Maści na łuszczycę

zawartość:

• Z lub bez hormonów?
• Hormonalne maści na łuszczycę
• Hormonalna maść łuszczycę

Wyrób zestawiono klasyfikację maści (powyżej 100) stosowane w łuszczycę opisuje podstawowe grupy hormonalne i niehormonalne maści, ich zalety i wady, właściwości terapeutyczne i efektów ubocznych.

leczenie łuszczyca nigdy nie jest łatwe. W odniesieniu do etapu dermatologów chorobą wybiera początkowo środki i metody leczenia, charakteryzujące się niższą toksycznością i minimalnego ryzyka wystąpienia efektów ubocznych. I tylko wtedy, gdy nie ma efektu terapeutycznego, lekarze zwracają się do innych, bardziej aktywnych i „agresywnych” środków. Taktyka ta jest nazywana „drabina interwencji terapeutycznych.”

Jednym z pierwszych etapów tej „drabiny” jest leczenie miejscowe, czyli wpływ na zmienioną chorobowo skórę za pomocą specjalnych maści i kremów. Tylko wtedy, gdy te środki nie dają pożądany efekt, skóra pacjenta poddaje się napromieniowaniu leczenia łuszczycy (fototerapii fotochemioterapii, i tym podobne), a następnie przypisuje się pacjentowi przyjmowanie leków doustnie lub przez iniekcję - leczenie ogólnoustrojowe.

Z lub bez hormonów?

W zależności od substancji leczniczych zawartych w maści i „odpowiedzialny” za jego działania terapeutycznego, cała maść na łuszczycę są podzielone na dwie duże grupy: hormonalne kremy i maści, które nie zawierają hormony.

maść hormonalna, tak często przepisywane przez lekarzy łuszczyca mają zarówno niewątpliwe zalety i oczywistych wad. Głównym plusem maści, kortykosteroidy - jest ich zdolność do wczesnych objawów odstawienia. Po ich aplikacji jest szybka poprawa, ale jest to tylko pozorny efekt i krótki: dalsze stosowanie maści hormonalne mogą prowadzić do poważnych naruszeń, których lekarz musi powiadomić z wyprzedzeniem i które są ogólnie wymienione szczegółowo w instrukcji użytkowania.

Stosowanie hormonów związanych z pojawieniem się narkotyków efekt rezygnacji, czyli przyzwyczajenia, kiedy zaprzestać stosowania maści staje się problematyczne, a oczekiwany efekt leczenia nie ma.

Inną ważną wadą hormonalnych maści - jest obecność ogromnej liczby przeciwwskazań i skutki uboczne:

1. Z układu hormonalnego stosowanie metod hormonalnych prowadzi do logicznego zmniejszenie syntezy własnych hormonów i zaburzeń ogólnej regulacji hormonalnej organizmu. W większości przypadków, po zakończeniu traktowania stężenie hormonów własnych stabilizacji, ale z biegiem czasu, ta funkcja może zostać złamany.
2. Wątroba jest także cierpią od leków hormonalnych: obecność syntezy steroidowych hormonów w organizmie powoduje gromadzenie się w nim różnych substancji toksycznych. Stopniowo, wątroba przestaje radzić sobie z nimi - jest to zmniejszenie jego funkcji i pogorszenie jej obiegu. Ponieważ leczenie hormonalne maści wymaga szczególną ostrożność stosując dawki i czasu trwania leczenia.
3. Nerki w odpowiedzi na obfitość toksyn w organizmie, przez zmniejszenie przepuszczalności błon komórkowych, filtracji kłębuszkowej zatrzymywania wapnia w korpusie oraz tworzenia się kamieni nerkowych.
4. Układ sercowo-naczyniowy odpowiada odbioru hormonów zwiększenie zawartości kwasów tłuszczowych we krwi, jak również kortyzon hormonu, który u pacjentów dotkniętych łuszczycą, a zatem w nadmiarze.

