszym niepełnosprawność związana jest z rozwojem niewydolności serca, płuc serce płucne, w wyniku długiego procesu sarkoidoznogo płynącej. Zabójcza wynik występuje rzadko - w 0,5-7% przypadków.

Zapobieganie sarkoidoza

Ponieważ możliwe przyczyny choroby sarkoidoza do końca i nie wiem, trudno jest mówić o zapobieganiu tej chorobie. Można mówić o przestrzeganiu zdrowego stylu życia: wyeliminować palenie i alkohol, przedłużonej ekspozycji na słońce, unikać kontaktu z chemikaliami, dymów, substancji, które wpływają na pracę wątroby i płuc. Odbyło się coroczne badanie rentgenowskie.