Hormonalne maści na łuszczycę

Obecnie istnieje ogromna ilość leków glikokortykosteroid stosowany w leczeniu łuszczycy. Dla wygody, można je pogrupować według ich „bazy” substancji czynnej:

1. Triamcinolone - syntetyczne glikokortykosteroidu, część z poniższych środków terapeutycznych: "Berlikort", "Kenakort" "Kenalog", "Nazakort", "Polkortolon", "Triakort", "Ftoderm", "ftorokort".

Wszystkie te leki mają działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne, przeciwświądowe efekt, i są podobne w działaniu z prednizolonu.

Główne skutki uboczne to swędzenie, podrażnienie skóry, wyprysk rozwoju. Długotrwałe stosowanie produktów zawierających triamcynolon, zwiększa ryzyko wtórnego zakażenia i zmian zanikowych.

2. flumetazon, fludkortonol, fluocynolonu jako składniki aktywne zawarte w kompozycji maści łuszczycy jako "lokakortena", "Lokasalen", "Lorinden", "Sinalar", "sinaflana", "Sinoderm", "Ultralan", "Flukort", "Flunolon", " flutsinar”.

Grupa ta antiexudative środki hormonalne, przeciwalergiczne, przeciwświądowe, działanie przeciwzapalne.

skutki uboczne - swędzenie, pieczenie, atrofia, rozciąganie, hipopigmentacja, tj bielenie, barwienie samooczyszczania - część skóry, a długotrwałe stosowanie - występowania układowych działań ubocznych.

3. mometazon - silnym glikokortykosteroidu syntetyczne, część z następujących leków: "Avekort", "Gistan H" "Momat", "Momederm", "Pn", "Nazoneks", "Silkaren", "Skinlayt", "Uniderm", „Elokim „, której właściwości i skutków ubocznych terapeutyczne są podobne do właściwości i skutków ubocznych leków z poprzedniej grupy.

4. Hydrokortyzon - syntetyczne preparatu glukokortykosteroidowego jako substancję czynną po maści łuszczycy "maści hydrokortyzonu gioksizon" "", "Daktakort", "Korteid", "Kortef", "Latikort", "Lokoid", "Oksikort", "Sibikort" "Sopolkort", "Sulfodekortem" (siarką), "Fucidinum".

Hydrokortyzon jest najbardziej aktywny hormon lek jest zdolny do hamowania rozwoju tkanki łącznej w stan zapalny. Ponieważ stosowanie hydrokortyzonu może być również związane z rozwojem poważnych skutków ubocznych działania ogólnoustrojowego.

Skin-Cap

5. klobetazolu - Środek glukokortykoid, część takich jak łuszczyca maści "Dermoveyt", "Kloveyt", "Pauerkort", "Skin-Cap".

Klobetazol ma antyproliferacyjną, przeciwzapalną, anty-alergiczne, antiekssudativnoe, działanie przeciwświądowe.

W przypadku zastosowania na co najmniej 5 dni, klobetazol prowadzi do atrofii skóry, rozszerzanie, tj odporne rozszerzenie rozproszony w świetle naczyń krwionośnych, jak również możliwość występowania układowych działań ubocznych.

6. betametazonu - kolejny syntetyczny preparat glukokortykoidowy zawierały jako aktywny leku w następujących leków: "Akriderm", "Belogent", "Beloderm", "Betazon", "Betakortal", "Betasalik", "Betasalin", "Betnoveyt", " Vipsogal "" Diprogent "" Diprospan "" Kuterid "" Flosteron "" Futsikort "" Celestoderm "" Tseleston "w połączeniu z salicylowego alkoholu -" Belosalik "" Diprosalik "w połączeniu z klotrimazol -" triderm "w połączeniu z" Dayvobet kalcypotriolu - "" Ksamiol-żel”.

Leki te mają najszybszą antyproliferacyjne i przeciwzapalne działanie, ponieważ zawierają fluor, który skutecznie hydrokortyzonu 30 razy. Betametazonu ma również działanie zwężające naczynia i zmniejsza przepuszczalność naczyniowa lokalny.

Główne skutki uboczne betametazonu płoną suchość, zanik skóry, infekcje wtórne, potówki, alergiczne zapalenie skóry. Możliwe ogólnoustrojowe skutki uboczne.

7. budezonid - środek glukokortykoid stanowiących podstawę Apulein «leków i» Pulmicort „(wytwarzany w postaci zawiesin do inhalacji).

Budezonid ma działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i przeciwświądowe. Podczas stosowania leku przez okres dłuższy niż jeden miesiąc może pojawić się swędzenie, pieczenie, wysypka, zapalenie skóry, oraz bok wystąpią objawy ogólnoustrojowe.

Szereg działań ubocznych związanych ze stosowaniem hormonalnych maści, jak mówią, na twarzy. Ze względu na ich zastosowanie jako lek nie jest dozwolone bez konsultacji z dermatologiem.

Hormonalna maść łuszczycę

Jak wspomniano powyżej, niehormonalnej maść łuszczyca mają przewagę w stosunku do preparatów hormonalnych. Po pierwsze, nie mają tak szeroki zakres efektów ubocznych i nie wpływają na poziom i równowagę hormonalną w organizmie dotkniętej łuszczycą. Po drugie, większość z nich bardziej dostępne dla każdego kupującego, w tym cenę.

Hormonalna maści do pacjentów mogą również występować w postaci klasyfikacji - w zależności od materiału stanowiącego podstawę produktu leczniczego:

1. apatyczny maści i past: „Kwas salicylowy”, „kwas borowy” „tlenek cynku” „Maść cynk”, „kwas Maść cynku siarkowego”, „Pasta cynkowa Naftalan”, „Liniment bor, cynk”, które są wytwarzane na bazie lanoliny lub smalcu ,

Środki te są przedstawione w zaawansowanym stadium choroby. Kwas salicylowy jest przeciwwskazane w chorobie wrzodowej, niedokrwistość, zaburzenia czynności nerek, ciąża i inne zatrucia może powodować zawroty głowy, utrata słuchu, w cięższych przypadkach. - skurcze, funkcji nerek i wątroby.

2. Preparaty zawierające smołę (Birch, smoła węglowa, jałowiec, sosna) o dezynfekujący, owadobójczego i lokalnego działania drażniącego. Jako środek łuszczycy, są stosowane ze względu na ich działanie przeciwzapalne i zdolność do wywierania działania hamującego na syntezę DNA. Produkty tej grupy są "Alfozil balsam", "Antraminovaya maść", "Antrasulfonovaya maść", "Antipsorin", "Płynne lasy", "Kolloidin".

Leczenie tymi środkami należy rozpocząć niskich stężeniach i na ograniczonym obszarze na skórze. Jeśli przenośność jest dobry lek, koncentracja powinna zostać zwiększona. Od smoła ma photosensitizing (a nawet właściwości fototoksyczne), okres leczenia jest konieczne w celu uniknięcia wszelkiego rodzaju napromieniowania (słoneczne, UVR).

Smoła i preparaty do jego podstawy są przeciwwskazane u pacjentów z chorobami nerek, piodermii - ropne zmian skórnych, jak również w odniesieniu do wysiękowej postaci łuszczycy. Wśród skutków ubocznych leków na bazie smoły - bóle głowy, wymioty, podrażnienie skóry, zapalenie mieszków włosowych i dermatozy.

3. Preparaty olejowe: „Maść Naftalan” „Maść ihtiola-Naftalan” „olejku” tablice wytrzymałości „” Neftesan „” Losterin „ma środek dezynfekujący, przeciwzapalny, absorbujące, przeciwświądowe, obierania i niektóre właściwości przeciwbólowe.

preparaty na bazie oleju są przeciwwskazane w etapie zaawansowania łuszczycy, w przypadku indywidualnej nadwrażliwości, i tak dalej. Szczególną ostrożność jest potrzebna przy podawaniu pacjentom z chorobami nerek z niedostatecznej funkcji, zespół krwotoczny, niedokrwistość.

Jako efekt uboczny w trakcie leczenia mogą tymczasowo pogorszyć zaczerwienienie i świąd, zwiększenie zmiany chorobowe pojawiają się nowe elementy. Może także wystąpić reakcje nerwicowe wystąpić zapalenie mieszków włosowych, czyraki, suchość skóry, ale stopniowo te działania niepożądane w większości przypadków.

4. Preparaty zawierające iperytu (Dihlordietilsulfid lub trihlortrietilamin): "psoriasin" i "Antipsoriatikum". Należą one do kategorii środków substancja bąbelkowych. Ze względu na silne leki toksyczności gorczycy są określone w bardzo niskich stężeniach.

Użycie „psoriasin” i „Antipsoriatikuma” przeciwwskazane w przypadku uszkodzenia nerek i wątroby, obecność w wodzie, to znaczy oddzielenie wysięk surowiczy przez wad minut w naskórku ognisk łuszczycy i chorób alergicznych oraz dermatozy zaawansowanym stadium. W przypadku kontaktu z lekiem na poważne uszkodzenie śluzówki może wystąpić.

Efektów ubocznych leków, zawierające gorczyca, obejmują ich działanie uczulające na skórze, to znaczy Możliwość zwiększenia wrażliwości skóry i powodują reakcje alergiczne, pojawienie się na pigmentację skóry, a także zdolność do przekształcania starych form łuszczycy zimą i vice versa. Ze względu na te właściwości, stosowanie tych leków niedawno ograniczone.

5. Środki przeciwwirusowe: "Oxoline", "interferon", "Tebrofen". Skuteczność leków przeciwwirusowych w leczeniu łuszczycy nie jest jeszcze udowodnione, ani obalić. Należy zauważyć, jak niewątpliwą zaletą tych środków jest fakt, że zwykle nie powodują skutków ubocznych i dość dobrze tolerowane przez pacjentów.

6. cytotoksycznymi:

- pochodne antracenu 4 przedstawia generacje leków:

"Chrysarobin" (1878) - "Anthralin", "ditranol", "Tsignolin" (1916) - "Triatsetooksiantratsen", "Eksolan" (1967) - "Bunantron" (1989). Do najnowszych osiągnięć w tej dziedzinie są „Anthralin” narkotyki „ditranol”, „Donelvin”, „Triatsetooksiantratsen”, „Tsignolin”;

- antymetabolity: "5-FU", "Metotreksat", "Polimerol", "Psorkutan". Antymetabolity mieć skutki uboczne, takie jak jak ból, zaczerwienienie i obrzęk, erozji i zapalenia skóry.

7. Ziołowe preparaty: „Kolhaminovaya maści” maść z serii szałwia, maści, nalewki eleutherococcus (lub diabła) na podstawie solidolovoy „Plantozan-B”, „Psoriaten” olejek gorczycy i inne preparaty homeopatyczne.

Takie preparaty są przeznaczone do stymulować naturalny system obronny organizmu i promować naturalny proces gojenia. Pozytywne cechy homeopatycznych jest to, że są one nietoksyczne, nie powodują reakcje alergiczne i negatywne skutki uboczne.

Z drugiej strony, stosowanie leków homeopatycznych rzadko daje spodziewane, ani nawet żadnego widocznego efektu terapeutycznego. Odnosi się to do ogólnego działania leków homeopatycznych ( „Loma łuszczycy” i in.).

Tak więc, istnieje ogromna ilość maści stosowanych w leczeniu łuszczycy. Ich efekty terapeutyczne i możliwe skutki uboczne - zwłaszcza indywidualne zjawisko, ponieważ, niestety, nie da się przewidzieć, w jaki sposób szczególny narzędzie będzie przydatne lub niebezpieczne dla pacjenta. Dlatego nie powinny być nadmiernie niezależność w doborze czynnika zewnętrznego na łuszczycę: najlepiej jest skorzystać z pomocy wykwalifikowanego lekarza.